KARADAĞ

| KARADAĞ | 23

Yeni bir gün mutlulukla bizi karşılarken günün büyüklüğü içimizi ısıtmıştı.Doktorun salih babayı günlük rutin kontrolünü yaptıktan sonra odadan çıkmasıyla beraber emir de ayaklanırken hem çıkış işlemlerini halletmek için hemde melisi eve göndermek için odadan ayrılmıştı.Tabi peşinden meliste. Bakışlarımı onlardan çekerek gülümserken oturduğum koltuktan ayağa kalktım ve salih babanın yanına oturdum.Elimi elinin üstüne koyarken heyecanını sanki içimde hissediyordum.

"Bugün eve gidiyoruz değil mi kızım?"

Başımı salladım." Evet salih baba.Emir çıkış işletmelerini halletmeye gitti,gelir birazdan"

Salih babanın gözleri parlarken istediği gibi hastaneden çıkacak olması onu mutlu etmişti.Sonunda evine kavuşacaktı.Yaklaşık bir haftadır hergün emirin,egenin ve doktorların başının etini yemişti.Tabi benimde ama sonunda başarmıştı.Hepimizi pes ettirmişti.
Tabi bunda durumun iyiye gitmesininde katkısı da vardı.
Salih babanın uyanmasının ardından bir hafta geçmesine rağmen durumunun hızla iyiye gitmesi hepimiz için bir sürpriz olurken doktorları bile şaşırtmıştı.Doktorun söylediğine göre salih baba tam bir savaşçıydı.Hastaneden biran önce çıkmak için doktorların söylediği her şeye uymuş ve bol bol dinlenmişti.Bedeni bu sayede güç toplamış ve şimdi olduğu gibi hastaneden çıkacak kıvama gelmişti.

"Evimi özledim."

Başımı yana yatırdım."Evinde seni özledi."

Gülümsedi.Bakışlarını karşısındaki duvar saatinin üzerinde gezdirirken "Emir nerede kaldı?Ne kadar uzun sürüyor bu işlemler?"diye sordu sabırsız bir sesle.Avucumun içinde olan elini sıktım."Daha yeni gitti.Sabırsız olma baba.Merak etme bugün evinde uyuyacaksın"

"İnşallah kızım ama ege gidip bir baksın."dedi ve bakışlarını egeye döndürdü."Hadi oğlum,emirin yanına git ve bir bak."

Ege bakışlarımı elindeki telefona döndürerek oynadığı oyunu kapatırken ayağa kalktı ve başını salladı."Tamam baba" Ardından odan çıktı aşımı olumsuzluklar salladım.

"Çok sabırsızsın salih baba,çok."

Salih baba başını salladı."Yaşlı bir adam olarak evet öyleyim" dedi kabullenerek."Ve evime gitmek istiyorum"

Derin bir nefes aldım.Arkadan gelen seslerle bakışlarımı salih babadan çekerken yataktan kalktım ve başımı içeri giren kişilere çevirdim.Emir ve ege sonunda gelebilmişlerdi.
Emir elindeki kağıdı katlayarak cebine sıkıştırıken bir kaç adımla yanımıza geldi ve eğilerek salih babayı oturduğu yataktan kaldırdı.Bakışları beni bulurken başımı salladım ve salih babanın diğer koluna ben geçtim.Ege tuttuğu tekerlekli sandalyeyi yanımıza getirirken ufak adımlarla salih babayı üzerine oturttuk.Daha sonra ege tekerlekli sandalyeyi sürmeye başlarken arkamı döndüm ve koltuğun üzerinde duran eşyalarımızı alarak arkalarından yürüyerek bende onlara eşlik ettim.

Hastaneden çıkarak hazır halde bizi bekleyen ambulansın yanına yaklaşırken görevliler yanımıza doğru yaklaştı.Emir kolumdan tutarak beni kenara doğru çekti ve hemşirelere yol açtı.Hemşireler salih babayı tekerlekli sandalyeden kaldırıp ambulansa bindirdikten sonra bizimle gelecek olan görevli hemşireye ambulansa binerken arka kapıyı kapattılar.Ambulan birkaç dakika sonra hareket etmeye başladı.

Ege yanımızda dikilmesi bırakıp gitmek için hazır bekleyen arabaya binerken ambulans haraketlenip hastaneden ayrıldı.Hastane bahçesinde sadece emir ve ben kalırken ambulansın gittiği yola bakmayı bırakıp emire döndüm.Önüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdım.
"Gitmiyecek miyiz?"diye sordum.
Bakışlarını yoldan çekerek bana baktı ve başını salladı."Gidelim"