'I'm Fine'

59

Ik gaf Amelia een kusje en stapte de auto in en nam een diepe zucht. 'Moeilijke werkdag vandaag gehad?', vroeg Daryl lachend. 'Ja vandaag wel ja.' 'Amine was ook niet in een goede bui vandaag' Ik rol de geërgerd met mijn ogen. Een chagrijnige Amine is gewoon zo irritant. Ik griste mijn telefoon uit mijn tas en belde Semra op. 'Jaa askim?, nam Semra vrolijk op.

'Zie ik je vanavond bij mijn ouders?' 'Jaa je mist me hé. Je kan niet zond- Voordat ze haar zin kon afmaken had ik al opgehangen. Ik lachte om mijn actie, wejoww ik vind mijzelf zo leuk. 'Shit' hoorde ik Daryl uit het niets opeens zeggen. 'Wat is er?', keek ik hem gelijk aan. 'We worden achtervolgt. 'Hij begon wat sneller te rijden. 'Achtervolgt? Door wie? Ik ga Amine bellen', streste ik. 'Nee Aleyna anders maak je het groter voor niks.' Ik zet mijn handen op mijn voorhoofd. Wie zou ons nou willen achtervolgen. Daryl maakte een grote omweg en probeerde hun af te schudden. 'Ze zijn er niet meer', vertelde Daryl. Ondertussen reed hij de oprit op. 'Moeten we dit persee aan Amine zeggen? Hij maakt van een vlieg altijd een olifant.'

'Aleyna je kent zijn regels. We willen beiden volgens mij geen problemen met hem.'
Ik stapte geërgerd de auto uit en liep naar binnen. 'Amine, hubby! Je wifey is home', schreeuwde ik door het huis. Ik trok mijn hakken aan de kant en gooide ze aan de kant. Ik liep naar de keuken en zag een gestalte in de keuken staan en het was geen Amine. Ik deed gelijk de la open en griste er een mes uit. Hij draaide zich om en ik zag dat het Nasr was, de neef van Amine. Hij keek lachend naar de mes en dan weer naar mij. 'Wil je me steken?'Vroeg hij lachend. Opgelucht legde ik de mes terug. Ik merkte nu pas dat zijn lippen aan het bloeden was en dat hij papier met bloed in zijn handen vast had. 'Wat heb je gedaan?' Vroeg ik bezorgd. 'Niks belangrijks'

'Waar is Amine', vroeg ik met de gedachte dat hij me het vast wel zou vertellen. 'Hij is volgens mij in de badkamer.' Ik liep naar onze slaapkamer waar ik mijn tas gooide op het bed en door liep naar de badkamer. 'Wat is er gebeurt me- voordat ik mijn zin afmaakte keek ik naar Amine die zijn bebloede knokkels aan het schoonmaken was. Ik liep op hem af en pakte zijn handen vast. 'Amine wat heb je gedaan?!' Hij trok zijn handen terug. 'Het is niks belangrijks. Ik heb gewoon gevochten en dat was het.'

'Ohmygod Amine het is altijd "niks belangrijks"!' Ik draaide me om en ging met met mijn handen door mijn haren. Ik voelde Amine's handen mijn polsen vastpakken. 'Het is niks Aleyna', vertelde hij kalm. Ik rukte me uit zijn greep. Ik wist niet hoe ik me moest voelde. Verdrietig of boos. Mijn man liegt tegen me over meerdere dingen en doet er altijd vaag over. Of de feit dat hij me niet ziet als zijn best vriendin aan wie hij alles kan delen. Ligt het aan mij? Ik wou de badkamer verlaten maar bedacht me nog wat. 'Ohja Daryl en ik werden achtervolgt misschien heeft dat ook met je geheim te maken.'

Voordat hij wat kon zeggen liep ik de badkamer uit en ging naar onze slaapkamer. Ik ontdeed me van mijn kleding en trok mijn badjas aan. Ik pakte mijn handdoek en liep naar de andere badkamer en nam een warme douche. Na 10 minuten droogde ik mijzelf af en trok ik een nieuwe set kleding aan. Vervolgens liep ik weer naar beneden.

'Waarom heb je niet gebeld? Volgende keer als jullie worden achtervolgt bel je me gelijk', vertelde Amine boos aan Daryl. 'Nee ik bepaal zelf of hij jou belt. Hij is MIJN bodyguard en niet die van jou. Aangezien jij doet wat je wilt doe ik dat ook, is wel zo eerlijk toch', vertelde ik hem nep glimlachend.

'Daryl ik geef je de toestemming om naar huis te gaan want ik blijf bij mijn ouders slapen voor een paar nachten.' Amine keek me verbaasd aan. Nasr kwam aanlopen en gaf Amine een boks. 'Ik spreek je later en veel succes', fluisterde hij. Amine wenkte Daryl dat hij kon gaan. Daar stonden we dan met z'n tweeën in de gang. Ik liep alweer naar de slaapkamer en Amine liep achter me aan. 'Bij jou ouders slapen, wanneer was je van plan om me dat te zeggen?'

Ik pakte mijn weekendtas en begon het vullen met kleding en spullen. 'Je weet het nu toch. Nu heb je tijd voor jezelf en kan je zoveel mogelijk vechten.'

'Aleyna je doet kinderachtig', siste Amine. 'Ooh ik ben kinderachtig!! Amine ik ben je vrouw en je vertrouwt me niet. Je doet altijd geheimzinnig. Er is ingebroken en je doet er vaag over! Dan wordt ik achtervolgt en nu kom je met bebloede knokkels thuis.'

'Ik dacht dat je me alles zou vertellen. Zit je in de problemen? Vertel het me voordat het te laat is Amine, alsjeblieft', sprak ik verder. Hij nam plaats op het bed. 'Ga niet weg ik smeek het je. Ik kan niks zeggen', vertelde hij wanhopig.

Mijn hart brak op dat moment en niet eens omdat hij tegen mij loog wat ook erg was. Het brak mijn hart dat hij ergens mee zat en het niet kon zeggen.

Amine
Ik zag hoe ze haar weekendtas dicht ritste. Ik wou haar zo graag vertellen wat er was, dat haar leven op gevaar stond en dat ik niks kan zeggen. Haar vader en ik zijn bezig met het vinden van de persoon die Aleyna bedreigt sinds haar 14e. De persoon gunt Aleyna geen geluk sinds haar viertiende. Het moet iemand zijn die haar geen geluk gunt en jaloers op haar is.

De persoon die dit deed, deed het express. Diegene weet dat de huwelijk van mij en Aleyna hier onder leed. We hadden zo vaak ruzie over dat ik haar niet alles vertel. Ik wil het met haar delen met heel mijn hart. Ik kan dat niet doen want anders zouden ze Aleyna iets aan doen. Wollaah als ik erachter wie het is dan is het klaar.

Ik pakte haar hand vast en keek haar in de ogen aan. 'Ik wil niet dat je weggaat' Ze pakte haar tas vast. 'En ik wil niet dat je tegen me liegt. Toen mijn vader veranderde was ik zoo blij want ik kon trouwen met de man die ik wou, jou. Het voelt nu allemaal anders', keek ze me aan met waterige ogen. 'Vertel het me nu of ik ga weg en ik wil niet gaan maar als je me het niet vertelt dan heb ik geen keus', vertelde ze vastbesloten.

Ik wist dat ik haar niet kon tegen houden. Aleyna was altijd moeilijk om over te halen. 'Laat je me echt gaan Amine voor een geheim?' 'Ik breng je wel naar je ouders' verliet er mijn mond. Ik pakte haar tas en liep naar de auto.

Ik gooide haar tas op de achterbank en ging alvast de auto opstarten. Na ongeveer 3 minuten kwam ze de auto in stappen. Ik scheurde de afrit af en reed naar haar ouders. Ik haat dit, niet met haar kunnen praten. Twee dagen geleden had ik voor het eerst de rode envelop ontvangen bij mijn kantoor. Er stond in dat ik moest komen naar een plein en dat ik niks kon vertellen aan Aleyna. En natuurlijk ben ik niet alleen gegaan. Uit het niets kwamen er 3 mannen en begonnen ze gelijk te vechten.

Ondertussen stonden we te wachten totdat de poorten open gingen. Toen de poorten werden geopend reed ik naar binnen en ik parkeerde ik voor de deur. Ik opende de portier. 'Je hoeft niet uit te stappen. Het lukt me wel, niemand is thuis behalve mijn moeder en Vera', zei Aleyna met een schorre stem. Toch stapte ik uit en ik pakte haar tas van de achterbank. Daarna opende ik haar portier. Ze stapte uit en greep haar tas.

Ze keek me even aan en liep naar de voordeur. Ik wou haar tegenhouden en haar meenemen naar huis. Vandaag wou ik gewoon dat ze me naast me sliep. Voor ik wist opende Vera de deur. Ze gaven elkaar 3 kusjes. Ze draaide om en gaf me een laatste blik.

Het komt goed, ik zal niet stoppen tot ik weet wie het is.

Sorry dat jullie zo lang moesten wachten😅
Wie zou de persoon zijn die dit allemaal flikt.

Haar of zijn naam is wel ooit voorgekomen ik een van de hoofdstukken😊

Zou leuk zijn als jullie zouden stemmen en reageren!

💗💗💗💗