SINAV

5.Bölüm:Seni Buldum

Hayalet okuyuculara selam olsun.

Fakat lütfen satır aralarına yorum yapın.

Henüz yeniyim ve desteğinize ihtiyacım var..

Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..

Sevgiyle kalın...☁️

---

Sabah yine sinir bozucu alarmın sesiyle uyanmıştım.

Zar zor uyandım çünkü şu sıralar sürekli kabus görüyordum. Uykumu alamıyordum ama ilk günlerden devamsızlık yapamazdım. 

Bu yüzden biraz daha yatakta kalırsam uyuyacağımı bildiğim için yataktan kalktım.

Banyoya girip soğuk bir duş aldım yoksa uyanamıyordum.

Yengem hala uyuyor olmalıydı yoksa şu an mutfaktan kahvaltı yapmam için çağıracaktı.

Uyumasına sevindim çünkü sabahları bir şey yiyemiyordum.

Dün akşam dayımla aldığımız formamı giydim ve saçımı kurutup gelişi güzel bir topuz yaptım.

Gerçekten hiç uğraşacak halim yoktu.

Tam evden çıkarken bugün basket iddiasını olduğunu hatırladım ve yanıma eşofman takımlarımı aldım.

Umarım kazanırdım, bu çocukla daha fazla muhatap olmak istemiyordum.

---

İlk dersimiz dil bilgisiydi.

Sıkılmıyordum çünkü bu dersi seviyordum, sıkılmam imkansızdı.

Ama Buse yoktu ve nerede olduğunu merak ediyordum açıkçası. Böyle düşününce keşke numarasını alsaydım diye geçirdim içimden.

Teneffüs zili çalmasıyla Buse'nin sınıfa girişi aynı anda oldu. Ama bir sorun vardı.

Buse nefes nefeseydi ve cildi sapsarı görünüyordu.

Tam onun yanına gidecekken telaşlı bir şekilde yanıma ve sıraya oturdu. 

'Günaydın.' dedim ama Buse karşısına bakıyordu ve beni duymuyor gibiydi.

'Buse iyi misin?' yine ses yoktu.

Korkmaya başlamıştım. Ne oluyordu bu kıza böyle?

'Bizi buldu!' diye bağırdı birden bire. Öyle bağırmıştı ki tüm sınıf bize bakıyordu.

Bağırınca ben de afallamıştım ama kendime gelince 'Kim buldu sizi Buse? Hem siz kim?'

Bana doğru döndü.

Gözlerinin içindeki tedirginliği okuyabiliyordum.