Heart t(w)o Heart | Taekook ✓

♧20-Mimiklerini Özlemişim♧

Medya: Had it all- Parachute

Uçakta yanımda oturan şahısı umursamamaya çalışıp kulaklığımı taktım. Somurtuyordu.

Ama ben dedim sanki gel Busan'a diye aq. Seninle ilgilenmek zorunda mıyım? Jungkook yumuşak birisi olabilir ama bunlar bana işlemez kızıım yemem ben bu numaraları.

İki gün önce akşam bana bir şey söylemek istemişti ama sonrasında vazgeçmişti.

"Okula gidince zaten öğreneceksin." Demişti.

Neyi öğrenecektim ki? Yeri'nin önemli olarak söyleyeceği şeye o kadar güvenmiyordum ki altından kötü bir şeyin çıkacağına neredeyse emindim.

Jungkookla da çok fazla konuşamamıştık. Günde birkaç kez anca mesajlaşabilmiştik. Ona kızgın ve kırgındım o da bunun farkındaydı. Özür dilemişti. Yine de ona olan kırgınlığımı üzerimden atamıyordum.

Seviyordum onu. Haliyle kelimeleri benim için devrim niteliğindeydi. Ya çok sevindiriyordu ya da depresyona sürüklüyordu.

Benim de bir ortam yoktu işte. Platonik olmak gerçekten zordu be.

Yeri'nin kolumu dürtmesiyle ona döndüm.

"Efendim?"

"Canım biraz sıkıldı da. Acaba bana şarkı önerebilir misin? Senin müzik zevkini çok seviyorum."

"Şarkı önerisi mi istiyorsun hmm. Geçenlerde keşfetmiştim Türkiye'den büyük bir sanatçı. İsmail Yk diye. Allah Belanı Versin şarkının adı. Umarım seversin."

"Aa hemen bakıyım. Ne anlatıyor peki şarkı? Ve Allah Belanı Versin ne demek?"

"Ah o mu mm umarım hep mutlu olursun hayat hep yüzüne gülsün demek. Güzel dileklerden oluşuyor şarkı."

"O zaman severek dinleyeceğime emin olabilirsin."

Yüzüme sevimli olduğunu düşündüğü bir şekilde güldü.

Gülmemek için dudaklarımı ısırdım. En içten dileklerimle yolluyorum sana o şarkıyı Yericim.

Tekrardan kulaklıklarımı taktım. Çalma listemde karıştıra bastım.

Şansıma hüzünlü şarkılar başlamıştı.

Billie Eilish- Lovely çalmaya başladığında her seferinde ruhum bedenimden bağımsız oluyormuş gibi hissediyordum. Şarkının her bir tınısı ruhumun en derin yerlerine dokunuyordu.

Bitince tekrardan gerçek dünyaya döndüm ve telefonumu elime alıp vakit geçirmek adına galerimde dolanmak istedim.

Son çekindiğimiz fotoğraflara baktım. Jungkookla Sherlockçuluk oynarken havalı pozlar vermiştik. Bu fotoğrafı o kadar çok seviyordum ki bastırıp her yere asasım vardı. Sonrasında diğer fotoğraflara geçtim. Bedenime geçtiğimde ihtiyacım olur diyerek yüzümü şekilden şekile sokmuştum. Gülerek onları da geçtim.

Kendi bedenimde olduğum fotoğraflara geçmiştim. Jiminle ilginç pozlarımızın olduğu bir sürü fotoğraf vardı. Arada Jungkook'u gizlice çektiğim fotoğraflar vardı.

Gerçekten benim onun bedeninde olmamla kendi bedeninde olması çok farklıydı. O karizma saçıyordu ben ise Taehyung idim. Sevimli ama biraz patavatsız Taehyung.

Kendi fotoğraflarımdan birisinin üzerinde uzun süre durdum. Arka planı inceliyordum ama birden kulaklığımın teki çekildi.

"Jungkook! Neden bu çocuğun fotoğrafı sende var ve neden dikkatli bir şekilde ona bakıyorsun?"