The Flight Of Leoris

Chapter 27

-Chapter 27-
Leoris;

"Ate Leoris, wake up please. Wake up for me, wake up na." Unang narinig ko bago ko idilat ang mga mata ko. Una kong natanaw ang isang dalagang pamilyar sa akin, brown colored hair just like my dad. Eyes like my mom. Face like my dad.

"L-Leah." I mumbled. Tumingala siya at niyakap ako bigla.

"A-ate! Pa, kuya! Gising na po si ate! Papa!" Sigaw niya. I tapped her back.

"Ang laki-laki mo na, Leah. Dalaga na baby ko, dalaga na ang bunso n-namin. Kumusta kana?" Ngiti ko kahit nanghihina. Kinakabahan ako ng bumakas ang pinto at pumasok si ninong, papa, kuya Nash, Iann, Iris, Alicia, Matthew, Lance, Sprencer at Kevin...

"K-kuya Nash! Papa, n-nong!" Gulat kong sabi at tinignan sila. Nandito ang Project Dream? Sinabi ba nila papa sa kanila? Sinabi ba ni Iann? Ni Ninong? Sinabi ba nila kay Leah? Sumakit ang ulo ko sa mga naisip ko. Napapikit nalang ako.

"Pa! Si ate, pumipikit po. A-ano pong meron, pa?" Nanginginig na sabi ni Leah. Ngumiti at dumilay ako kahit nahihilo ako.

"A-ayos lang ang ate, Leah. 'Wag mag-alala ha? Maupo ka muna roon." Bulong ko. Napansin kong may humagulgol sa gilid. Nagulat ako ng nakayakap si Iris kay kuya Nash. Tinignan ko si papa, tumango siya sa akin. Nanghina ako. Tinignan ko sila. Nakatalikod si Matthew at Lance, si Sprencer inaalalayan ang nanghihinang si Alicia. Si Iann, naka-akbay kay Kevin na nakayuko.

Nanlumo ako, tinignan ko ang ninong. Nagtatanong ang mga tingin ko sa kaniya. Umiling siya. Doon, napaiyak nalang ako.

"Where the heck is my sister?!" Nagulat ako sa narinig ko. No, no, no! This is not true...

"Oh, kuya Leo's here! Hi kuya." Si Leah.

Nagulat ako ng may yumakap sa akin. Mahina siyang nagmumura ngayon.

"Leo! Calm down, she's fine and please? Pwede ba? Baka nasasaktan mo ang kapatid mo!" Nanghina ako lalo, si Papa ang nagsabi niyan. Sinenyasan ko si ninong na gusto kong umupo, tinulungan niya ako.

"Tell me, I'm not dreaming. Kuya Leo, kailan ka pa po umuwi? Okay kana po ba? Si ate Mimi, okay lang po ba? Yung pamangkin ko? Si baby Mayo? Okay na ba ang pamangkin ko? Kailan ka pa po umuwi?" Garalgal ang boses kong nagtatanong sa kaniya niyan. Umiling siya,

"Don't you ever dare to talk to me like there is nothing wrong. I'm so worried, as heck! Napakawala kong kwentang kuya!" Umiling ako,

"Shh, kuya." Sinyesan ko siyang lumapit sa akin at niyakap ko siya, "Ikaw talaga, kuya Leo. Please don't bully my big bro's name in front of me. I love that heck-able person." I laughed. I miss him, I miss my brother.

"One, anong balita sa anak ko?" Tanong ni papa, alam kong nanghihina rin siya. Tinignan ko si ninong, umiling ako pero umiling siya. Don't... No.

"She's very stressed. She needs to rest, s-she's... Very weak. You k-know what I mean." Yumuko ang ninong, bumagsak ang balikat ng mga kasama ko rito.

"God. I'm so selfish! Nashield, please tell me that my sister is not dying. Papa, I'm sorry sa nagawa ko three years ago. Pero please tell me she's not dying. She's not weak, she's recovering. Kaya niya, tignan niyo. Kaya niya 'yan! Hindi po ba, pa? Papa?!" Pinupunasan ni kuya ang mata niya habang sumisigaw ng gan'yan. It makes my heart broken. Lumakas ang iyakan, nagulat ako ng tumakbo sa akin si Kevin. Niyakap niya ako.