Extra - 12

15.8K 1K 66
                                    

Unicode

"အား! နာတယ်ကိုကို ၊ မထိုးနဲ့ မထိုးနဲ့ မလုပ်တော့ဘူး

"ကလေး ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ လှုပ်နေရင်ပိုနာလိမ့်မယ်"

"သူမခံရတိုင်းသူများကိုလုပ်တယ် ၊ ကိုကို့ကိုမုန်းတယ်"

သုခလေးကအားနည်းနေတယ်ဟုဆရာဝန်ကပြောလိုက်သည်ကြောင့်အကြော‌ဆေးသွင်းပေးနေသည်ကိုအငြိမ်မနေဘဲရုန်းကန်နေသည်။ရုန်းကန်နေသည့်သုခကိုမြတ်မင်းခန့်ကချုပ်ထားပေးသည်။

"ဟူး အဆင်ပြေရဲ့လားဆရာ"

"ပြေပါတယ် ဇောချွေးလေးပြန်ရုံပါပဲ ၊ ထိုးပေးနေကျဆိုပေမဲ့ဒီကလေးနဲ့မှပဲလက်တုန်တော့တယ်ဗျာ ဟားဟား"

"ဆောရီးပါဆရာရယ် အားနာပါတယ်"

"ရပါတယ်ဗျာ ရပါတယ် ၊ ဒါဆိုကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပါဦး"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ ကျေးဇူးပါပဲ"

ဆရာဝန်ပြန်သွားမှမြတ်မင်းခန့်အခန်းထဲသို့ပြန်ဝင်လာသည်။ခုဏကဆေးထိုးစဥ်အော်ဟစ်နေသည့်သုခကိုရှာလို့မတွေ့တော့ဘဲမုန့်တွေထိုင်စားပြီးပြုံးဖြီးနေသည့်သုခကိုသာတွေ့ရသည်။

"ကလေး နာနေသေးလား"

သုခဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး နဖူးပေါ်တွင်ဝဲနေသောဆံပင်လေးတွေကိုသပ်ကာမေးလိုက်သည်။

"ဟင့်အင်း မနာတော့ဘူး ၊ ထိုးတုန်းကတော့တော်တော်နာတယ်"

"ကိုယ်ပြောသားပဲ မလှုပ်ပါနဲ့လို့ လှုပ်တော့ပိုနာတာပေါ့"

"အင်း နောက်တစ်ခါထိုးရင်မလှုပ်တော့ဘူး ရော့ ကိုကိုစားဦးမလား"

"စားပါကလေးပဲစား ၊ ဒီနေ့ညနေကိုကိုဧည့်သည်နဲ့သွားတွေ့ရဦးမယ်လေ ၊ ကလေးအိမ်မှာနေခဲ့နော်"

"သားလည်းလိုက်ချင်တယ်"

"မလိုက်ပါနဲ့ ၊ ခဏလေးပဲကို အခုတောင်နေကောင်းသေးတာမဟုတ်ဘဲနဲ့ နော် ၊ လိမ္မာပါတယ်ကိုယ့်ယောကျာ်း လေးက"

"ပြီးရော မြန်မြန်ပြန်လာနော်"

"အင်းပါသုခရဲ့ ၊ ကိုယ်ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် ၊ အဲကွန်းကိုလျော့ထားကလေး"

အ​မွှေစိန်လေးရဲ့ကိုကိုWhere stories live. Discover now