Heart t(w)o Heart | Taekook ✓

♧34-Ellerimden Kayıp Gitme♧

Medya: Dancing with your ghost- Sasha Sloan

Hth için spotify'da bir çalma listesi oluşturdum ve linkini bioma koyup Instagram hesabımda paylaştım(minahtk). Yazarken+okurken dinlediğim ve bölümlere uyduğunu düşündüğüm şarkılar. Bakarsanız çok mutlu edersiniz beni.

Ve uyarı: bu bölüm aşırı uzun bir bölüm bu yüzden müsait olduğunuz bir anda okumanızı öneririm. ÇÜNKÜ TAM TAMINA 6.755 KELİME 😱😱 (BENCE BİR SÜRÜ YORUM GELİR GELMELİ YANİ GÜNLERDİR YAZIYORUM BUNU SONUÇTA)

O zaman bölüme geçelim , iyi okumalar canlar

Taehyung-

"Taehyung, ben bu felaketi düzeltmek istiyorum. Sana bunu en içten duygularımla söylüyorum. Maske yok, hiçbir şeyin arkasına saklanmadım tüm çıplaklığım ile kapına geldim.

Felaketi cennete dönüştürmeye geldim."

Gözlerime istekle ve biraz da heyecanla bakıyordu. Sözlerinin yanında bakışları da afallatmıştı beni. Beklemediğim şeyler söylüyordu.

Beklemediğim şekilde bakıyor, beklemediğim şekilde ruhuma ulaşmaya çalışıyordu.

Birkaç dakika sessizce birbirimize baktık. Kulaklarım uğulduyordu. Zihnimde binbir çeşit düşünce uçuşuyor, kimisi sözlerine güven ve bir şans ver diyordu; kimisi ise bunu kesinkes reddediyor böyle bir şeyin imkan dahilinde olmayacağını söyleyip bana sarf ettiği cümleleri tekrarlıyordu.

Zihnimdeki sesleri susturan şey yine zihnimin içinde bağıran sesim oldu. 'Susun!' diyordu. 'Susun, savunduğunuz şeyleri ben de biliyorum zaten!' diyordu.

Sesli bir soluk vererek bakışlarımı kaçırıp odanın içinde dolaştırdım. Bu yardımcı olmuştu girdiğim hipnozun etkisinden çıkmama. Birazcık da olsa düşünebilmeme olanak sağlamıştı bu birkaç saniyelik süre. Bana istekle bakan gözlere çevirdim tekrar bakışlarımı.

Bu sefer kendimdeydim. Gücümü biraz da olsun toplamış, olabildiğince sertlik, bir miktar da alay kırıntıları barındıran bir ifadeyle bakıyordum.

Uzun süren sessizliği bozdum. Konuşmamla birlikte nefesini tutmuştu sanki. İfadelerini gizlemiyor, kendisini fazlasıyla açık eden hareketlerde bulunuyordu.

"Sana güvenmiyorum. Üzgünüm."

Dudakları aralandı şaşkınlıkla. Direkt reddetmemi beklemiyor gibiydi. Ki eski -tanıdığı- Taehyung sözlerine dayanamaz ve onu hemen affederdi.

Ben değişmiştim. Beni değiştirmişti. Ve bu değişimim sadece fiziksel değildi. Depresyon sonrası saç değiştirmeye benzemezdi bu değişim. Saçımı değiştirmiştim tabi fakat demek istediğim karakterimde büyük değişimlere yol açmıştı. Alttan alamıyordum her şeyi. Başkalarının duygularını düşünerek konuşmak yerine kendi duygularımı düşünerek konuşuyordum.

Bu büyük bir değişimdi ve haliyle şaşırtıcıydı.

Dayanamayıp devam ettim:

"Şu an söylediklerini bir maskenin altından söyleyip söylemediğine güvenemiyorum. Hangisinin gerçek sen olduğunu bilmiyorum. Hangisinin gerçek düşüncelerinin olduğunu bilmiyorum ve bu bilinmezliği çözmek de istemiyorum.

Bir kez daha senin yüzünden yorulmak istemiyorum."

Gözleri dolmuştu.

Son cümlemle birlikte hızla elime atıldı ve iki eliyle sıkıca kavradı.