| KARADAĞ | 16

1.7K 141 91
                                    

Yaklaştım bedenine nefesini hissetmek için,eğildim gamzelerine gülen gözlerini görebilmek için...


Dünkü konuşmanın ardından hayatımda pek birşey değişmemişti aslında.Emirle beraber izmire gidecektik ve bunun için ikimize küçük bir bavul hazırlamıştım.

Başımı yastıktan ayırarak sırtımı yatağın başlığına yasladığımda ellerimle yüzümü sıvazladım.Ne zaman uyuduğumu hatırlamıyordum.
Her an diken üzerimdeydim ve gece tereddütle uyumuştum.Zaten emirin yanında yatmak beni zor durumda bırakmıştı.Ne yapacağımı bilemiyorum.Deli gibi yatmam onu rahatsız etmişmiydi.Yatakta çok fazla dönüp durmuş muydum,hepsi belirsiz.Yani onun bir yerlerini kırmak yada incitmek istemiyordum.
Dün sorduğumda gülümsemişti sadece.Cevap vermemişti.

Komidinin üzerindeki telefonumu elime alırken yataktan kalktım ve rutin işlerimi hallederek odadan çıktım.Salona indiğimde emirin biriyle konuştuğunu farkettim.Kulak misafiri olmak benim suçum değildi sonuçta.

"Bunu kendin istedin mert.Bizi kendinden uzaklaştıran sendin.Hem nerelerdesin sen?"

........

"Demek geldin,buralardasın.Benim gideceğim günü mü buldun,hayırsız herif?"
.......

"Nereye mi?Bana bıraktığın işleri halletmeye.Ortaktık lan biz.Kayboldun gittin.Herşey bana kaldı.Holdinge de uğradığın yok."

.........

"Eee bi zahmet yani.Geldiğine göre,işlerin ucundan biraz sende tutarsın."

.........

"Evet evet bugün izmire gidiyorum.Sende gel....."

Emirin konuşması böyle uzayıp giderken onu dinlemeyi bıraktım ve bahçeye doğru yürüdüm.Salondaki masa hazır değildi ve büyük ihtimalle bahçedeki masa hazırlanmıştı.Her zamanki gibi.

Emirin bir ortağı olduğunu bilmiyordum.Bu beni şaşırtmıştı.
Düğünde yoktu.Uzun zamandır görüşmüyor olmalıydılar.
Üstelik daha önce adını hiç duymamıştım.Gerçi ben emiride buraya gelmeden önce tanımıyordum ki.Şimdi de yeni yeni.

Salondan ayrılarak bahçeye çıkarken salih baba ve melis karşılamıştı beni.Yanlarına giderek masaya oturdum."Günaydın"

"Günaydın kızım"

Tabağıma bir kaç şey alarak yemeğe başlarken melisin bakışlarını üzerimde hissediyordum.Yandan bakışlar atsamda sebebini bildiğim için oralı olmadım.Oda bizimle gelmek istiyordu çünkü.Oflayarak kolumu dürttü."Bugün gideceksiniz değil mi?"

Başımı salladım."Evet."Melis kollarını masaya dayadı ve derin bir iç çekti.
Gülümsedim ve "Ne oldu?" diye sordum.Sanki hiç bilmiyormuş gibi.

Omuz silkti."Daha önce hiç şehir dışına gitmedim.Çok şanslısın.Abim seni götürüyor."

Salih babayla gözüm kesişirken melisin bu haline gülmeye başladık.Başını salladım."Bende ilk defa gideceğim."

Suratını astı ve kafasını masaya koyduğu eline yasladı."Gidiyorsun sonuçta.Üstelik siz niye gülüyorsunuz ki,komik birşey mi var?"

Başımı salladım.Şuanki haliyle masum küçük kız çocuğunu andırıyordu.Hani istediği alınmayınca sızlananlardan.
Bakışlarımı tekrar tabağıma verirken arkamızdan gelen ses,melise benden önce ona cevap verdi.

KARADAĞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin