Felekten Bir Gece ( TAMAMLANDI.)

2.bölüm ~Jareth ~

~~Multimediadaki Jareth ~~

İnsanoğlu nefsini kendi ellerinde tutan bir canlıdır. Körüklemekte ona kalmıştır, köreltmekte...

***********

Jareth arabasının sürücü koltuğuna yerleşerek, sarhoşvari hareketler sergileyen kadına bakıyor, ne yapmaya çalıştığını yüzünde beliren gülümsemeyle izliyordu.
Hareketleri komiğine gidiyor, izlemesine son veremiyordu.

Kadın sonunda hedeflediği şeyi yapmaktan vazgeçmiş olacak ki başını koltuğa yaslayarak, zar zor açık tuttuğu gözlerini kapadı.

Kadının kahverengi beline doğru uzanan saçları tutam tutam yüzüne düşmüştü ve içinde onları parmak uçlarıyla  yana doğru atma isteği beliriyordu.
Kendini tutmalıydı. Bu hareketi ile kadın uyanabilir, kendisine zarar vereceğini düşünerek bir anda ateş gibi parlayabilirdi.
Onun yerine kadına daha dikkatli baktı ve yüz hatlarını incelemeye başladı. Oldukça kadınsı ve dikkat kesilesiydi. Yay misali biçimli kaşları ve göz kapaklarının bitiminde beliren uzun mu uzun kirpikleri, onlarla uyum içerisinde olan biçimli burnu ve dolgun dudakları...

Bakışları saniyeler sonrası arsızca aşağılara kaydı. Teninin pürüssüzlüğü gözüne çarptı.Köprücük kemiklerinin belirginliği ise içini yaktı.Bu kadını şimdiden arzulamaya başlamış, kendine şaşırmıştı.

Biraz daha aşağılara indi ve bakışlarıyla kadının vücudunda uçsuz bucaksız bir gezintiye çıktı. Bu gezinti gitgide bazı duygularını körüklüyor, gün yüzüne çıkmak için çırpınıyordu.

Kadının bacaklarına kadar uzanan yolda baya bir oyalandığında onlara dokunma isteğini yok etmeye çalıştı.
Sarhoş bir kadından faydalanamazdı.

Helede bu kadını tanımıyorsa, bir an önce nefsini köreltmeli ve bedenini ele geçiren duyguları elinin tersiyle iterek kendine gelmeliydi.

Derinlemesine bir iç çekti ve, ' Ahh kadın. Nereden geldin sen.' dedi. Sarsılmıştı.Hem de çok sarsılmıştı.

Şuan başka zaman ve mekanda olsalar kendini durduramayabilir, nefsini körükleyebilirdi. O denli çok istemiş, bedeni kaskatı kesilmişti.

'Kendine gel Jareth.' dedi ve sürücü koltuğunun yanındaki koltuktan kalkarak arabadan indi.
Arabanın etrafında dolanarak sürücü koltuğunun kapısını açtı ve kadını incitmemeye özen göstererek kolunu tutup sarstı.

Ama bu sarsıntı kadına işlememiş, aksine yüzünü uyku halinin verdiği rahatlıkla, masumca buruşturmuştu.
Bu kadınla ne yapacaktı.
Uyandıracak olsa dahi evinin yerini tarif edemeyecek kadar sarhoştu.

Aklına gelenle belini doğrulttu ve kapıyı geri kapatarak adımlarını mekanın önündeki korumalara doğru atmaya başladı. Kadının arabası hangisiydi. Öğrenmeliydi.

Korumalara sorduğunda kendisine, hemen kendi arabasının arkasındaki arabayı işaret etmişlerdi. Modelleri farklıydı fakat renkleri aynıydı.

Bu da demek oluyordu ki kadın arabaları karıştırmıştı.

Şaşırmamıştı.
O kadar sarhoş olsa kendide bu iki araba arasındaki farkı ayırt edemezdi.

Tekrardan kadının yanına döndü ve kapıyı açarken aklına düşenle, kadının ilk başlarda, hararetli bir şekilde yaptığı şeyin cebindeki anahtarı almak olduğunu anladı.