Particular Taste II S.M

15. Ten Shawn, to ten sam Shawn.

                                                  #particulartasteff na twiterze

Shawn

 Siedzę w budynku wytwórni i czekam, aż wybije dwunasta w nocy.

 Po co?

 Ja i cała moja ekipa stwierdziliśmy, że wypuścimy piosenkę, która będzie promować trzeci album dokładnie o północy. Mimo, że album nie jest do końca skończony, postanowiliśmy przygotować moich fanów na coś naprawdę dobrego. Mam nadzieję, że singiel im się spodoba.

 Jednak jeśli zyska on popularność, będą ciągle o mnie mówić. Boję się, że Anna dowie się kim tak naprawdę jestem. Prędzej czy później i tak bym jej musiał powiedzieć, ale chcę żeby wiedziała o tym ode mnie, a nie od jakiegoś czasopisma. Obieuję, że jeśli tylko wrócę do Kanady, powiem jej o tym.

 A co do Anny? 

 Pokłóciłem się trochę z Geoffem za to, że przyszedł dzień wcześniej niż powinnien. Ostrzegł mnie, że jeśli coś złego jej się stanie, on odda sobie dwa razy mocniej. Gdyby nie on tamten wieczór mógłby skończyć się inaczej.

 Czy bym ją pocałował?

 Oczywiście, że tak. Ta dziewczyna robi ze mną coś, czego sam nie mogę pojąć. Ma w sobie coś co nie pozwala mi o niej zapomnieć.

- Gotowy? - pyta mnie mój manager Andrew.

- Jak zawsze. - odpowiadam z uśmiechem i patrzę na zegar, który wskazuje za dwie dwunasta.

 Jestem naprawdę podekscytowany, gdyż piosenka opowiada o moich słabościach. Ataki paniki, koszmary w nocy, poczucie słabosci to objawy, które nękały nie przez dłuższy czas. Mimo, że nie znikły one w pełni, występują coraz rzadziej.

 W pewnym momencie słyszę krzyki radości. Teraz cały świat może usłyszeć In my blood.

 Postanawiam wejść na twittera. Widzę pełno postów o tym, że piosenka wymiata, ale również te z zapytaniem o moje zdrowie. To cudowne, że ludzie których nie znam, martwią się o mnie.

 Postanawiamy wrócić do hotelu. W drodze do niego cały czas przeglądam media społecznościowe.

- Nie bój się. - mówi w moją stronę Andrew - Piosenka jest dobra. Przedstawiciel jednej ze stacji radiowej dzwonił do mnie i pytał czy może ją zacząć puszczać. Chce również, abyś jeszcze w tym tygodniu udzielił im wywiadu.

- Miałem mieć wakacje. - odpowiadam.

- Nie musisz się zgadzać. 

- Ma czas do końca tego tygodnia. Później znikam. Nie ma mnie. - mówię, a on zaczyna się śmiać.

 Podjeżdzamy pod hotel i od razu kieruję się do mojego pokoju. Biorę szybkie prysznic i znów zaczynam przeglądać opinie na temat utworu. Czytając je, wiem co podoba się moim fanom albo nad czym powinnienem jeszcze popracować. Widząc, że dochodzi godzina piąta, postanawiam pójść spać. Przykrywam się szczelnie pościelą i zasypiam.

Anna

 Oficjalnie dwa dni temu zakończyłam moją edukację. Ja, Gloria i Thomas uczciliśmy to ogromną imprezą w domu chłopaka. Teraz wystarczy czekać na listę studentów. 

 Czy mam plan B, jeśli coś się nie uda?

 Oczywiście, że nie.

 Jeśli coś pojdzie nie po mojej myśli, będę musiała poszukać jakiejś pracy. Nie widzi mi się wieczne siedzenie w domu i utrzymowanie przez tatę.