Muzaffer: eve git. Burda konuşmalayım. Neslihan bu defa Muzafferi haklı bulup etrafa bakar. Ama kimseyi görmez. Zaten Nefisenin odası tarafa bakmak aklına gelmez. Neslihan içeri girerken Muzaffer ellerini cebine koyup Nefisenin penceresine bakar. Ama Nefisenin daha bakmamasını görünce ilerleyerek villaya girer. Nefise ise 2-3 dakika sonra kenarda durup perdeleri kapatır. Yavaş adımlarla yerine doğru adımlarken kapının çalınmasıyla Nefise hem korkar hem heyecanlanır.
-------------------------------------------------------------
Nefise napıcağını bilmez. Kapının arkasındakı kişiyi Muzaffer sanar. Kapıya bakarak açıp açmamak hakkınta düşünürken kapının arkasından duyulan sesle Nefise rahatlar.
Mahir: Nefise kızım uyudunuzmu? Mahir alçak tonla söyler.
Nefise: Mahir amca. Nefise kapıya taraf ilerler. Gelip kapıyı açıp kafasını kapıdan dışarı çıkarır.
Mahir: kızım rahatsız ediyorum gece gece. Ama çoçuklarla konuştum. Yarın sabaha hall olucak. Sende erken uyansan iyi olur. Nefise merakla Mahire bakar. Mahir neyi hall etmişti?
Nefise: ne? Neyi hall ettiniz? Nefise merakla sorar.
Mahir: Emir için yatak getiricekler. İkiniz aynı yatakta uyumayın. Hem çoçukta rahatsız olur orda. Nefise napıcağını bilmez. Kapıyı az açar.
Nefise: ben ne söyliceğimi bilmiyorum. Böyle bir şeye ne gerek vardı? Bi biz size zaten yük oluyoruz. Düzeninizi bozduk. Şimdide.
Mahir: hayır düzenimiz falan bozulmadı. Sadece iki üye daha katıldı aramıza. Hem Emir olunca yanına gelmedim. Buda benim Emire hediyem olsun. Mahir gülümser. O sırada seslerden rahatsız olan Emir hafif mızıldar. Yatakta hafif dönüp gözlerini aralar. Nefise yatağa bakar.
Mahir: hadi git uyut çoçuğunu. Mahir gitmek ister.
Nefise: teşekkür ederim siz olmasanız napardım napardık ? Nefise yatakta onu bekleyen minik oğluna bakar.
Mahir: artık düşünme bunları. İkinizde iyisiniz ve güvendesiniz. İyi geceler. Mahir ilerleyerek merdivenlere taraf gider. Nefise ise odaya girer. Oğluna bakar. Sesizliğine bakar. Huzuruna bakar. Belkide oda farkındaydı onlar güvendeydiler.
Nefise yatağa yaklaşır. Yatağa oturup ışığı kapatır. Yatağ uzanıp üzerini örter. Emirde çok huysuz olmadığı için annesinin yanında olması ona yeter. Annesinin kokusunu duyarak yeniden uykuya dalar.
Muzafferse yavaş adımlarla merdivenleri çıkar. İlk Elanın odasına gider. Verdiği sözü unutmamıştı. Gece saat kaç olursa olsun gelip Elayı alıcak yatağından odalarına götürücekti. Muzaffer odaya girip yavaşca Elanın yatağına yaklaşır. Hafif yatağa eğilip Elanın üzerini açmadan örtüsüyle beraber onu kucağına alır.
Ela: baba. Ela hafif gözlerini aralayıp başını Muzafferin göğüsünden çeker azcık.
Muzaffer: uyu bitanem. Bak geldim. Şimdide odamıza gidiyoruz. Muzaffer Elayı sımsıkı sarıp odadan çıkar.
Ela: seni çok seviyorum baba. Ela Muzafferin boynuna sarılıp başını göğüsüne yaslar. Muzafferde Elanın saçlarına öpücük bırakıp odalarına gelir. Neslihan yatakta uzanmıştı. Ama Muzaffer yerine bakınca farklılık görür. Ne yastığı ne de örtüsü yerinde yoktu. Üstelik onları odanın diğer tarafında kanepeye bırakmıştı Neslihan. Bu Muzafferi aşırı sinirlendirirken kucağıda Ela olduğu için sesini çıkarmaz. Ela olmasa kavga eder Neslihana en iyi şekilde haddini bildirirdi. Muzaffer kucağında Elayla odadan çıkar. Diğer misafir odasına gider. Muzafferin odadan gitmesi Neslihanı sinirlendirir. Şimdi evde çalışanlar ayrı uyuduklarını bilicektiler. Neslihan sinirle yerine uzanır.
