Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..
Ocean 🎵🌊
Sevgiyle kalın...☁️
---
Yine yalnızım.
Yatağımda oturmuş annemle gülümsediğimiz fotoğraflara bakıyorum, tek başıma.
Gülüyorum, gülüyoruz.
Ama sadece dudaklarımız gülüyor, o anları resmederken ilerde görüp gülümseyeceğimi sandığım fakat şimdi gözlerimi doldurup, kalbimi acıtan fotoğraflarda.
Gözlerimiz boş bakıyor.
Dolan gözlerimden, gözyaşlarımın süzülmesine izin vermeden derin bir nefes aldım ve fotoğrafları ait oldukları yere koyup yatağımdan kalktım.
Odamdan çıkacakken telefonumdan gelen bildirim sesi beni durdurdu.
Çalışma masamın üzerinde duran telefonumu kavradım ve sandalyeye oturdum.
Mesaj Arkın'dandı.
Arkın: Görüşebilir miyiz?
Bade: Neden?
Arkın: Konuşmamız lazım.
Bade: Konuşmamızı gerektirecek bir konu göremiyorum. Konuşmak istemiyorum.
Arkın: Bade, lütfen.
Bade: Arkın seninle konuşmak istemiyorum. Kendine iyi bak.
Arkın: Bade, bazı şeyleri apaçık söyleyemediğimi biliyorsun.
Gerçekten artık Arkın'dan sıkılmıştım.
Sözünü tutmayan insandan ne beklenirdi ki?
Arkın: Sana ihtiyacım var tamam mı!
Arkın: Lütfen, dışarı çık. Lütfen.
O, ihtiyacım olduğunda yanımda olmasa da ben onun gibi olmak zorunda değildim.
Onun yanında olabilirdim.
Telefonu masanın üstüne bıraktım ve yengeme haber verip kapıya çıktım.
Ama yoktu.
Kafamı sokağın sağ tarafına çevirdiğimde görmüştüm.
Duvara yaslanmış gökyüzüne bakıyordu.
Bıkkın bir nefes verdim ve yanına doğru ilerledim.
Sonunda yanına ulaşmıştım, hala aynı şekilde duruyordu.
'Gelmezsin sanmıştım.'
'Ama geldim, ne istiyorsun? Vaktim yok.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SINAV
General Fiction'Bütün yaşamım yalandan ibaretti. Bu zamana kadar doğru bildiğim her şey yalandı. Yıllarca kandırılmış, her şeyim elimden alınmıştı. Ama unuttukları bir şey vardı. Oyun iki kişiyle oynanırdı ve artık benim sıram gelmişti.' 'İntikam öyle yakıyor ki i...
