KUYMAĞUNA GEVREK BANDIĞUM ( BİTTİ)

28.Bölüm: Seni Seviyorum ( Yeni Bölüm)

Canlarım merhaba nasılsınız?😍 Ramazan bayramı bitti vallahi bende bittim😥 İnstagram hesabımı takip edenler neden böyle dediğimi çok iyi biliyorlar. Yeni bölüm yazamadım ve bununla ilgili çok mesaj aldım hepinize çok teşekkür ederim. Telafi olarak uzun ve bir o kadar da heyecanlı ve tatlış bir bölüm yazdım.

Bu bölümde yorum ve oy vermeyene musallat olurum ona göre😈

E haydi keyifli okumalar❤

       ~~~~~~~~~~~~

" Ben seni sevdim Hüseyin. Sen ne dersen de, yüreğimde senin sevginle gittim bu topraklardan. Babam seni öldürmekle tehdit etti, Rusya'ya beni zorla götürdü. Gitmeden önceki gece kolunu kurşun sıyırmıştı ya, onu babam yapmıştı Hüseyin. Yapamadım, sana birşey olacak diye çok korktum. Elim kolum bağlı gitmek zorunda kaldım. Babam orada bir mafya babasının yanında işe başladı. Sonra o adamın oğluyla evlendim. İlk başlarda onu sevmiyordum ama zamanla herşey değişti. O gücüyle herkesi karşısında korkudan köpek gibi titrettiği adam, bana dünyadaki eşsiz bir mücevhermişim gibi davranıyordu. Sonra... Sonra bir gün hamile olduğumu öğrendim. O gün seni sevmekten vazgeçtim Hüseyin. Seni sevmeye devam etseydim hem sana hem bana en büyük kötülüğü yapacaktım.... Sana bu kötülüğü yaptığım için, yıllarını elinden aldığım ve acı çektirdiğim için çok özür dilerim. Bir gün, bir gün beni affet olur mu? "

Hüseyin aklı ve kalbi arasında kalmıştı. Aklı Zeliş'in her ne olursa olsun suçlu olduğunu ve kendisine ihanet ettiğini söylerken, kalbi onun masum olduğunu söylüyordu. Hangisine inanmalıydı? Şimdi ne yapmalıydı?

Gözlerini sevdiği kadına, Meşe'ye çevirdiğinde onun hissiz bakışlarla gözünü kırpmadan kendisine baktığını gördü. O an içinde yaşanan savaşı yok edebilecek bir duygu tüm benliğini sarmıştı.

Meşe ya herşeyi yanlış anlarsa? Daha kavuşamadan Zeliş yüzünden ayrılırlarsa? O zaman ne yapardı? Ne olursa olsun Meşe'yi kaybedemezdi.

Verdiği ani bir kararla hızlı adımlarla Meşe'nin yanına giden Hüseyin, onun elini tutmadan önce son bir kez Zeliş'in gözlerinin içine baktı.

" Her ne olduysa oldi. Bir daha hayatuma girme Zeliş! Nasıl geldiysen oyle git ait olduğun yere. Kocana da o uşaklaruna da daha fazla ihanet etma. Sen bana çok acı çektirdun ama ben insanluğumi, vicdanumi kaybetmadum. Hakkımi helal ediyorum. Bir daha karşumuza çıkma yeter! "

Hüseyin, Meşe'nin elini tutup öptükten sonra Hilal'e dönüp konuşmaya başladı.

" Ben yengen ile gideyrum. Sen Zeliş'i al, Ayşe'nun evine sağ salim götür başımuza iş almayalum. "

Hilal imalı bir bakışla Meşe'e bakarken Meşe hiçbir tepki vermeden öylece olanları izlemeye devam ediyordu.

" Tamam abicim sen yengemle git, ben kargoyu hasarsız yerine teslim ederim. "

Hüseyin Meşe'nin elini bırakmadan arabaya doğru yürümeye başlarken birden durup arkasına döndü ve Zeliş'i asıl yıkacak o sözleri söylemeye başladı.

" Ben seni yıllar sonra karşumda ilk gördüğumde anladum ki sen benum için bitmişsun Zeliş. Ha bu eluni tuttuğun bu kadınmış benum kaderum, ha bu yaralı yureğumun sahibi. Sana teşekkür bile etmeliyum. Sen karşuma çıkmasaydun ben Meşe'yi sevduğumi anlayamayacaktum. Bana her ne kadar acı çektirsen de senunle yaşayamayacağum kadar güzel bir sevda ve bir ömür mutluluk verdun. Umarum sen de hep mutlu olursun. "

Meşe'nin elini sıkarak yürümeye başlayan Hüseyin, Meşe'ye göz ucuyla baktığında bir kez daha Allah'a şükretti. Meşe gibi bir karısı olduğu için kendisini çok şanslı hissediyordu.