12.Bölüm:Sessiz Vavelya

92 44 0
                                    

Keyifli Okumalar..

Beğendiğiniz paragraflara '❄️' emojisini bırakırsanız sevinirim..

Sevgiyle kalın...☁️

---

Sessizlik

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Sessizlik... 

Bu kelimenin anlamı nedir sizin için? Susmayı, her şeye tepkisiz kalmayı, olanları kabullenip sineye çekilmeyi mi anlatıyor?

Aslında, sessizliğin anlamı bunlardan hiç biri değildir. 

Sessizlik; kendimizle olan savaşımızdır. 

Artık kimsenin anlattıklarımızı anlamayacağını fark edip, konuşmaya tenezzül etmemektir.

 Sessizlik, büyük fırtınadan önce gelen küçük esintidir esasında...

Bu sabah gözlerimi dayım ve yengemin bağırışlarıyla açmıştım. 

Ela gözlerim ne kadar açılmamak için dirense de içeride neler olduğunu merak ediyordum.

 Gözlerimi zar zor açtım ve yataktan kalktım. 

Sessiz ve dikkatli adımlarla odamın kapısının yanına sığındım.

 Şu an yaptığım hiç doğru değildi ama bana göre içeri gidip 'Ne oluyor?' demekten daha uygundu.

 Kulağımı kapıya yaslayıp dayım ve yengeme dikkat kesildim. 

'Bunu söyleyemeyiz Zehra!' diye bağırdı dayım bir anda yengeme. 

Neyden bahsediyordu?

 'Yapamam Mesut anlamıyor musun? Ben bu yükü kaldıramıyorum artık!' 

Yengem öyle kuvvetli bağırmıştı ki irkildim.

'Zehra, sesini alçalt Bade uyanacak!' 

Dayımla yengemin bu hallerine ilk defa şahit oluyordum. Ve dürüst olmak gerekirse onları bu hale getiren şeyi çok merak ediyordum. 

Yengem birden 'Uyansın! Her şeyi anlatacağım ona! Benim omuzlarım bu yükü taşıyamıyor! Yoruldum, tükendim Mesut görmüyor musun çaresizliğimi?' dedi. 

SINAVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin