KARADAĞ

| KARADAĞ | 22

Bedenime doğru esen rüzgarla titremeye başlarken ellerimi bedenime sardım.Ardından başımı eğerek burnumu çektim.Yüzüme düşen saçımı üfleyerek geri iterken kulağımın hemen yanında sıcak bir nefes hissettim.Emir...

"Üşüdün mü?"

Bakışlarımı kaldırarak ona bakarken başımı belli belirsiz salladım.Gözleri gözlerime mühürlenirken bedenimi yine o anlamlandıramadığım heyecan kırıntısı sarmıştı.

"İçeri girelim."

Emir geri çekilerek ayağa kalkarken elini bana doğru uzattı.Derin bir nefes aldım ve uzattığı eli tuttum.Beni kendine doğru çekti ve ayağa kaldırdı.

"Ellerin buz gibi olmuş.Neden daha önce üşüdüğünü söylemedin? "

Boyunun uzunluğuna ayak uydururken başımı yukarı doğru kaldırdım."Aklıma gelmedi."

Kaşlarını çattı."Senin aklına ne geliyor ki?Kendini hiç düşünmüyorsun."

Elimi elinden çekerken"Düşünüyorum ben kendimi"dedim ve yanından geçerek yürümeye başladım.Hızlı adımlarla bana yetişerek adımlarına ayak uydurdu.

"Seninle ne yapacağım ben"

Kaşlarım çatılırken yüzüne baktım."Ne?"

Başını salladı ve gülümsedi.Kapıyı iterek hastaneden içeri girdi.
Ardından geçmem için kapıyı tuttu.

"Geç bakalım"

Gözlerimi yüzünden ayırmayarak onu incelerken kapıdan geçtim ve ona doğru yaklaştım.Kapıyı bıraktı ve yürümeye başladı.Sessiz kalarak ona eşlik ettim.Hastanede kalmamız için ayarlanan odaya çıkarken içeride kimsenin olmaması dikkatimi çekti.

"Kimse yok"

Emir kendini koltuğa attı."Kantinde olmalılar."

Başımı salladım ve yatağa oturdum.
Sırtımı geri yaslayarak yatarken bacaklarımı yatağın üzerine yasladım.Telefonumu arka cebimden çıkarak yastığın altına koydum.Başımı çevirerek bakışlarımı emire döndürürken gözlerinin kapalı olması tebessüm etmeme yol açmıştı.Derin bir nefes aldım ve sessizce"İyi uykular"diye mırıldandım.

"Sana öykü"

...................................

Kulağıma derinden gelen seslerle göz kapaklarım kendiliğinden açılırken ellerimi yüzüme bastırdım ve gözlerimi ovuşturdum.Yatakta diklenerek sırtımı geri yaslarken bakışlarımı sesin geldiği yöne döndürdüm.Emir camın önünde kısık tutmaya çalıştığı sesiyle telefonunla konuşuyordu.
Yüzüme düşen saçlarımı geri iterek onu izlemeye başlarken karnımın guruldamasıyla ellerimi karnımın üzerine indirdim.Acıkmıştım.
Gözlerim emirin gerilen omuzlarında gezinirken bakışlarımı farketmiş olacak ki arkasını döndü ve bakışlarını bana çevirdi.Gözlerini kıstı."Beni haber et"dedi ve telefonu kapattı.Telefonunu cebine soktu.

"Uyandın mı?"

Gözlerimi devirdim.Bakışlarımla oturan kendimi süzdüm."Yok,hala uyuyorum."

Adımlarını yaklaştırdı ve kenardaki koltuğa oturdu.Geri yaslanırken bir kolunu koltuğunun kenarına attı ve bakışlarını karnımın üzerine sabitledi.Bakışlarım guruldayan karnıma dönerken içimden bildiğim bütün küfürleri ettim.

Duymuş olamazdı değil mi?

"Acıktın mı?"

Gergince bakışlarımı karnımdan çekerken başımı salladım.İnkar etmenin bir anlamı yoktu.Karnımdan gelen sesler herşeyi ortaya çıkarıyordu zaten.Gözlerimi kaçırdım.Bir ona rezil olmadığım eksikti.