Patrzę przed siebie, czując niemiłosierny ból głowy. Słyszę śmiechy i zamykam oczy. Łapię się za włosy i ciągnę z całej siły. Błagam, aby głosy się zamknęły, ale one nie słuchają, a może nawet nie słyszą przez swój własny krzyk. Słyszę płacz. Z jakiegoś powodu wiem do kogo on należy, więc odwracam się gwałtownie i wtedy widzę Jego klęczącego na ziemi z twarzą przykrytą dłońmi. Podchodzę powoli i ostrożnie, nie chcąc go przestraszyć. Pytam czy wszystko w porządku. Kręci głową i patrzy na mnie zapłakanymi oczami. Skręca mnie w żołądku na ten widok, ale nie pokazuję nic po sobie. Klękam obok niego i chwytam jego dłoń, po czym słyszę: "Jesteś bardzo blisko, a jednocześnie tak daleko. Chcę, ale nie wiem czy potrafię dłużej wytrzymać. Masz coraz mniej czasu, Jimin.". Jego głos drżał. Ja również zacząłem płakać. "Jak mam cię odnaleźć, Yoongi? Co muszę zrobić?"
Min Yoongi wysuwa dłoń, aby dotknąć mojego policzka. Ściera łzę z mojej twarzy i uśmiecha się, po czym znika nie odpowiadając na moje pytanie. Robi się zimno. Muszę zrobić wszystko, aby go odnaleźć. Nie wiem jak, ale to zrobię.
"Odnajdę cię, Min Yoongi. Obiecuję."
CZYTASZ
lost in dreams 🌙✨ yoonmin
Fiksi Penggemar"Nigdy nie patrz meduzie w oczy." top.jimin bottom.yoongi
