Mahir: anlaştınız anlaştınızda. Mahir Nefiseye bakar. Muzafferde anında Nefiseye yöneltir bakışlarını.
Mahir: gitmek istiyor Nefise. Muzafferin soğuk ve aynı zamanda sert bakışları Nefiseyi ürkütürken kucağında hafif Muzafferin kucağında hafif mızıldanan oğluna bakar. Acaba canınımı yakıyordu Muzaffer diye düşünür.
Nefise: Emir. Emir rahatsız oldu galiba. Nefise hızla ayağa kalkıp Muzaffere yaklaşıp Emire bakar. Aslında Emirin rahatsızlığı Muzafferin kucağında olduğu için ve ya onu sıkı tuttuğu için değildi hafif üşüdüğü içindi. Nefise Emiri Muzafferden almak ister. Ama Emir Muzafferin ceketinin yakasından tuttuğu için Nefise Emire bakar. Emir yüzünü Muzafferin göğüsüne yaslamış ceketinin yakasından sımsıkı tutmuştu. Nefise bunu umursamaz.
Nefise: hadi annecim içeri geçelim. Burası soğuk. Muzafferin ona olan bakışlarının farkında değildi. Nefise Emirin elini Muzafferin yakasından çekmek ister. Muzafferde elini Nefisenin eline yaklaştırır. Hafif dokunur. Mahir bu manzarayı tam göremediği için anlamıyordu. Ama Nefise Muzafferin bu rahatlığını görüp hafif korksada sonra az cesaretlenir. Ama nafile. Muzaffer Nefisenin parmaklarına dokunuyor adeta onu sınıyordu. Emirse şuan ikisi arasında kalmış biraz ısınmış ve gayet rahattı. Yüzünü Muzafferin ceketine sürtüyordu.
Nefise: alayım Emiri. Nefise elini sinirle çekip Emirin beline yerleştirip kendine çeker onu. Muzaffer Emiri vermek zorunda kalır. Nefise Emiri alıp göğüsüne bastırır. Muzaffer bu manzarayı görüp gülümser. Gülümsemesinin nedeni Nefisenin ve çoçuğunun sevgiden birbirilerine sığınmasına değil korkudan bir birilerine öyle sarılmalarınaydı.
Mahir: kızım sen yinede düşün. Bize hiç bir rahatsızlığı yok sizin burda kalmanızın. Muzaffer ellerini cebine koyup zevkle Nefiseyi izliyordu. Ara sıra bakışlarını Nefisenin bacaklarına yöneltip sonra yukarıya doğru bir bakış atıyordu. Vücudunu kiyafetler üzerinden bile gözden geçirirken aklından geçirdiği düşünceleri yönlendirmekte az zorlanıyordu. Nefise belkide ilk kez bu bakışların farkındaydı. Bu adam ilk kez onu böyle incelemiyordu. Ama Nefise hiç bir zaman dikkat etmemişti ve kafasına takmamıştı.
Mahir: ama sen rahatsızsan taşınmak istiyorsan. Bu cümleyle Nefise anlık huzur bulurken Muzafferin öfkeli bakışlarıyla karşılaşır. Muzaffer sinirle ona bakıyordu.
Mahir: Muzaffer yeni ev bulur size. Bu defa Nefise duyduklarıyla şaşkınlığa uğrarken Muzaffer sert şekide Nefiseye bakar.
Muzaffer: tabi yardım ederim Nefise hanıma. Muzaffer geçip Mahirin yanındakı sandalyeye oturur. İçerde çalışanlardan biri kahvesini getirirken Ela içerden kucağında bebeğiyle babasına taraf koşar.
Ela: baba.
Muzaffer: bebeğim. Muzaffer boynuna sarılan kızının belinden sarılıp boynunu az gıdıklayan minik öpücük bırakır Elanın boynuna.
Ela: ayy baba. Muzaffer güler. Elayı kucağına alır. Az önceki Muzaffer gitmiş yine bambaşka biri gelmişti yerine.
Muzaffer: prensesim. Sana soğuk değilmi? Muzaffer Elanın hırkasının önünü kapatır.
Ela: hayır. Ela başını olumsuz anlamda sallar.
Nefise ise daha fazla orda durmayıp Mahire düşünüp fikrimi belirticeğini diyip eve geçmişti. Villaya geçip derinden nefes alır. Arkasına dönüp bahçede gülüp kızıyla konuşan adama bakar.
Muzaffer Eladakı bakışlarını Nefiseye yöneltir. Sanki anında anlamıştı Nefisenin ona bakmasını. Bakışlarındakı tutku uzaktan bile hiss olunurken Nefise bu duyguların karmaşasından kurtulup salondan çıkıp odalarına taraf gider.
Aradan biraz zaman geçer. Muzaffer çalışma odasından çıkar. Kravatını düzeltip az ilerlemişti ki aklına gelen düşüncelerle karşı odaya taraf ilerler. Kapıyı çalmadan kapıyı açıp odaya girer. Gördüğü manzarayla az geç kaldığı için kendisine küfürler ederken kapıyı kapatıp bunları söyler hızla önünü kapatan Nefiseye.
Muzaffer: kapatma. Nefise gömleğinin önünü kapatıp ona yaklaşan Muzafferi yanıtsız bırakmaz.
Nefise: ne işin var senin burda ? Muzaffer elini Nefisenin eli üzerine koyup son düğmeği kapatmasına mani olur.
Muzaffer: görmek istiyorum. Vücudunu kiyafetsiz görmek istiyorum. Seni çıplak izlemek vücudunu incelemek istiyorum.Muzaffer az Nefiseye taraf eğilip gömleğin düğmesini açar. Nefise Muzafferin ellerini tutup durdurmaya çalışır.
Muzaffer: şşş mani olma. Çıplak tenine öpücükler dizmek istiyorum. Yatakta seni delirticem güzelim. Muzaffer Nefisenin boynundan öpüp gömleğin bir düğmesini daha açtığında göğüsünden sert şekilde itilmesiyle arkaya gitmişti. Elleri ister istemez Nefisenin üzerinden çekilirken ne zaman tokat yediğinin farkında bile olmamıştı.
Nefise: sen ruh hastasısın. Bugün anlatıcaktım. Ama anlatamadım. Oğlumu kullandın. Ama buna bir daha müsade etmicem. Burdanda gidicem. Ve benimle kurduğun o iyrenç hayallerin asla gerçekleşmicek. Muzaffer hala yüzünde hiss ettiği o sert tokatın etkisindeydi. Muzaffer elini yüzünden çektiğinde elinde gördüğü küçük kan yüzünde oluşan çizikten olmuştu bu onun sinirlerinin biraz daha tavan yapmasına sebep olurken Muzaffer susmayan Nefisenin üzerine yürür sinirle.
Nefise: senden kurtulucam. Muzaffer sinirle Nefiseye bakar.
Muzaffer: yatağıma gireceksin. Muzaffer Nefisenin yüzünü iki eliyle tutar sert şekilde.
Muzaffer: bana ait olucaksın. Tenin ruhun bana ait olucak. Aklında sadece ben olucam. Benim kokum benim nefesim benim tenim olucak aklında düşüncelerini kaplicak. Çıldıracaksın. Koynuma girmek için yalvaracaksın. Nefise muzafferin ellerini yüzünden çekmek ister ama yapamaz.
Muzaffer: benim gibi her gece her gece sana dokunmamı isteyeceksin. Tenin isyan edicek sana karşı gelicek.
Muzaffer biraz yaklaşır Nefiseye.
Muzaffer: çünki bana aşık olucaksın. Muzaffer Nefisenin dudağına küçük öpücük bırakır.
(Umarım beğenirsiniz. 😊 yorum yaparsanız sevinirim. 🙏 hikaye ve ilerleme hakkınta fikirlerinizi söylerseniz mutlu oluruz. 😊🙏)
