Muzaffer: Nefise. Muzaffer endişeyle yatakta doğrulmaya çalışır. Ama Ceren tabi ki buna izin vermez.
Ceren: abi. Ceren sesini az yükselttiğinde bile Muzaffere engel olamaz.
Muzaffer: elin yandı. Muzaffer kendi canı yanarak Nefiseye baktığında Nefise şuanı kavramakta zorlanıyordu. Odaya girdiğinde gördüğü manzarayla şaşkınlığa uğrarken azda olsa hayal kırıklığı yaşamıştı. Muzaffere başka kadın dokunuyor saçlarını başkası okşuyordu. Aklından o saniye geçirdikleri Cerenin abi lafıyla yarıda kaldığında şuan ki şaşkınlığı Muzafferin bir kardeşinin olmasınaydı. Ve elinin acısını yeni fark ettiğinde bakışlarını eline yöneltir. Elinin üzeri kızarmıştı.
Muzaffer: çokmu yanıyor canın? Muzaffer az doğrulmaya çalıştığında canı yanar.
Ceren: abi sakin olurmusun? Ceren ne kadar Nefisenin kim olduğunu merak etsede Muzafferin Nefiseye olan ilgisinin farkındaydı.
Nefise: yo yok. Çok acımıyor.
Muzaffer: acıyor ama. Muzaffer üzülerek Nefiseye bakar.
Ceren: abii. Ceren Muzafferi ikaz ettiğinde Muzaffer kıskançlıkla ona bakan kardeşine bakar.
Muzaffer: tanıştırayım. Muzaffer eliyle Cereni gösterir.
Muzaffer: kardeşim Ceren. Muzaffer Nefiseye bakar. Nefise yavaş adımlarla yatağın yanına yaklaşır.
Muzaffer: Nefise.
Nefise: memnun oldum. Nefise ondan hiç memnun olmayan kıza elini uzatmaz. Çünki o elin havada kalıcağını biliyordu. Ceren bir şey demez. Bakışlarını abisine yöneltip şaşkınca Muzafferi izler. Muzaffer Nefisenin elini avuçları içine almış kızarıklığa bakıyor. Kızarmayan tarafı parmak uçlarıyla okşuyordu.
Muzaffer: doktora baktır maz yazar. Ya da belki üzerini kapatır. Enfeksiyon kapar böyle. Muzaffer Cerenin yanında kendine ne kadar hakim olmaya çalışşa da ama başarısız olur. Nefisenin elini yavaşca dudaklarına yaklaştırıp avucuna minik öpücük bırakır.
Muzaffer: düşündüğün gibi birşey yok. Muzaffer Nefisenin elini dudaklarından çektiğinde Nefise heyecandan napıcağını bilmezken doktorla konuşucağını diyip hızla odadan çıkmıştı.
Ceren: kim bu kadın? Ceren arkaya yaslanıp ayağını ayağının üzerine koyup kollarını göğüsünde birleştirip sert şekilde sorusunu yönlendirir abisine.
Muzaffer: Nefise. Muzaffer Cerene bakar.
Ceren: ismini bildim de. Kim?
Muzaffer: neyi merak ediyorsan onu sor.
Ceren: yengem. O varken hala hayatında parmağında onun yüzüğü varken nasıl. Cerenin lafı yarıda kalır.
Muzaffer: yengen bana karılık yapsaydı şuan yanımda olurdu. Bak karım yok. Kağıt üzerinde hala karım benimle aynı yatağı paylaşan kızımın annesi olacak kadın yanımda yok. Aramadı sormadı. Bir kere. Muzaffer pramağını kaldırır.
Muzaffer: gelmeseydi. Arasaydı. Muzaffer nasılsın deseydi.
Ceren: bu yüzden onu aldatman mı gerekiyor? Ceren az ileri gelir.
Muzaffer: napıyım? Beni sevmeyen kadına daha ne kdar tahammül etmem gerekiyor? Yatağa uzandığımda sırtını bana çevirmesine daha ne kadar göz yummalıyım ? Daha kaç yıl? Muzaffer yüzünü diğer tarafa çevirir.
