'I'm Fine'

41

Zo hier zitten we dan. In de woonkamer met z'n alle. Mijn familie en de familie van Issam.
Ook al weet de familie van Issam dat we gaan scheiden. We wouden het nog een meer zeggen.

De moeder van Issam weet dat ik ben vreemd gegaan maar ze mocht het niet door vertellen aan niemand van Issam.

'We hebben samen besloten om te gaan scheiden', zegt Issam. Dan is het opeens stil, niemand zegt meer wat. Alsof ze het hadden verwacht.

Me vader kijkt me aan. Me hart gaat tekeer. Hij staat op en loopt weg. Ik had erger verwacht.

'Het is ook tijd dat we gaan.' zegt de vader van Issam.

We staan op en lopen naar de ingang. Ik wacht tot ze allemaal weg zijn.

Ik loop naar de slaapkamer toe. Ik pak de scheidingspapieren. En loop naar beneden. 'We kunnen gaan.' Zeg ik.

We gaan nu officieel scheiden. Ik weet niet waarom maar het doet me pijn. Ik krijg eindelijk wat ik wil. Ik kan trouwen met Amine maar toch is dit op een of andere manier niet wat ik wil.

We stappen de auto in. Het is zo stil gewoon. 'Heb je het koud?' vraagt Issam. Ik schud met me hoofd.

Ik kijk naar Issam. Hij merkt dat ik naar hem kijkt en kijkt terug waardoor ik weer wegkijk.

Wanneer we er zijn stappen we de auto uit en lopen we naar binnen.

Issam praat met de vrouw achter de balie. En dan lopen we naar kamer 108.
Daar zit mijn advocaat en de advocaat van Issam tegen over elkaar.

Ik geef me advocaat een hand . En ga dan naast haar zitten. Ik zit nu precies tegenover Issam en naast hem zijn advocaat.

Dan beginnen ze de de voorwaarden voor te lezen en de verdelingen. Maar ik dwaal af?

Wil ik wel scheiden met hem? Ik weet het niet. Ik hou van Amine maar..

'Aleyna?' Zegt Issam. Ik schrik en kijk naar hem. 'Ja?'

'Je moet tekenen.' Hij heeft al getekend. Me handen beginnen te trillen. Ik pak de pen van tafel.

Ik bijt uit zenuwen op me lippen. Ik neem een diepe zucht. En dan uiteindelijk zet in me handtekening.

'Oke na 30 dagen zijn jullie officieel gescheiden. Dus mochten jullie toch veranderen van mening horen we het.'

Ik geef me advocaat en hand en loop dan weg. Ik stap de auto in en daarna stapt Issam later in.

We rijden weer terug naar huis. Als we thuis komen plof ik gelijk neer op de bank. Issam komt de woonkamer binnenlopen.

'Je laatste dag hier', zeg Issam. Ik knik met me hoofd. 'Ja.'

'Aleyna?' 'Hmm.'
'We zijn nog 30 dagen officieel man en vrouw. Wil je in die 30 dagen goed nadenken. En in die 30 dagen loyaal blijven.'

'Ja Issam.' Hij komt naast me zitten. Ik zet me hand op de zijne. 'Het spijt me voor alles. Je bent altijd goed voor me geweest en zo lief. Terwijl ik ondertussen..'

'Aleyna ik heb je vergeven. Ik neem je niet kwalijk. We zijn al verloofd sinds we 14 waren. En je ging opzoek naar geluk. Je hoeft geen sorry te zeggen.'

Ik glimlach naar hem. Ik zet me hoofd op zijn schouders.

Amine
'Ben je zwanger?' Inaya is stil. Ik kijk nog een keer naar de zwangerschapstest die ik had gevonden in de prullenbak.

'Inaya ben je zwanger?!'  'Ja Amine ik ben zwanger!'

'Die baby kan niet van mij zijn. We hebben het altijd veilig gedaan.' Ze slikt.

'Het was eenmalig, toen ik in New York was voor werk. Ik..'

'Je wordt boos op mij omdat ik met Aleyna ging. Maar een andere persoon is in jou geweest?!'

Ze begint te huilen. 'Het was een foutje Amine.' Ik zucht. Ik loop naar haar trek en knuffel haar.
'Saffi niet huilen.'

Onbekend
'Ah Aleyna denkt dat ze gelukkig gaat zijn omdat ze gaat scheiden van Issam en terug kan gaan naar haar ware liefde.'

Ik begin te lachen. 'We laten haar nog even genieten, nog even.'

Kort hoofdstukje
Comment & Vote
Xx