Muzaffer şaşkınlıkla Nefiseye bakar. Bu durumdan kurtulmaya çalışır. Ama o anın verdiği heyecan korku hissiyle Muzaffer ayakta durmaya bile zorlanıyordu. Elini hızla Neslihanın elinden çekip boynuna götürüp yutkunur.
Muzaffer: sa sakin ol. Sakin ol. Muzaffer elini boynundan alnına götürür. Mahir beyin Nefiseyle konuşmasıyla Muzaffer az zaman kazanmıştı.
Mahir: hoşgeldiniz. Mahir bey şaşkınlıkla Nefise ve Emire bakıyordu. Nefise Muzaffer için buraya gelmişti. Aslında Muzafferin doğum gününü bilse bile gelmez diye düşünüyordu çünki son konuşmalarında Mahir çok sert konuşmuştu ve boşanma olmadan görüşmelerini istemediğini dile getirmişti. Ama Nefise bu konun üzerinden atlamış Muzafferin doğum gününe gelmişti. Nefiseyse Mahirin konuştuklarını duymuyor hala kendiyle çelişiyordu. Belkide gitmeliydi burda kalıp onların mutlu aile tablosunu izlemektense gitmek daha iyi seçenekti onun için Mahir beyin Emiri kucağından almasıyla Nefise bakışlarını Mahire diker. Mahirse tüm şevkatiyle Emirin saçlarını okşayıp yanağına minik öpücük bıraktıktan sonra Nefiseye içeri gelmesini söyleyip arkasını dönüp kucağında Emirle salona doğru gider. Nefise yaşadığı bu büyük şoku atlatıp ilerlemek bir adım atmak ister. Ama önündeki karaltıyla durur. Muzaffer önünü kesip cümlelerini zar zor toparlayıp konuşmaya çalışıyordu. Heyecandan dil dudağı kurumuştu. Nasıl anlatacağını bilmiyordu. Ve Nefiseninde bu şekilde öğreneceğini hiç ama hiç tahmin etmemişti.
Muzaffer: göründüğü gibi değil. Nefise bak hiç birşey gördüğün gibi değil. Anlatıcam. Ama ikimiz. Nefise Muzaffere bakmaz bile.
Nefise: çekil önümden. Nefise Muzafferin koluna dokunup önünden geçmesi için hafif iter. Ama Muzaffer geçmez.
Muzaffer: konuşmamız gerek. Nefise lütfen odama gel konuşalım. Muzaffer yalvarıyordu adeta.
Nefise: yüzünü görmek sesini duymak bile istemiyorum. Sadece Mahir amca için sakin olucam bu gece. Bu geceden sonra asla karşına çıkmicam. Mutlu aile hayatını yaşarsın.
Muzaffer: seninle mutluyum ben. Benim mutlu olmama sebep sensin. Nefise.
Nefise: sende benim karşıma çıkma bir daha. Nefise Muzafferin yanından geçip gittiğinde Muzaffer öylece kalır. El kolu bağlanmıştı. Nefise herşeyi öğrenmiş hatta olmayan şeyleri bile görüp ona inanmıştı. Muzaffer o an kalbinin ağrısından etrafı düşünemez hale gelir. Belkide hayatında geçirdiği geçireceği en berbat ve unutulmaz doğum günü olucaktı.
Aradan dakikalar geçmiş Muzaffer bir an olsun bakışlarını Nefiseden çekmezken Nefise bir kez bile olsun ona taraf bakmamıştı. Mahirle konuşuyordu. Buraya gelme sebepleri Elaydı. Neslihanın kurduğu oyunun bir parçasıydı bu. Mahir bey Nefiseyi davet etmeyecekti. Çünki ikisini bir araya getirip onlarda derin yaralar açmak yerine uzakta kalıp sakin olmalarından tarafdı. Ama olanlardan haberi yoktu ki. Oğlu herşeyi berbat etmişti. Geliniyse son noktayı koyarak geri dönüşü olmayan bir olaya imzasını atmıştı. Mahir Nefiseyle konuştukca Muzafferle aralarında bir sorun olduğunun büyük bir sorun olduğunun farkındaydı. Ama anlam verememişti. Nefiselerin buraya gelmesinin tabi Elanın çağırması falan bunlar hepsi Neslihanın planıydı. Ve Mahir beyde yavaş yavaş olaya el atmaya hazırlanıyordu. Bugün geçtikten sonra Neslihan için kurduğu o mükemmel planı devreye sokacak ve Neslihan hiç bir şart sunmadan Muzafferden ayrılacaktı.
Yemekler yenmişti. Nefise tek lokma yememiş Emiri yedirmişti. Tabi Emir huysuzluk yapıp masadakilerden yemek istemişti. Neslihan bu duruma sinir olup laf atsada karşılığında Muzafferden çok güzel bir laf işitip sessizce oturuyordu şuan. Zaten arkadaşlarının yanında Muzafferin Nefiseyi koruması değil onu aşağılaması sinir etmişti. Ama yinede bu durumu es geçip arkadaşlarıyla konuşuyordu.
