Chancy Revenge [Completed]

CHARM#2

I never imagine myself eating while I'm on a place that I hated the most. Near the cliff and so close in falling down with more than miles far from the land. But then, looks like I forgot those scary sights as I continue on eating while looking at the guy that made me calm and waken up my silly side. 

"Geez, Charm. Stop drooling over my brother. You look stupid." 

"No she's not. Actually, she looks like some sort of creepy stalker. With those sinful sparks on her eyes and creepy smile on her lips. Damn! Tumawag na kaya tayo sa mental hospital? Malala na tong isang to!" kaagad kong nilingon at sinamaan ng tingin si Jinny na hindi naman nagpatinag. She even have the guts to roll her eyes on me before sipping on her cold water. Inirapan ko din siya at ipinagpatuloy na lamang ang pagkain sa inorder ko. Pero kaagad ko ding ibinaba ang tinidor na hawak ko at sumimangot. I sighed unconsciously.

"Hoy! Masama yan!" suway sakin ni Jinny at pinandilatan ako. Mas lalo akong sumimangot dahil sa sinabi niya at wala sa sariling tinignan ang relo ko.

"It's still past one in the afternoon." I murmured.

"Yeah and were not finished yet." kaagad akong napaangat ng tingin kay Jinny dahil sa sinabi niya.

"Oo nga naman. We still have to experience their hot air balloon and see the clouds closer." nagniningning ang mga matang dugtong ni Mari na ikinalunok ko. Damn! Heights again! 

"What the hell were you thinking?! You know how much I hated heights!" hindi ko napigilang isigaw sa kanilang dalawa dahilan na matigilan sila sa at mapatingin sakin. I can also sense  of the eyes some customers that are around us. Napakagat na lamang ako ng ibabang labi dahil sa kahihiyan. Sinamaan ko ng tingin ang dalawang sa ngayon ay humagikhik ng tawa.

"What's funny?" naiinis kong tanong sa kanila pero imbes na sagutin ako ay nagflying kiss lang sila sakin at idinikit ang kamay nila na naging hugis puso. Napabuntong hininga na lamang ako at muli na lamang kinain ang pasta na inorder ko kanina. Pero kaagad ko na lamang iniluwa yun nang malasahan ang kakaibang lasa nun. 

"Yikes ka, Charm! Ipinasok mo na sa bibig mo tapos iniluwa mo pa!" mahinang suway sakin ni Mari na ikinangiwi ko. Mabilis kong pinunasan ng tissue ang bibig pati ang dila ko para maalis ang kakaibang lasa ng pasta. 

"Its taste changed. And it taste disgusting. Ganito ba talaga ang luto dito?" kumunot ang noo nilang dalawa dahil sa sinabi ko.

"Hala siya! Pwede ba yun?!" natatawang sabi ni Jinny habang tinitignan ako na para bang tinubuan ako ng isa pang ulo. Mas lalo akong napangiwi nang inamoy ko yun at kaagad na tinakpan ang ilong ko nang maamoy ko ang kakaibang amoy nito. Sheez! It smells disgusting that it makes me want to vomit. Pero pinigilan ko ang sarili ko. 

"Umayos ka nga, Charm at baka mapansin ka ng ibang customers." mahinang saad sakin ni Mari at hinampas ang kamay kong nakatakip sa ilong ko. 

"But seriously, the taste changed. Kahit tikman niyo pa!" mahinang usal ko at itinapat ang tinidor ko sa kanilang dalawa. Kaagad naman silang napangiwi. Ngali-ngali akong kinutusan ni Jinny dahilan na mapasigaw ako sa sakit at gulat. 

"Heh! Tumigil ka! Kundi, tatagain na talaga kita ng hawak kong tinidor! Dami mong arte. Hindi ka naman buntis!" akmang babarahin ko sana siya nang may biglang nagsalita sa tabi ko dahilan na matigilan ako. 

"Buntis?" wala sa sariling napalunok ko nang maramdaman ang mga mata niyang nakatingin sakin. Dahan-dahan kong ibinaba ang tinidor na hawak ko at huminga ng malalim bago siya lingunin nang may ngiti sa labi kong paniguradong magpapabwiset sa kanya.

"Hey, kuya!" bati ko sa kanya pero tinignan lang niya ako. His gazes were blank. And it frustrates me because I can't figure out what's running on his mind. I badly want to see an emotion on his eyes and his reaction but none. All I see is a man who's cold as ice that is now standing beside me. 

"Buntis ka?" kaagad na bato niya sakin. Kaagad na umangat ang dulo ng labi ko habang sinasalubong ang mga mata niya. I did not speak. Instead I just look at him intently as if I am giving him a chance to figure out what's running on my mind. But of course, there's always my friends that really loves to spoil everything.

"Asa! Ni wala ngang boyfriend yan eh." kaagad na nawala ang ngisi ko sa labi ko dahil sa sinabi ni Jinny.

"Pero kalandian meron!" dugtong pa ni Mari at humalakhak. Ang sarap talagang lagyan ng packing tape ang bunganga ng mga ito! Damn! They just ruin my plan.

"Shut up, you two!" naiinis kong suway sa kanila at umayos na lamang ng upo at sumimangot. Pero muli lang nila akong tinawanan.

"Ang arte mo kasi. Kumain ka na lang." natatawang sabi sakin ni Jinny.

"But I----" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng bigla na lamang niyang sinubo sakin ang pasta na nasa tinidor ko pa. As soon as I tasted the same disgusting taste of it again ay kaagad na sumama ang tiyan ko at niluwa yun. Kaagad akong napahawak sa bibig ko para mapigilan ang pagsusuka at mabilis na tumayo sa inuupuan ko at tinakbo ang banyo. I'm pretty sure na nagulat sila sa ginawa ko but I just can't help it. 

"Damn! It really taste so disgusting!" hindi ko mapigilang maiusal at nagsuka ng nagsuka sa loob ng banyo. Mabuti na lamang at hindi ako nagkalat dun. Dahil pag nagkataon ay hindi na talaga ako lalabas ng banyong 'to! Kahit papaano ay nakaramdam ako ng ginhawa nang may humaplos sa likuran ko.

"It's all your fault, Jinny! I told it taste like craz---" 

"Are you okay?" para akong binuhusan ng malamig na tubig nang muling marinig ang boses na yun. My heart hammered continuously when I meet his gaze. But this time, its different. Gone the coldness on his eyes and replaced by worriedness. 

 Was it for me?

I can't help but feel relief and satisfaction as I now see the emotions that I want to see from him.

"Kuya Cebi..." kaagad na dumilim ang mga mata niya dahil sa sinabi ko and I admit, nasaktan ako. Sino ba naman ang hindi kung ang taong minahal mo sa napakahabang panahon ay tinitignan ka ng puno ng galit. Seriously, this sucks! And I just don't know what his reason for hating me by loving him so much!

"Let's stop this game, Charm. Stop playing around and stop lying dahil hinding-hindi gagana sakin yan." 

"Then why are you here? Bakit mo 'ko sinundan?" mahinang tanong ko habang patuloy pa ring nilalabanan ang mapanghusga at umaapoy na mga mata niya. He stilled for a while and his lips parted but no words are coming out. And that made me smile wickedly before I push him away from me. I saw the shock written on his eyes because of what I did to him. Siguro ay hindi niya inexpect na gagawin ko yun. I quickly stand up that made him look up to me and look at me unbelievably. 

"I told you before. It will be not me, Cebi but the other way around. And just like what I told you, I'll make sure that you'll regret what had happened that night."