19.Bölüm:Vadideki Zambak

80 32 0
                                    

Herkese merhaba yeni bir bölümle buradayım!

Multideki müziği dinleyebilirsiniz.

Okuyorsanız,oy da verin rica ediyorum.

Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..

Sevgiyle kalın...☁️

---

''...Evet, bir hayalet hakim benim hayatıma, en ufak bir sözle ansızın çıkıveriyor, kendiliğinden çırpınıp duruyor üstümde. Ruhumun derinliklerinde, sakin havalarda görülen ve fırtınanın dalgalarıyla parça parça kumsala atılmış deniz mahsülleri gibi nice nice büyük anılar var.

Düşüncelerimi açıklamak için gösterdiğim çaba, birdenbire uyandıkları zaman bana acı çektiren bu eski coşkuları da içinde taşıyacaktır belki...''

Balzac-Vadideki Zambak

1835


RUSYA

---

Küçük kız karanlığın ve soğuğun hakim olduğu havada, balkonunda oturuyordu.

Dizleri ve kirpikleri titriyor, sürekli burnunu çekiyordu.

Sızlatan soğuğa rağmen balkonda oturmaya devam ediyordu küçük kız.

Çünkü görünenin aksine üşüdüğünü hissedemiyordu.

Hissettiği tek şey ''Korku'' ydu.

Balkonun kapısının açılmasıyla küçük kızın ürkek bakışları kapıya dönmüştü.

Balkonun kapısını kapatıp kendine doğru gelen genç adamdan gözlerini ayıramıyordu küçük kız.

Genç adam, küçük kızın üşüdüğünü biliyordu. İnatçı olduğunu da.

Kollarını önünde titreyen ufak bedene sardı ve o ufak bedeni ısıtmaya çalıştı genç adam.

İşte şimdi üşüdüğünü hissediyordu küçük kız.

Ne kadar kabul etmek istemese de genç adamın yokluğunda çok üşüyordu küçük kız.

---

Aynanın karşısında kendimi inceliyordum.

Karşımdaki yansıma bana önceden olduğu gibi güçlü Bade'yi değil de, bıkkın, yorgun Bade'yi gösteriyordu.

Göz altlarım günlerce uyumadığım için şişmişlerdi.

Gözlerimin içi eskisi gibi gülmüyordu ve ışıkları sönmüştü.

Saçlarım önceki kadar gür değillerdi çünkü sürekli dökülüyorlardı.

Bana ne olmuştu böyle?

Ben böyle bir kız değildim.

SINAVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin