'I'm Fine'

62

Zie je een spellingsfout let me know ;)
🦋                              🦋                                🦋

'Hé wat doe je hier. Je hoort al te slapen', gaapte ze. 'Mama ik kan niet slapen', loog ik tegen mijn moeder. Ze klopte op de bank naast haar. Ik ging naast haar zitten op de bank en trok de dekens over mijn heen. Mijn hoofd legde ik neer op haar schoot. Ik keek aandachtig met mij moeder naar de tv ook al begreep ik niet waar het over ging. 'Waarom huilt ze?' Wees ik naar dat jongen dat huilde op tv. 'Zijn moeder is dood gegaan.' Ik draaide me mijn hoofd omhoog. 'Hoe is ze dood gegaan?', vroeg ik nieuwsgierig. 'Door een auto-ongeluk, ze botste met haar auto tegen een andere auto', vertelde ze. 'Jij gaat niet dood toch?'

'Iedereen gaat een keer dood en dan ga je naar een prachtige paradijs als je je goed gedraagt.' De tranen vulden mijn ogen. 'Nee je mag niet dood gaan. Ik wil niet dat je weggaat', snikte ik.
'Schatje..op een dag zal ik er niet zijn bij jou. Je zal me niet kunnen zien maar ik zal jou zien. Ik lijk dan weg maar dan ben ik niet.' Ze veegde mijn tranen weg en drukte een kusje op mijn wang. Ze trok me in een knuffel. 'Ik ga nog niet dood dat is In sha Allah ver weg', fluisterde ze.

Soufouan haalde me uit me gedachten. Hij keek me vragend aan. Zijn donkere wallen vielen gelijk bij mij op. ' Wat wil je eten', vroeg hij. 'Ik heb geen honger', zei ik zacht. 'Je moet eten of jij kiest wat je wilt eten of ik kies zelf', zei hij vastbesloten. Ik haalde mijn schouders op en hij liep vervolgens weg.
Ik lag tegen Yassine aangeleund, die ligt te slapen. Ik weet dat hij sterk voor me probeerde te blijven maar het was moeilijk. Het is nu al 6 dagen zonder mijn moeder. Drie dagen geleden was de begrafenis en voor het eerst in mijn leven had ik mijn vader zien huilen. Het brak mijn hart. De pijn werd meer toen ik hem zag huilen. Iemand die je nooit heb zien huilen en dan op een bepaalde moment huilt voor iedereen. Dan weet je dat het serieus is en dat die persoon pijn lijdt.

Het gebeurde allemaal zo onverwachts. Ik dacht dat we nog tijd hadden. Ik wou echt dat ik afscheid kon nemen, haar kon bedanken en vertellen dat ik zielsveel van haar houd.
De laatste paar dagen was de huis vol met familie. Ik was blij met hun steun maar het werd te veel. Vandaag is het alleen mijn oma en mijn tantes van Spanje. Morgen vliegen ze alweer terug.
Ik ben zo dankbaar met mijn man. Oh wat ben ik Allah swt dankbaar voor Amine. Hij steunde me echt en was er voor me. Hij wist dat hij niet veel kon zeggen en doen maar hij bleef bij mij en daar gaat het om.

Ik voelde een hand op mijn schouder en schrok. Ik keek achter me om en zag Amine staan met een doos pizza. Hij nam plaats op de bank naast me. 'Soufouan heeft voor je gekocht. Ik moest naast je zitten totdat je klaar was met eten', commandeerde hij me. 'Ik eet zo. Ik heb nu geen honger', antwoordde ik. Hij keek me aan met die blik. Ik ging recht op zitten, opende de doos en pakte er een pizza stuk uit. Een glimlach ontstond op zijn gezicht.

Nadat ik drie pizza stukjes had gegeten legde ik de doos terug op tafel. Ik heb niet genoeg aan mijn moeder vertelt hoeveel ik van haar hou dacht ik. Ik wil nu zo graag een knuffel van haar. Zo graag iets willen maar niet kunnen krijgen omdat het onmogelijk is doet pijn.
Amine veegde met zijn duim mijn traan weg die rolde over wangen. Hij pakte mijn handen vast.  Ik ging langzaam recht op staan. 'Ik ga even naar mijn vader ', zei ik. 'Isgoed', reageerde Amine.

Ik liep naar de slaapkamer en opende de deur. Hij zat met zijn hoofd begraaft in zijn handen. 'Papa wil je wat eten?', vroeg ik zachtjes. 'Nee schat ik heb geen honger.' Hij stond op en gaf me een knuffel. Een knuffel die ik nodig had. Ik weet niet waarom maar de tranen prikkelde in me ogen en ik knipperde ze weg. 'Je bent zo sterk, net als je moeder.' Hij liet me langzaam los. 'Ik mis haar', zei ik. 'Ik weet het schat. We missen haar allemaal maar we moeten sterk blijven.' Ik knikte langzaam met mijn hoofd.

Ik liep weer terug maar de woonkamer en zag Semra op de bank. Ze gaf me twee kusjes. 'Heb je al gegeten', vroeg ze bezorgd. 'Ja ik heb al gegeten', zei ik lichtelijk geïrriteerd. 'Semra wil je even de pizza opwarmen. Ik ga Yassine wakker maken.' Ze liep gelijk naar de keuken. Ik zet mijn handen op zijn armen en schudde hem zachtjes. 'Yassine wakker worden'
Hij begon vermoeiend te kreunen en opende langzaam zijn ogen open. 'Hoelaat is het?', vroeg hij. 'Acht uur 's avonds', antwoordde ik op zijn vraag. Hij ging langzaam recht op zitten en kwam Semra met de pizza aanlopen. Hij at zijn pizza rustig op.

Inmiddels was het al negen uur 's avonds en was iedereen op zijn kamer. De afgelopen dagen hebben we allemaal weinig slaap gehad. Ik deed alle lichten uit uit en liep vervolgens naar de slaapkamer. Mijn vest trok ik uit en plaatste ik het op de sofa. Amine kwam tegenover me staan. 'Wil je even luchtje scheppen? Of moet je nog wat eten?' Hij plaatste zijn handen op mijn wangen. 'Nee , ik ben moe. Ik ga mijn tanden poetsen en dan ga ik slapen', zei ik. Hij drukte een kusje op mijn voorhoofd. Ik liep naar de badkamer en sloot even mijn ogen. Met mijn handen leunde ik op de wastafel. Ik keek mezelf aan in de spiegel en een diepe zicht verliet mijn mond.

Het voelt alsof ik een slecht dochter ben geweest en dat ik mijn moeder niet genoeg heb vertelt hoeveel ik van haar hou. Ik heb haar alleen stress gegeven. Is ze gelukkig dood gegaan? Heeft ze een leuke tijd gehad? Die vragen spookte door mijn hoofd. De tranen vloeiden al snel over mijn wangen. 'Sorry', snikte ik. Ik bleef maar huilen en huilen en kon mijn eigen gevoelens niet onder controle houden. Het voelde alsof ik elke moment kon neervallen. Amine kwam naar me toe en hield me vast. 'Mijn moeder was niet gelukkig Amine. Ik heb haar zoveel stress gegeven!', snikte ik. 'Ssst niet huilen. Kom je gaat even douche.'

Ik voelde Amine's handen naar de onderkant van mijn shirt grijpen. Vervolgens trok hij de shirt over mijn hoofd en de rest van mijn kleding. Ik stapte onder de douche en ik liet de warme stralen over mijn lichaam glijden. 'Als je klaar bent met douche, verricht dan de wassing', zei Amine en liep weg. Bidden, iets wat ik al heel lang niet gedaan. Ik slikte en begon de wassing te verrichten. Nadat ik klaar was droogde ik me zelf af. Amine had mijn huisjurk al klaargelegd. Ik trok het aan en liep naar de slaapkamer. De gordijnen stonden open en er was een prachtige zonsondergang dat was te zien door de grote glazen ramen. Amine stond op het gebedskleedje op mij te wachten richting de zonsondergang.

Ik pakte een hoofddoek en ging op mijn gebedskleedje staan achter hem. Om eerlijk te zijn voelde het goed en ik voelde me rustig.
Na ongeveer vijf minuten waren we klaar. Amine keek naar achter mij richting op. Hij pakte mijn hand vast en ik ging naast hem zitten. Zittend op het gebedskleedje leunde ik mijn hoofd op zijn schouders . Mijn ogen bewonderde de zonsondergang.

'Wanneer je iemand kwijtraakt neig je om naar de negatieve dingen te kijken. Er zijn genoeg positieve dingen en leukere dingen die je hebt gedaan met jouw moeder. Denk daar aan', vertelde hij mij zachtjes. Hij had gelijk. Ik kan God niet genoeg bedanken voor Amine. Mijn moeder is op een prachtige plek want ze is de beste vrouw. Ik moet vertrouwen op god en dan kom alles goed.

Ik sloot mijn ogen. 'Ik hou van je mama', fluisterde ik.

🦋                              🦋                                🦋
Hopelijk hebben jullie genoten van deze prachtige maand
Niet vergeten te stemmen! 🤗