Medelijden

945 33 16
                                    

Cecilia p.o.v~

'Cecilia, waar blijft mijn blauwe pak?' Hoorde ik Luca roepen. Ik keek naar zijn kast gevuld met alle soorten kleuren pakken en zuchtte. Ik zag 4 verschillende kleuren blauw en wist niet welke hij bedoelde. 'De royal blauwe pak of donkerblauw?' Vroeg ik. 'Navy blauw, geruit.' Ik pakte hem eruit en legde hem op zijn veel te grote bed. Hij kwam uit de woonkamer met een grijs handdoek om zijn middel en keek tevreden naar het pak op zijn bed. Hij liep nu al een tijdje rond met alleen een handdoek, en ergens begon het me gek te maken. Ik wou dat hij zich ging aankleden zodat mijn vreselijke gedachten zouden stoppen. Hij draaide zijn brede rug naar mij toe en zuchtte licht terwijl hij naar zijn telefoon keek. 'Moesten we per se vandaag gaan, konden ze niet wachten.' Mompelde Luca zachtjes. Nog een kleine 40 minuten en we zouden richting het paleis moeten. Ik hoefde vandaag geen training te geven, en het was alsof god een deel van mijn gebeden had gehoord. Ik wou nooit meer naar het paleis, maar ik wist dat dat niet ging gebeuren, maar een vrije dag had ik echt nodig.

Even zonder de druk die ik op mijn schouders voelde als ik de nieuwelingen zag. Ik vond het raar om hen mijn ''leerlingen'' te noemen sinds ik hun alleen het perfectioneren van slaafzijn leerde. Luca douwde zijn telefoon in mijn handen en ik keek hem verward aan. 'Jij typt terwijl ik me omkleed, ik heb geen tijd om een heel verhaal te schrijven terwijl ik me ook moet klaarmaken.' Ik knikte licht, terwijl ik de telefoon vastklampte in mijn handen. Het was 3 jaar geleden dat ik een telefoon in mijn handen heb gehad, en het voelde raar om er weer 1 vast te houden. Mijn vorige eigenaren vertrouwden me niet met een telefoon, wat begrijpelijk was, dus ik kon er alleen naar staren. Hij had berichten openstaan en het stond open op Abioye Uwfeph. Ik kon hun vorige berichten zien, maar ze leken alleen maar over zaken en cijfers te gaan. 'Doe niks doms als iets anders doen dan het bericht typen, want ik heb geen zin om boos te worden vandaag.' Ik knikte licht en hij zuchtte. 'Ik zal in de deuropening gaan staan, zodat u kunt gaan omkleden.' Hij draaide zijn hoofd naar me om met een opgetrokken wenkbrauw.

'Waarom ga je daar staan, blijf hier en typ. Ik begin dus houdt me bij.' Voordat ik iets kon zeggen liet hij zijn handdoek vallen en keek ik met grote ogen naar zijn blote kont. Ik slikte en hoopte dat hij zich niet zou omdraaien. 'Ah, heb je geen ondergoed gepakt?' Hij liep langs me richting zijn inloopkast, en mijn ogen gingen steeds naar beneden zonder dat ik het wou. Hij kwam terug met een onderbroek en ik snapte niet waarom hij hem niet meteen had aangedaan! 'Cecilia, luister je wel?!' Hoorde ik hem geïrriteerd zeggen. Ik keek verbaasd op, had hij iets gezegd dan? Hij zuchtte en een kleine glimlach ontstond op zijn gezicht. 'Wat, heb je nog nooit een naakte man gezien?' Hij zei het op precies dezelfde speelse toon van Dimitri, die hij altijd opzette als ik me schaamde en dat irriteerde me. Waarom houden die monsters er toch zoveel van om naakt rond te lopen? Is het omdat ze weten dat ze goddelijke lichamen bezitten? Waarom is hij precies voor me stil gaan staan?! Ik wou niet laten zien dat ik me dood schaamde van binnen, maar mijn ogen wilden niet stoppen met zijn lichaam te bewonderen.

Mijn ogen gingen van zijn gezicht over zijn gespierde bovenlichaam, naar zijn v-line en uiteindelijk- 'Cecilia!' Ik schrok op en beet per ongeluk op mijn tong. 'Fuck.' Mompelde ik zachtjes en hij trok EINDELIJK zijn onderbroek aan. 'Net een klein kind, ongelofelijk. Een zogenaamde Perfect.' Ik wou geïrriteerd zuchten maar hield me in. Hoe zou jij het vinden als er ineens een man voor je stond met een gigantische lul. Fucking hell, wat verwacht je anders van een meisje? Ik wist niet welk deel in me zo geïrriteerd hierover raakte, maar ik staarde weer naar zijn telefoon. Hij begon met een heel verhaal te vertellen over zaken met de Zuid-Koreaanse Taewang familie. Zuchtend schreef ik het bericht af, en aan het einde was hij helemaal aangekleed. Zijn haar zat perfect, zijn pak stond hem goed, het horloge dat hij had uitgezocht maakte zijn outfit af. Ik verzond het bericht en klikte per ongeluk op de home-knop waardoor zijn voorscherm te voorschijn kwam. Op de achtergrond had hij een foto van hem samen met... Prinses Adeya. Er leken meer op de foto te staan maar die waren eruit gekropt. Ze leken heel erg jong, jonger dan dat ze nu waren.

PerfectsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu