Felekten Bir Gece ( TAMAMLANDI.)

8.bölüm ~Yük~

Önceki bölümden...

Vakit kaybetmeden topuklarının üzerinde ters yöne döndü ve ilerlemeye başladığında gözleriyle sokakları taradı. İlk sapağa doğru koşmaya başladığında ise Jareth' ın kendisini fark edip, fark etmediğini anlamak için arkasına baktı. Habersiz bir şekilde aldığı simitlerin parasını ödüyor olduğunu gördüğünde tekrar önüne döndü. Sapaktan döndüğünde artık biraz olsun rahatladığını hissetti.

Asıl tedirginlik Roberto' nun evine gittiğinde, Victor denen adamla karşı karşıya kaldığında başlayacaktı...

###########

Jareth simitleri aldığı sırada, fanus şeklindeki tekerlekli arabanın camından Diana' nın yansımasına dikkat kesildi. Her fırsatı değerlendirmekte direniyordu ve şimdide olduğu gibi kaçmak adına çabalıyordu.
Sakin tavrını bozmadan aldığı simitlerin ağzını bağlayarak arabasına ilerledi.
O sapağın diğer ucu işlek bir yoldu ve evler bitişik ilerliyordu.
Birazdan Diana' yı eliyle koymuş gibi bulacaktı ve bu keyiflenmesine neden oluyordu. Kendisini dün geceden beri yiyip bitiren telefon vakasından birnevi kurtarmıştı. Neden kaçtığını açıklamak zorunda kalacak, sorma zahmetinde dahi bulunmayacaktı.

Arabayı çalıştırarak hızlandığında birkaç dakika sonrası Diana' nın koşmakta olan bedeniyle karşı karşıyaydı ve canı fazlasıyla sıkılmıştı. Çünkü topuklu ayakkabılarla zorlana zorlana koşuyor, ara ara ayağı burkuluyordu.

" Bu böyle olmayacak. Biraz daha koşmaya devam ederse bileğini kıracak." diye mırıldandı ve arabayla önünü keserek camı araladı.
Diana' nın şaşkın gözleri saniyesinde kendi gözlerine ilişmişti.

" Diana bin arabaya." dedi. İçindeki burukluğun aksine sesi sertti. Yumuşak davranmaya devam ederse Diana' ya hiç mi hiç söz geçiremeyecekti.

"Jareth gitmem lazım. " diyerek dolan gözlerini silmesiyle dayanamadı ve arabadan bir hışımla indi.
Adımlarını yeri sarsa sarsa atarak Diana' nın önünde durduğunda nasıl tepkiyle karşı karşıya kalacağını bir an olsun düşünmeden kollarını Diana' nın narin bedenine sardı.

Bedeni Diana' nın iç çekerek ağlayışıyla sarsılıyor, kolları ' Ben buradayım.' dercesine biraz daha sıklaşıyordu. Neden bu kadar içerlediğini düşünmeden edemiyor, o ne olduğu kim olduğu belirsiz adamın boğazına yapışıp kafasını bedeninden ayırmak istiyordu.
Fısıltı şeklinde hıçkırıklarının arasından işittiği, " Gitmem lazım."
sözleriyle daha fazla dayanamadı ve ses tonunu ayarlayamayarak, " Neden Diana? Neden?" diye bağırdı.

Kollarını sıkı sıkıya sardığı bedenden ayırdı ve bakışlarından yalan söyleyip söylemediğini anlamak için Diana' nın kahveliklerine bakmaya başladı.

" Söyleyemem. Seni daha fazla bitik hayatımın kurbanı edemem." diyerek kendisine yine hiçbirşey açıklamamakta direnen Diana' ya kaşlarını çatarak bakmaya devam etti.
Ya söyleyecekti ya söyleyecekti.
Başka seçenek yoktu.
Diana' nın içini kemirip duran o şerefsiz kurdu öğrenmeli ve ayağının altıyla bir güzel ezmeliydi.

Bakışlarının boşluğa düşmesiyle, " Gözlerimin içine bak Diana. Bana neler olduğunu söyle." dedi.
Biraz daha bilinmezliğin esiri olmaya devam ederse kafayı yiyecek, sinirine hakim olamayarak Diana' nın kalbini kıracaktı ve bunu yapmak istemiyordu.

" Jareth Roberto' nun başı dertte." diyerek Diana' nın tekrardan gözlerinin içine bakmasıyla, ne diyeceğini şaşırdı. Roberto da kimdi.

Aklındaki soruyu kelimelere döktü ve," Roberto kim?" dedi.
Alacağı cevabı merak ettiği kadar etmiyordu da. Çünkü alacağı cevabın şiddetinden korkuyordu.