KARADAĞ

| KARADAĞ | 10

Yemek yedikten sonra emir bizi eve bırakmış ardından ege ile beraber toplantısı olduğunu söyleyip gitmişti. Başım ağrıdığı için odama çekilmiş ve akşam yemeğine kadar uyumuştum.
Melis gelip uyandırmasa belkide sabaha kadar uyuyabilirdim. Yorgundum.Hem bedenen hemde psikolojinen.Annemin yanımda olmayışı beni oldukça üzüyordu ve yoruyordu.Haftalardır hiç bir iletişim kuramamıştım kendisiyle.Duyduğum kırgınlık,öfke ve özlemin yanında aramalarıma cevap vermediği gibi benide aramıyordu.Merak ediyorum beni hiç özlemiyor muydu?Beni nasıl bir kalemde silebilmişti?Beni nasıl yalnız bırakabilmişti?Ona olan öfkem düşündüklerimle dahada harlanırken hiç bitmeyecek gibi geliyordu.Hiç bir insan annesinden nefret eder miydi? Ben ediyordum ve bu beni oldukça korkutuyordu.

Akşam yemeği ve sonrası büyük bir sessizliğin ardından biterken kendimi yatağa attım ve tekrar uyumaya çalıştım.Yarın büyük gündü.Artık nişanlı bir kız olacaktım.Tek başıma.
Gelmeyecekti biliyorum.Sadece nişana değil hatta düğünede gelmeyecekti.Beni yine yalnız bırakacaktı.İki haftadır bıraktığı gibi.

Aradan geçen saatlerin sonunda yeni bir sabah beni karşılarken ortalıkta dönen curcuna sıkılmama ve bunalma noktasına gelmemi sağlıyordu.Ne yapacağımı şaşırıyordum ve yorgundum.Herşeyin bir an önce bitmesini umut ettiğim gibi istemediğim şeylerde zorunlu olarak yapmak istemiyordum artık.

"Öykü hanım sağa dönün lütfen ve başınızı dik tutun.Topunuzu tamamlamak üzereyim."diyen kadının direktifine uyarak bu seferde sağa doğru dönerken başımı dik tutmaya çalıştım ve derin bir nefes aldım.Sonunda saçlarımla işi bitiyordu.Saatlerdir yapmaya çalıştığı topuz yüzünden heryerim uyuşmuştu.

"Öykü saçların çok güzel oldu."diye atladı melis büyük bir heyecanla. Ellerini çıptı ve gülümsedi.Büzdüğüm dudaklarımla aynadan ona baktım ve yanaklarımı şişirdim.Onun aksine ben bu durumdan hiç hoşnut değildim."Çok sıkıldım."

Söylediklerime beraber kaşları çatılırken susmam için işaret verdi ve başını iki yana salladı.Omuz silktim ve oflama devam ettim.Gerçekten çok sıkılmıştım.Saatlerdir bir o tarafa bir bu tarafa dönüyordum.Ne zordu işmiş bu saç yaptırma işi.Bir bitmek bilmedi."Merak etmeyin öykü hanım,az kaldı."dedi kuaför kadın.

Gözlerimi kıstım ve burnumdan sesslice bir nefes verdim."Umarım."
dedim sabırsızlanan sesimle."Umarım bitiyordur."

"Sızlanma öykü,görmüyorsun ama selma hanım gerçekten çok güzel iş çıkardı."dedi melis davranışlarımı onaylamayarak.Omuz silktim ve cevap vermeyerek sessiz kaldım.Ne dersem diyeyim beni anlamayacaktı.

Kadın son tokayıda saçlarıma taktı ve elindeki spreyi sıktı.Ardından saçlarımı rahat bıraktı.Gülümseyerek başımı salladı."Saçlarınız bitti."dedi.
Eline aldığı aynayı saçlarımın arka tarafına tutu ve topumuzu görmemi sağladı.Birkaç dakika yaptığı topuzu inceledim ve beğendiğimi belirtircesine başımı salladım.İtiraf etmeliyim saatler sonunda da olsa güzel iş çıkarmıştı."Güzel olmuş,
teşekkürler."

"Önemli değil."dedi kadın ardından yanındaki diğer kadına döndü ve melisi işaret etti."Makyaja başla bende melis hanımın saçlarını yapayım."

Kadın başını salladı ve bana doğru yaklaştı."Geri yaslanın."dedi çilenin bitmediğini hatırlatarak.Ardından çantanın içerisindeki makyaj malzemelerini çıkardı ve makyajımı yapmaya başladı.İlk önce yüzüme krem gibi baz sürdü.Ardından tenime uygun fondoten uyguladı yüzüme.Bu arada melis ve selma hanım ise melisin saçlarını yıkamak için banyoya girmişlerdi.Kadın yüzümdeki işlemlerinin ardından far paketini eline aldı ve"Nasıl bir makyaj istersiniz?" diye sordu.

Dudaklarımı büzdüm."Farketmez.
Sadece abartılı olmasın lütfen."

Kadın başını salladı ve gülümsedi.
"Anladım,peki istediğiniz herhangi bir far rengi var mı?"Derin bir nefes aldım ve dudaklarımı büzdüm.'Bilmiyorum'dercesine omuz silktim.Kadın anlayışla başını salladı.
"O zaman bana bırakın."dedi ve fondotenimin ardından göz altlarım için kapatıcı uyguladı.