Nefise ve Muzaffer doktorun ağzından çıkacak kelimeyi dikkatla dinliyordular.
Muzaffer: e evet erkekmi? Muzaffer heyecanla sorar. Nefise şaşkınca Muzaffere bakar.
Nefise: Muzaffer.
Doktor: kız. Bir kızınız olucak. Nefise gülümser. Bebeğinin kalp atışlarını dinleyerek bakışlarını Muzaffere çevirir. Muzaffer ona o mutlulukla bakmıyor sanki hayal kırıklığıyla bakıyordu.
Nefise: Muzaffer. Muzaffer Nefisedeki bakışlarını çekip kapıya yönelir. Nefise doktorla konuşup odadan çıkana kadar Muzaffer artık gitmişti.
Nefise hastanenin karidorlarına bakar. Gözleri dolar.
Nefise: sakin ol seni asla bırakmayacağım. Asla vazgeçmeyeceğim senden bebeğim. Baban seni istemesede.
Muzaffer: Nefise. Nefise uyan birtanem. Nefise duyduğu sesle yerinde kıpırdayarak gözlerini aralar.
Muzaffer: Nefise. Nefise Muzafferin kollarından kurtulup hızla yataktan kalkar.
Muzaffer: Nefise. Muzaffer yataktan kalkana kadar Nefise lavobaya girer. Ve bana yaklaşma sözü Muzafferin aklından çıkmaz.
Muzaffer: noldu biranda. Muzaffer ellerini başına götürür.
Muzaffer: rüya. Rüya gördüğü için böyle böyledir. Muzaffer yataktan kalkıp kapının önüne gelir. Biraz sonra Nefise lavobadan çıkar.
Muzafferle karşılaşır. Yanından geçmek ister. Muzaffer müsade etmez.
Muzaffer: Nefisem noldu? Nefise Muzaffere bakmaz.
Muzaffer: neden bana bakmıyorsun? Gözlerini neden gözlerimden kaçıyorsun? Muzaffer Nefisenin omuzlarından tutmuştu. Nefise Muzaffere bakar. Ama aşkla bakmıyordu.
Muzaffer: rüyaların tersi çıkar. Ne gördün rüyanda? Nefise yutkunur. Bakışları değişir. Muzaffer elini Nefisenin yüzüne götürüp okşar yavaşca.
Muzaffer: anlat. Hadi anlat. Muzaffer yaklaşıp Nefisenin yanağından öpüp onu sakinleştirmeye çalışır.
Nefise: bebeğimiz. Nefise durur.
Muzaffer: hıhım. Muzaffer elini Nefisenin karnı üzerine getirir.
Nefise: kız olsa. Ondan vazgeçermisin? Nefise Muzaffere bakar.
Muzaffer: hayır tabiki. Neden böyle düşündün ki? Hem benim bir kızım daha var birtanem. Evet oğlum olursa sevinirim. Bunu konuştuk. Ama bu kızımız olursa ondan vazgeçeceğim anlamına gelmiyor.
Nefise: Elayı Emiri sevdiğin gibi onuda severmisin? Nefise gözleri dolmuş vaziyyetde sorar.
Muzaffer: canımdan bir parça o. Tabiki sevicem. Muzaffer yavaşca Nefisenin önünde diz çöküp bebeğiyle konuşma yapar. Nefiseyse bu andan mutlu olur. Tüm düşünceleri değişir. Ve Muzafferin saçlarını okşayarak onu dinler bebeğiyle beraber.
Muzaffer: seni asla bırakmicam ufaklık. Tamammı? Annen huysuz. Her gün bir bahaneyle bana yüz çeviriyor küsüyor benden. Ama vazgeçmek yok. Ne senden ne kardeşinden ne de annenden vazgeçmez baban. Eğer bir gün annen bunu unutursa bunu ona hatırlat tamammı? Nefise güler.
Nefise: bunu asla unutmayacağım. Muzaffer yerden kalkar.
Muzaffer: bu kalp sana ait. Muzaffer Nefisenin elini kalbi üzerine koyar.
Muzaffer: kalbimin tek sahibi var oda sensin Nefise. Vazgeçilmezimsin. Vazgeçemem ki ben senden. Aklımda sen varsın. Ruhumla aitim sana. Benim sana ait olduğum gibi sende bana aitsin.
Nefise Muzafferin yüzünü avuçları içine alır.
Nefise: seni asla unutmam Muzaffer. Unutamam. Yavaşca yaklaşıp dudaklarını birleştirir. Muzafferde Nefiseye belinden sarılıp onu kendine çeker.
Öğlen olmuştur. NefMuz çoçukları Mahir beye emanet edip hastaneye giderler. Ve evet bugün bebeklerinin cinsiyyetini öğrenecektiler. İkiside heyecanlıydı.
Muzaffer: kız ya da erkek fark etmiyor biliyorsun dimi. Nefise avuçlarındakı eli sımsıkı tutar.
Nefise: hıhım. Bizim bebeğimiz o. Kız ya da erkek bizim parçamız. İkimizin. Muzaffer Nefisenin ellerinden öper.
Muzaffer: evet sevgilim. Hemşire sesleyince NefMuz ayağa kalkıp odaya girer. Bebeği kontrol eder doktor. Ve işte o an gelmiştir.
Doktor: bir oğlunuz olucak. Muzaffer duyduklarıyla şaşırır. Nefise Muzaffere bakar. Muzaffer şaşkınca etrafı izliyor inanamıyordu.
Nefise: Muzaffer? Muzaffer heyecandan orda duramaz. Hızla odadan çıkar. Nefise şaşırır. Peçete alıp karnını silip doğrulur. Eğilip ayakkabılarını giyinip doktordan müsade isteyip odadan çıkar. Muzaffer kapının önünde gidip geliyordu.
Nefise: Muzaffer. Muzaffer Nefisenin sesiyle dönüp ona bakar.
Muzaffer: sevgilim. Muzaffer hızla yaklaşıp Nefiseyi kucağına alır. Nefise nolduğunu anlamaz. Sadece biranda dönmeye başladıklarını fark eder.
Nefise: sakin olurmusun aşkım. Nefise Muzafferin boynuna sarılmış duracakları anı bekliyordu. Sonda Muzaffer durur. Ve yavaşca Nefiseyi kucağından yere indirir.
Muzaffer: seni seviyorum. Seni çok seviyorum. Beni kızımı bebeğimi sevdiğin için çok mutluyum. Çok çok teşekkür ederim Nefise. Muzaffer Nefisenin yüzünü avuçları içine alıp yaklaşıp alnından öper.
~~~~ ve bölüm biter. Nasıl oldu bilmiyorum. Umarım beğenirsiniz. Umarım gönlünüzce olur bu bölüm. Ve adım adım finale yaklaşıyoruz. 40 bölüm final bölümümüz olucaktır. Final için süprizim vardı. Farklı bir final düşünmüştüm. Ama bu süprizi sevmeye bilirsiniz. 😞 O yüzden hep yaptığımız gibi mutlu sonla bitiririz. 😊Ama oraya kadar olaylarımız var. Bebişin doğumu NefMuzun evlenmesi ve s. 😊~~~