Heart t(w)o Heart | Taekook ✓

♧13-Basketin Getirdikleri♧

"Vay canına Jungkook bu muhteşem, daha nicelerini çözersin umarım."

Yüzüme aptal gülümsemesiyle baktı.

"Umarım."

Ahh salak sevdiceğim dalga geçtiğimi de anlamadı.

"Ee sen ne yapıyordun?"

"Ben de matematik çalışıyordum işte."

"Ayy bi de öyle bir ders vardı değil mi?"

"Hop hoop matematiğime laf söyletmem!"

"Ay tamam tamam. İnek seni?"

Gözlerimi kıstım.

"Sen. Bana. İnek. Mi. Dedin."

"Ehehem yok canım yaa ne ineği?"

Canım?

Canım.

"Aynen kulaklarım bana oyun oynadı sanırım."

"Bence de öyle yapmış. Taehyung odamı göstersene yaa. Çok özledim."

Arka kameraya çevirdim ve odanın her yerini çektim.

"Ahh ahh canım odam. Ahh canım yatağım."

"Jungkook boşuna sızlanma benim yatağım daha rahat."

"Olsun yine de kaç senelik dostum benim yatağım. Çok özledim kendisini."

"Ziyarete gelebilirsin. İzin veriyorum."

Bu sefer o gözlerini kıstı.

"Çok sağol yaa. Ne kadar minnettarım anlatamam."

Güldüm. Sonra o da güldü.

"Ee yarın ders çalışmaya devam ediyor muyuz?"

"Ediyoruz maalesef. Çalışmak zorundayım. Ve unutmadan ders çalıştıktan sonra basketbol oynayalım. Benim de seni çalıştırmam gerekiyor."

Gözlerim kocaman açıldı.

"Basket mi? Emin misin Jungkook? Çünkü benim sporla aram biraz (!) kötüdür de."

"Olsun her gün çalışırsak iyi olur. Jeon Jungkook'un fizik çözebildiği bir dünyada imkansız diye bir şey yoktur."

"Bence cümleyi yanlış kurdun."

"Neden?"

"Kim Taehyung ve Jeon Jungkook'un bedeninin değiştiği bir dünyada imkansız diye bir şey yoktur."

Aynı anda kahkaha attık.

"Bu çok doğru. Bu arada biz bu durumu iyice benimsedik farkında mısın? Hiç geri nasıl dönebiliriz düşünmüyoruz."

"Haklısın. Yarın bunu da düzgünce konuşalım."

"Tamam öyle yapalım. Kapatıyorum o zaman. Görüşürüz."

Kameraya el salladım ve Jungkook'un kapatmasını bekledim.

Önceden iki kelimeyi zor eden çocuk şimdi benimle kendi isteğiyle görüntülü konuşuyordu. Ne kadar mesafe kat ettik görüyor musunuz dostlarım. Ahh o akan şey göz yaşım mı ne?

*Evet hayali dostlarınla konuşmanı bitirmeni bekliyorum.*

Bitti.

*Çok şükür.*

İç sesime göz devirdim ve yerden duran çantamın ağzından saçılmış kitaplarımın arasından bana göz kırpan o defteri gördüm.

Kocaman sırıtarak yerden aldım ve birkaç sayfa ilerleyerek kaldığım yere geldim.