The Torpe Lovers (Under Revision)

Chapter 2. "Ako naman"

        Dedicated to:  Little_Miss_Writter
***

(Chinchin's POV)

Pumunta ako sa CR pagkatapos kong kumain. 'Di naman ako natatae o naiihi. Tumingin ako sa salamin. 'Di ko lang malimutan 'yung nangyari kanina sa campus. Malapit na sana kaming mag-kiss eh. Sayang naman. T_T Pero teka lang, hanggang BESTFRIEND na nga lang ba talaga ang tingin ko sa kanya? Ang hirap. Parang may gusto naman s'ya sa'ken, kaso lang ayokong mag-assume, ako din masasaktan sa huli eh. Lalo na't magkaibigan kami. Baka hanggang 'dun na nga lang talaga.

Relax, Chinchin. Relax! Nang palabas na 'ko ng CR, nakita ko si Eunice.

Btw, I'm gonna introduce myself muna.

From the Shoaf Family, there came a gorgeous (self-proclaimed XD) , beautiful, smart, kind, sexy, talkative, attractive but SMALL or  SHORT , and a 16 years old girl named Christine Shoaf. Caps Lock 'yung nega adjectives para dama.

I have 2 bestfriends. Si Eunice at Arjay. Pero si Arjay lang ang normal. Lukaret kasi si Eunice.

Si Eunice nga pala, kaibigan kong bruha since 2nd year. While, I met Arjay and became friends with him when we are 3rd year. Napansin ko sa kanya na mejo nagba-blush s'ya when Arjay's with us.

Was that the thing called "Crush"?

Hayy. Pake ko ba? Pareho naman sila single saka AS IF NAMAN NA CRUSH RIN AKO NG CRUSH KO. -_- pero sene mey CHANCE nemen..

Yeah. ganyan talaga ang buhay, tiwala lang kay batman. Moving on, As I was saying...

Eunice and I talked with each other.

"Oh? Gawa mo dito? Ba't 'di ka pumasok kahapon?" tanong ko sa kanya.

"Wala. Tinamad ako, bruha. Napuyat ako no'ng last night's event eh. OMG bii! Nakita ko na naman yung bago kong crush sa banda!"  she shouted.

Wow! Nice. That's my friend. She's not Eunice if she's not loud and noisy.

"And so what? Do I hella care?" I broke her statement.

Pwede man kasing 'wag isigaw eh noh?! Pake ko sa crush n'ya???

"Ya. Whatever Bii. You're just bitter because you haven't seen yet your 'Oh-so-perfect-dream-boy'. Haha :P" she irritated me.

"Yeah. Whatever you say. At least  Bii, I'm not obsessed with whom I fancy. Di tulad nung iba jan sa tabi-tabi..."parinig ko sa kanya.

"Aray, Bii. Tatamaan na ba 'ko? Sabihin mo lang ha para may timing," She answered.

"Yeah. Whatever. Bye na Bii!"  I said then went out of the C.R.

Harsh ba kami??? Sorry huh. Ganyan talaga way of greeting namin. We're the type of friends na mas marami yung time ng pagbabarahan kesa sa pagtatawanan.

She entered in the cubicle while I went out. When I was going to the table where I sat with Arjay....

I saw him holding my wallet and looking on air as if something happened. Ano kaya nangyare?!

Wala ba akong pera sa wallet?

"Arjay. Huy! Anyare? Wala ba akong pera jan?" tanong ko sa kanya.

Nagulat ata sya at biglang nabitawan yung wallet ko...

"Ah. S-o-orry. May naalala lang kasi ako," he answered stuttering. He gave me my wallet so I got it.

Kilala ko si Arjay. Alam ko kung kelan yan nagsasabi ng totoo o hindi. Bka naman tulala s'ya dahil nakita n'ya ex-crush nya, o kaya naman kulang pera ko sa wallet ko o kaya naman nag-kupit sya. Pero 'di! 'Di 'yan magnanakaw. Pwede rin namang may nakita s'ya sa wallet ko.