KUYMAĞUNA GEVREK BANDIĞUM ( BİTTİ)

19.Bölüm: Kınamız Düğünümüz Var!!!

Herkese keyifli okumalar❤

Oy ve satır arası yorumlarınızı bekliyorum😍😘

~~~~~~~~~

" Yüksek yüksek tepelere, ev kurmasınlar.
   Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler.
   Annesinin birtanesini hor görmesinler,
   Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim.
   Hem annemi hem babamı ben köyümü özledim. "

Köyün tüm gençkızları Meşe'nin etrafında toplanmış tam on dakikadır bu türküyü söylüyor, Meşe'nin ağlamasını bekliyorlardı ama Meşe ağlamak bir yana kırmızı örtüsünün altında kıkırdayarak gülüyordu.

  Hilal, Meşe'nin başındaki örtüyü kaldırıp ona sinirle baktı.

  " Kızım beş kilo verdim sayende artık ağlasana! "

   Meşe omuzlarını silkip yenidem gülmeye başladı.

   " Elimde değil ki kızım sinirlerim çok bozuldu. Kendimi durduramıyorum gülesim geliyor. "

" Ben biliyorum seni nasıl ağlatacağımı. "

Hilal etrafına bakınıp kimsenin görmeyeceğinden emin olduktan sonra elinde sakladığı göz yaşartıcı spreyi Meşe'nin gözlerine sıktıktan sonra ayağa kalkıp herkes için güzel olan o haberi verdi.

" Gelinimuz ağladiii! "

  Meşe'nin başındaki kırmızı örtüyü açan Hilal, arkadaşına gülümseyerek göz kırptı ve hiç vakit kaybetmeden kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı.

" Umarım mutlu olursunuz kuzum. Abim de sen de bunu çok hak ediyorsunuz. "

" Abin söz konusu olunca biraz zor ama umarım dediğin gibi olur. "

" Meşe bari bugün abime laf etmesen olmaz mı? "

  " Olmaz canım bende bağımlılık yaptı. Günde üç doz abine laf söylemem lazım. "

Hilal'den sonra diğer aile fertleri de Meşe'ye sarılıp tebrikleştiler. Nilgün Hanımın ve Çimen ninenin gözlerinden yaş, gece boyu eksik olmamıştı. İnsan hem üzüldüğü hem de sevindiği için ağlar mıydı? İkisinin de yüreğinde bu gece hem bahar hem de kış yaşanıyordu.

Meşe, Hilal'in koluna girip horon teperken içindeki buruk hüznü kimseye yansıtmamak için çok çaba harcamıştı.

O düğünlerde gördüğü gelinler gibi hissetmeyi çok istiyordu. Gelin ve damadın o heyecanlı ve şaşkın halleri eskiden ona çok saçma ve komik gelse de şimdilerde onun için imkânsız birşeymiş gibi geliyordu. Hüseyin'in bir gün kendisini sevebileceğine inanamıyordu.

  " Kızım, arkadaşların arıyor. "

Annesinin eline tutuşturduğu telefonununu açmadan önce horondan çıkıp daha az gürültüsü olan bir yere giderek bu defa kendisi aynı numarayı görüntülü aradı.

" Kızım ne güzel gelin olmuşsun sen öyle. "

" Oha, kırmızı sana ilk defa bu kadar çok yakışmış. "

" Ağlama kızım bak erkekler ağlatmaz ama bizi ağlatacaksın. "

" Keşke yanında olabilseydik ama son anda bir sürü aksilik çıktı. "

" Ben o aksiliğin.....! "

Meşe gözlerinde yaşlarla can dostlarını izlerken hepsiyle teker teker görüşüp hasret giderdi. Ne de çok isterdi şuanda yanında olmalarını ama olmayınca olmuyordu işte.