Keyifli okumalar..
Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..
Sevgiyle kalın...☁️
---
Hiç insanlara ne için güvendiğimizi sorguladınız mı?
Cevabınız hayırsa şimdi sorgulayın.
Ne için güveniriz insanlara?
Bizi karşılıksız sevmeleri için mi? Bizi incitmemeleri için mi? Bizi yalnız bırakmamaları için mi?
Asıl cevap; içimizdeki boşluğu doldurmak için.
Hani içinizde bir yerlerde hep 'Ona güvenmemelisin.' diye bir ses olur ya? O sesi susturabilmek için güvenmek isteriz insanlara.
Fakat o ses asla susmaz. Çünkü haklıdır.
Biz insanlara asla güven olmaz.
Biz insanlar, istediğimiz gibi yaşayabilmek için en sevdiğimizi bile sırtından bıçaklayan cani yaratıklarız.
Ve kimse bu gerçeği değiştirmeye tenezzül etmez.
---
İki günün sonunda eve gelebilmiştik ve ben çok yorgundum.
Dayım iyileşmiş ve taburcu edilmişti.
Korktuğumun başıma gelmemesi beni çok mutlu etmişti. Sevdiğim bir insanı dahi kaybetmeye mecalim yoktu artık.
Sevdiklerimin tırnağına taş değmesine bile katlanamıyordum. Bu yüzden sevdiklerim için canımı vermeye bile razı hale gelmiştim.
Eve geldikten sonra kendimi hemen duşa atmıştım.
Hastanenin bütün pisliğini üzerimde gibi hissediyordum.
İyice temizlendiğimi düşündüğümde duştan çıktım, üzerimi giydim ve saçlarımı kuruttum.
Siyah saçlarım uzun olduğu için biraz uzun sürmüştü bu yüzden sıcak olmuştu.
Biraz serinlemek için mutfağa soğuk bir şeyler almaya gidecektim ki dayım ve yengemin seslerini duyduğumda kapımın arkasında duraksadım.
Görünüşe bakılırsa yine tartışıyorlardı.
Dayım yeni taburcu olmuşken bu tartışma da neyin nesiydi? Geçen gün yaptığım gibi kulağımı kapıya yasladım.
'Mesut, bak bu sır ne kadar bizimle kalırsa sonu o kadar kötü olacak. Bırak her şeyi anlatayım tepkisi neyse görelim. Bizim suçumuz yok ama bu sırrı sakladıkça suça ortak olacağız!'
'Tamam, Zehra. Söyle o zaman cesaretin varsa! Ya çekip gitmeye kalkarsa? Ya babasını bulmaya çalışırsa? Bade'nin babasının İzmir'de olmayı bırak, Türkiye'de olduğundan haberi yok! Kız ne hissedecek düşünmüyor musun Zehra!'
Dayımın son söyledikleri kulağımda çınlıyordu adeta.
Babam Türkiye'de miydi? Üstelik onunla aynı şehirde miydik?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SINAV
Aktuelle Literatur'Bütün yaşamım yalandan ibaretti. Bu zamana kadar doğru bildiğim her şey yalandı. Yıllarca kandırılmış, her şeyim elimden alınmıştı. Ama unuttukları bir şey vardı. Oyun iki kişiyle oynanırdı ve artık benim sıram gelmişti.' 'İntikam öyle yakıyor ki i...
