KAR TANESİ

🥀|20.KALBİ GÜZEL ADAM|🥀

Saçlarımda bir şeyler dolaşıyordu. Gözlerim açılmamak için direniyordu. Uyku o kadar güzel bir uyuşukluk veriyordu ki bedenime... Kaşlarımı hafifçe çatıp kirpiklerimi araladım.

Bulut'un huzurlu ve gülümseyen yüzünü gördüm evliliğimizin ilk sabahında. Bu güzel sabaha Yağmur Sarer olarak uyanmak kendimi çok iyi hissettirmişti.

Saçlarımda dolaşan şeyin Bulut'un parmakları olduğunu fark ettim. Parmakları hala ince saç tellerimde dans ediyordu. Ona tebessüm edip uyku mahmurluğuna esir sesimle "Günaydın." dedim.

Bulut parmaklarını saçlarımdan yanağıma, oradan da çeneme kaydırdı ve "Sadece kuru bir günaydın mı?" diye muzipçe sordu.

Çatık olan kaşlarımı düzeltip "Hmm... Başka ne istersiniz Bulut Bey?" diye aynı şekilde karşılık verdim.

Bulut çapkınca sırıttı. "Günaydın öpücüğü isterim." dedi.

Bu adam bana böyle aşk dolu bakarken onu nasıl reddedebilirdim ki?

Tam sırtımı doğrultup Bulut'a yönelecekken aklıma çıplak olduğum geldi. Aynı yorganın altında ikimiz de çırılçıplaktık.

Gözlerim irileşirken dün geceki yaşananlar zihnime akın etti ve utançtan kıpkırmızı kesildim. Gözlerimi Bulut'tan kaçırdım.

"Yağmur, neden kızardın? Ne oldu?" diye Bulut ruh halime anlam verememiş bir şekilde sordu.

Sertçe yutkundum. Kısık bir sesle "Arkanı dönebilir misin?" diye sordum.

Bulut durumu anlamış olacak ki dişlerini göstererek gülümsedi ve "Kar tanem, benden utanma lütfen. Hiçbir konuda, hiçbir şekilde utanma." diye rahatlatıcı bir sesle konuştu.

Birkaç saniye kendime izin verip başımı olumlu anlamda salladım. "Tamam..." diye mırıldanırken Bulut'a iyice sokuldum ve kollarımı boynuna doladım.

"Kar tanen şimdi sana sabah öpücüğünü verecek."

Cümlem biter bitmez Bulut'un dudaklarına yapıştım. Kendimizi tekrar birbirimizde kaybettik, beni yorganın altına çekerken kalbim birçok duygunun eşiğinde hızla atıyordu...

*

Duşumuzu almış, kahvaltımızı yapmıştık. Hafta sonu olduğu için birlikte evimizin salonunda oturuyorduk. Ben kitap okurken Bulut da gazete okuyordu.

"Bugün ne yapmak istersin kar tanem?"

Gözlerimi kitabın satırlarından çekip Bulut'a çevirdim. Bana tatlı tatlı bakıp gülümsüyordu.

"Bilmem ki."

"İstersen dışarıda biraz vakit geçirip evin ufak tefek ihtiyaçlarını alalım. Sonra da annemlere uğrarız."

Gazetesini elinden bıraktı, ona tebessüm edip "Tamam, bana uyar." dedim ve kitabımı koltuğun üstüne koyup ayaklandım. 'Annemler' demesi çok hoşuma gitmişti.

"Hadi hazırlanalım o zaman."

Dediğim şey üzerine Bulut da ayaklandı, yatak odamıza doğru yol alırken evlilik denen şeyin pek de kötü olmadığını düşünüyordum.

Şimdilik her şey iyiydi...

*

Kasabanın dışındaki büyük bir alışveriş merkezindeydik, gerekli olan birçok şeyi almıştık ve şimdi yemek yiyecektik. Aldıklarımızı arabanın bagajına koyup yemek yeme katına çıktık.

Birlikte el ele yürüyorduk, gözlerimi menülerde gezdiriyor, yiyeceğim şeye karar vermeye çalışıyordum.

Ama gözlerim hep insanların bize olan bakışlarına kayıyordu. Kimisi tuhaf tuhaf bakarken kimisi de acıyarak bakıyordu.