NEFES (BÖLÜM 16)

1.1K 99 87
                                    

O yanımdayken nefes alıyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

O yanımdayken nefes alıyordum.

O yanımdayken nasıl nefes alıyordum?

Nefesimin kesilmesi falan gerekmez miydi? Çünkü Sehun olağanüstü bir varlıktı. Baktıkça kısa süreliğine nefesim kesiliyor ve nefes almaya devam ediyordum.

Bu ona haksızlık mıydı ki?

Bu düşüncenin saçmalığıyla kendi kendime göz devirdim ve bakışlarımı onun yüzünde gezdirmeye devam ettim. Yanımdaydı. Aksini düşünmek beni rahatsız eden bir konuydu. Perçemleri gözlerinin önüne dökülürken beni kollarının arasına saklamıştı. Parmaklarım çıplak gövdesinde duruyordu. Uyanık olduğunu biliyordum ama inatla gözlerini açmıyordu. Yine de bir süre sonra sesini duydum. "Beni izlemek eğlenceli mi?"

Kıkırdadım. Sabırsız bir soluk alarak parmaklarımı gözlerinin önüne dökülen perçemlere götürdüm. "Baya eğlenceli." diye mırıldandım. "Seninle yaptığım her şey eğlenceli."

Bu adam gerçekten gülümsüyordu. Kaygısızca, içten, benim için. Özel hissediyordum. "Henüz eğleneceğin şeyler yapmadık Lu."

Yaptığı imayı duymamış gibi yapmaya çalışarak bedenimi biraz daha yıktım göğsünün üzerine. Başımı kaldırıp ona baktığımda nihayet gözlerini açtığını gördüm. "Seni rahatsız ediyor muyum?"

Saçlarıma üfledi. "Hiç etmiyorsun."

"Çok mükemmelim. Bu mükemmelliğim başa bela resmen. Değil mi Sehun?"

Güldü. "Acaba kaç kişinin özgüvenini çaldın da bu hale geldin akıl'sızım."

Burnumu çenesine sürttüm. "Tamam Sehun, ben de çok harika olduğumu biliyorum. Tamam, lütfen abartma. Lütfen, lütfen abartma bu harikalığımı."

Beni susturamayacağını fark ettiğinde elini dudaklarımın üstüne bastırdı. "Bugün evde olmayacağım." diye mırıldandı. "Onunla bir yere gitmem gerekiyor. Neden geldiğini öğrenmem için biraz huyuna gitmeliyim. Sen buradayken benimle konuşmaz, biliyorsun."

Parmakları dudaklarımdan düşerken kaşlarım çatılmıştı ama haklı olduğunu da biliyordum. "Bence kafasına vurup onu bayıltalım. Sonrasında ayıltır konuştururuz onu. Lütfen, zekam konusunda tebrik etme beni Oh Sehun. Ben de bunun harika bir fikir olduğunu biliyorum."

Evet, yine gözlerini devirdi. "Banyoya gidiyorum."

"Aferin." diye mırıldandım. "Bana söyle böyle her yaptığını."

Umursamadı. Yataktan kalktıktan sonra banyoya girdi ve kapıyı ardından kapattı.

Birkaç dakika yatakta uzandıktan sonra perçemlerimi geriye atarken kapıdan gelen sesi duydum. Kapının izinsizce açılmasının getirdiği hoşnutsuzlukla oraya bakarken yüzümü buruşturdum.

KAFES/HunHanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin