Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..
Sevgiyle kalın...☁️
---
Sabah sinir bozucu alarmın sesiyle başlamıştım güne.
Zaten gece olanları düşünmekten uyuyamamıştım.
Yengem odaya girdiğinde tam uykuya dalacağımı fark ettim.
'Güzelim uyan hadi.'
'Yenge, bugün okula gitmesem?'
'Neden, neyin var?' deyip yanıma geldi ve ayak ucuma oturdu.
'Bir nedeni yok yenge, sadece bugün evde kalıp dinlenmek istiyorum o kadar.' dediğimde ikna olduğu belliydi.
Gerçekten bir nedeni yoktu.
Sadece istemiyordum.
'Peki ama bu ilk ve son olsun.' dedi.
Sonra alnımı öptü ve odamdan çıktı.
Yengem odadan çıkınca uyumaya çalıştım ama olmadı.
Bir kere uyanınca ardından hemen uyuyamıyordum ve bu huyumdan nefret ediyordum.
Gözlerimi yeniden kapadım ve uyumaya çalıştım.
Ama gözümün önüne annem geldi.
Uzun saçları ve özenli kıyafetiyle karşımda durmuş gülümsüyordu bana.
Gözümden akan yaşların sıcaklığını yanağımda hissedebiliyordum.
Tamam annem gidince kendimi odaya kapatmamıştım.
Ya da her şeyden vazgeçmemiştim ama onu çok özlüyordum.
Üzüldüğümde saçlarımı okşayıp; 'Güçlü kızım benim, bunları da atlatacaksın. Ben her zaman yanında olamayabilirim. Her zaman senin için olamayabilirim ama sen, senin için her zaman varsın. Güçlü kal ve pes etme.' dediği aklımdan çıkmıyordu.
Bu yüzden savaşacaktım.
Annemin yanımda olduğunu hissediyordum.
Hep yanımdaydı.
Beni hiç bırakmamıştı.
Ben de onu bırakamamıştım.
Yatakta doğruldum ve gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim.
Kalkıp çalışma masamdaki çekmecenin içinden defterimi ve kalemimi alıp tekrar oturdum yatağa.
Bu deftere ne zaman boğulsam, ne zaman yanımda kimse olmadığını hissetsem içimi dökerdim.
Defterimin saman kağıdı sayfalarını okumadan geçtim.
Yazdıklarımı okumak istemezdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SINAV
Ficción General'Bütün yaşamım yalandan ibaretti. Bu zamana kadar doğru bildiğim her şey yalandı. Yıllarca kandırılmış, her şeyim elimden alınmıştı. Ama unuttukları bir şey vardı. Oyun iki kişiyle oynanırdı ve artık benim sıram gelmişti.' 'İntikam öyle yakıyor ki i...
