8.Bölüm:Yaklaş

118 50 10
                                    

Selaam. Hiç okunmuyor ama ısrarla ve ısrarla yeni bölüm yazıyorum.

Pes etmek yok!


Multimedia-Yüzyüzeyken Konuşuruz-Ölsem Yeridir

Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..

Sevgiyle kalın...☁️

--       

Bugün güne enerjik bir başlangıç yapmıştım.

Çünkü dün kendime bir söz vermiştim.

Birileri savaş istiyordu ve ben de bu savaşa karşılık verecektim.

Öylece oturarak savaş isteyenin kim olduğunu bulamazdım değil mi?

Bir yandan bunları düşünüyor diğer yandan banyoda soğuk suyla yüzümü yıkıyordum.

İçeriden yengemin kahvaltı çağrısını duyduğumda tabiri caizse uçarak mutfağa geçmiştim.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra okula hazırlanmak için odama çekilmiştim.

Aslında yengeme sofrayı toplamaya yardım edecektim ama gidip hazırlanmamı söylemişti.

Formamı giydim ve uzun kömür karası saçlarımı dağınık bir topuz yaptım.

Klasik Mimoza kokumu sıktığımda ders programımı da ayarladım ve evdekilere veda edip otobüs durağına yürüdüm.

Otobüs durağı uzak değildi ama insan sabah sabah karşıdan karşıya geçmeye bile üşeniyordu.

Uzun gayretlerim sonunda durağa varmıştım ve çok geçmeden otobüs gelmişti.

Bugün şansıma otobüs çok dolu değildi.

Okul ile evin arası biraz sürüyordu ve ben bu anı boş boş geçirmek istemiyordum.

Bu yüzden Spotify'dan Yüzyüzeyken Konuşuruz-Ölsem Yeridir şarkısını açtım.

Bu sıralar bu şarkıya o kadar takmıştım ki Spotify artık kendini imha edecekti.

Şarkıya o kadar çok dalmıştım ki okul durağına geldiğimi sonradan fark etmiştim.

Son anda indim otobüsten.

Derse geç kalmamıştım ama yine de acele ediyordum çünkü Buse ile kahve içme hayalleri kuruyordum.

Hızla sınıfa çıkarken önümde birden birisi belirdi.

Tam küfür edecektim ki karşımdakinin Arkın olduğunu fark ettim.

'Hayırdır, bu ne acele?' dedi.

'Acelem yok.' 

'Ben sana bir şey soracaktım Bade.'

SINAVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin