Perfects

Caste system

De jongen met de bril had nog het lef om te reageren. 'Je ziet er niet echt uit als een slaaf, en je zegt dat hij een vampier is, maar jij behandelt die rare freak als een klein kind? Dat klopt toch niet?' De jongen had een overtuigende blik en leek Sam echt niet te geloven. 'Je spreekt die ''rare freak'' aan met uwe koninklijke hoogheid. Sinds je me ook niet gelooft en je het lef hebt om zulk gedrag te vertonen in het bijzijn van een prins zal ik je een lesje moeten leren.' Misschien moet ik gaan ingrijpen? 'Sam misschien is straffen nu geen goed idee.' Hij keek me recht aan en dit was voor het eerst dat ik geïntimideerd was voor Sam. Ik hield meteen mijn mond dicht en keek toe. 'Damian kom eens naast me staan.' Damian stond zo naast Sam en Sam trok Damian in een ruk naar hem toe. Hij fluisterde iets in zijn oor en het was even doodstil. Damian nam afstand en er verscheen een sadistische grijns op zijn gezicht, zijn ogen waren gefixeerd op de jongen met de bril. Wat heeft hij Damian verteld om te doen? Damian liep in een rustige pas naar de jongen met de bril. De aura om Damian was rustig en gevaarlijk, extreem gevaarlijk. Wat the fuck heeft Sam gedaan, waarom is Damian nu zijn andere zelf?! Die jongen is zo fucked.

'Sam stop dit nu! Hij gaat dit niet overleven!' Zei ik tegen Sam. Sam trok me in een ruk naar zich toe. 'Luister, dit is ons werk. Als je verwacht had dat we ze konden overtuigen zonder ze pijn te doen dan had je het goed mis.' Fluisterde Sam. 'Dat snap ik maar hij hoeft niet dood!' Fluisterde ik boos terug. 'Hij gaat ook niet dood daar heb ik voor gezorgd, hij gaat hem en de rest alleen maar bang maken. Zoals wij als beste weten, angst is het krachtigste wapen.' Damian kwam bij de jongen aan en was een kop groter. 'Luister naar me jij vies fee, de manier waarop je praat staat me niet aan. Ik wil je het liefst in kleine stukjes hakken en aan de honden voeren sinds je zo laag valt dat ik je niet eens als voedsel wil. Hahaha jij gelooft dus niet in vampiers hé?~' Zei Damian in een bespottende toon. Damian pakte de jongen vast en beet hem. De jongen gilde en iedereen keek met angst toe hoe de jongen werd leeggezogen. De jongen bleef maar gillen en huilen van de pijn. Ik keek verbaasd toe en ik vergat bijna hoe het echt voelde om gebeten te worden. Het doet vreselijk veel pijn, alsof er een naald in je zenuwen wordt gestoken en die naald langzaam je zenuw kapot aan het maken is.

Dat is het gevoel wat je normaal hoort te krijgen als je gebeten wordt. Zo waren al mijn eerste beten, maar op de een of andere manier veranderde ze. Ik kon eigenlijk wel raden waarom maar ik wist het niet zeker. Damian gooide de jongen op de grond en spuugde op hem. 'Je smaakt vreselijk, je hebt niet eens goed bloed en denkt dat je het recht hebt om zo tegen me te praten?' De jongen krabbelde in angst weg en hield zijn nek vast. Zijn hand werd langzaam bedekt met bloed en de angst spreidde rond iedereen. Damian keek even rond en glimlachte. Hij pakte een meisje vast en ze gilde. 'Integendeel tot hem ruik jij heerlijk, laat me wat van jou nemen zodat ik deze vieze smaak kan wegspoelen.' Het meisje was jong, ze kon niet ouder dan 15 zijn. Ze smeekte Damian om haar los te laten en zei huilend dat haar bloed niet lekker smaakte. 'Koninklijke hoogheid zo is het genoeg.' Sam sprak hem nu anders aan? Dit is serieus zijn andere persoonlijkheid. Mijn angst voor hem kwam terug en ik was bang, net zo bang als de nieuwelingen.

'Huuh? Wie ben jij om mij te stoppen? Je bent een lage slaaf, hoe durf je je stem te verheffen.' Sam vloekte licht en het leek erop dat zijn ''plan'' mislukt was. Hij pakte het meisje bij haar nek en hief haar boven de grond. Ze moest hard huilen en stikte licht doordat hij steeds harder begon te knijpen. Ik wou mijn stem verheffen maar Sam stopte me. 'Uwe koninklijke hoogheid wilt u haar alsjeblieft loslaten?' Sam boog diep en Damian leek alleen maar geïrriteerd te raken. 'Ik knijp haar nek fijn als je me niet een goede reden geeft waarom ik haar zou loslaten.' 'Uwe koninklijke hoogheid, ik kan u garanderen dat mijn bloedtype veel beter is dan die van haar.' 'Dat weet ik, ik heb zo vaak van je gedronken.' 'Ik bied mezelf aan in plaats van die slaaf uwe koninklijke hoogheid.' Damian liet het meisje vallen en ze hapte naar adem, niemand hielp haar overeind of deed iets. 'Nou dat is interessant, Sammie die zich opoffert voor iemand anders. Zijn de Cartwrights te aardig tegen je geweest?' Damian liep naar Sam toe, pakte hem ruw bij zijn kin en dwong hem naar hem te kijken. 'Nee uwe koninklijke hoogheid, de reden waarom ik haar verdedig is simpel. Ik wil koninklijke hoogheid Lysander niet teleurstellen.'