21.Bölüm:Depresyon

68 23 1
                                    

Yeniden merhaba!

Diğer bölümü okuyan ve oylayan herkese teşekkür ederim.

Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..

Sevgiyle kalın...☁️

---

'...Kitaplarda okuduğun depresyon kelimesine bir cankurtaran simidi gibi sarılırsın. Çünkü nedense hepimizde, maddi olsun, manevi olsun bütün dertlerimize bir isim takmak merakı vardır, bunu yapamazsak büsbütün çılgına döneriz...'

İçimizdeki Şeytan - Sabahattin Ali

1940

---

Gözlerimi açtığımda karşılaştığım ışığın aydınlığından nefret etmiştim.

Benim hayatım bu değildi.

Benim hayatım; sonu olmayan bir karanlıktı.

Ne kadar ilerlersem ilerleyeyim, aydınlığa ulaşamıyordum.

Aydınlığa çıkmak için attığım her adımda, daha da karanlığa gömülüyordum sanki.

Kendimi düşüncelerimden soyutlamak adına etrafa göz gezdirdim.

Kolumda takılı olan serum ve aldığım iğrenç koku hastanede olduğumu gösteriyordu.

Ancak, odada yalnızdım.

Beni buraya Arkın getirmiş olmalıydı fakat kendisi ortalarda gözükmüyordu.

Yatakta biraz doğruldum.

Kolumdaki serumu koparmaya yeltenecektim ki bulunduğum odanın kapısı açıldı ve içeri Arkın girdi.

Odaya girmesiyle birlikte gözleri serumu koparmak üzere olduğum elime kaydı ve birkaç adımda yanıma geldi.

'Bade, ne yapıyorsun sen!?'

'Kör müsün Arkın? Serumu çıkaracağım.'

'Saçmalama! İyi olman için taktılar bu serumu, sen uyanır uyanmaz kolundan çekip al diye değil!'

'Doğru ya! Bu boktan hayatımı düzeltecek tek şey kolumda takılı olan aptal serum!'

Dediğim cümleyle göz bebekleri büyümüştü.

Şaşıralacak ne vardı? Gayet normal bir cümle kurmuştum.

'Sen benim tanıdığım Bade değilsin. Benim tanıdığım Bade bu kadar karamsar değildi.'

Dudaklarımdan firar eden imalı gülüşe engel olamadan konuşmaya başladım.

'Bulunduğum bu karanlık hayatta elimden sadece bu kadarı geliyor Arkın. Üzgünüm.'

Bıkkın bir nefes verdi.

'Ah, pekala! Sök at o zaman kolundaki 'aptal serumu'! Ne yapacaksın? Bu odadan çıkıp nereye gidebileceksin! Babanı bulmaya mı? Hadi diyelim ki buldun! Gerçekten ona bir şey yapabileceğini mi düşünüyorsun! Çıkar Bade aklından bütün o saçma düşünceleri! Gerçek dünyaya dön artık! Bir silkelen ve kendine gel! Etrafındakilere bunu yaşatmaya hakkın yok!'

SINAVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin