Heart t(w)o Heart | Taekook ✓

♧15-Jeon Ailesi♧

"Jungkook sakin ol ve ne olduğunu söyle bana."

"Taehyung sakin olamam ve telefonda anlatamam. Sana söyleyeceğim yere gel tamam mı?"

"Tamam Jungkook tamam. Hemen geliyorum."

Telefonumu kapattığımda bir kafenin konumunu atmıştı. Ve bu benim iyice gerilmeme neden olmuştu. Ne olmuş olabilirdi?

Jungkook'un bana neden ihtiyacı olurdu ki? Tam tersi benim ona ihtiyacım olurdu. Hem de günün her saniyesinde.

Aceleyle üzerimi değiştirdim. Telefonumu ve cüzdanımı alıp odadan çıktım.

"Anne ben dışarı çıkıyorum. "

"Bu saatte nereye?"

WoW Jungkook'un annesinden beklenmedik hareketler.

"Bir arkadaşımla buluşacağım."

"Bara falan gitmiyorsun değil mi?"

"Hayır anne bir arkadaşımla buluşcam dedim duymadın mı, bana ihtiyacı varmış."

"O arkadaşın umarım yine Yeri denen sinsi kız değildir."

Vaay kayınvalide Yeri'yi sevmiyor. Adamsın kaynana.

"Değil anne."

"Tamam çok geç kalma. Geçen sefer olan şeyi bir daha kabul etmeyeceğim bilmiş ol."

Hmm.

Geçen sefer?

Yeri?

Saat 10 suları?

Hayır memur bey olayı çözmek istemiyorum. Beni direk tutuklayın.

Kafamda dönen binbir tilki ile birlikte yürümeye başladım. Yeri ile nasıl bir ilişkileri vardı? Jungkook bunu neden hiç söylemiyordu? Ailesinde neden sadece annesini görüyordum? Jungkook bu yaşta bu kasları nasıl yapmıştı? Tavşan dişleri olsun diye annesi Tanrı'ya ne kadar dua etmişti?

Bunlar aklımda dolaşan sorulardı.

Jungkook'un attığı adrese gittiğimde onu dışardaki masalardan birinde oturmuş ve ayağını yere vurup dururken buldum.

Yanına gidip karşısına oturdum.

"Selam."

Endişeli yüzünü bana döndü.

"Taehyung... selam."

Öne eğildim ve sakin bir şekilde konuştum.

"Ne oldu Jungkook? Ne bu halin?"

"Taehyung yakalanacağız. Ne yapıcaz off. Bizi deli sanacaklar."

"Ne diyorsun Jungkook? Tane tane anlat lütfen. Hiçbir şey anlamadım. Kime yakalanacağız?"

Eliyle yüzünü sıvazladı. Sonra derin bir nefes alıp konuştu.

"Babam. Babam aradı."

Kaşlarımı çattım.

"Senin baban mı var?"

O da kaşlarını çattı.

"Afedersin öyle demek istemedim de babanı hiç görmedim ya hani işte ondan. "

Toparlayamadın salak Tae.

"Bak bunu anlatmaktan nefret ediyorum. Ve bunu ikinci defa birine anlatıyorum. Sadece Yoongi aile meselelerimi biliyordu. Benim ailemde durumlar biraz karışık."

Merakla yüzüne baktım ve devam etmesini bekledim.

"Annemle babam ben çok küçükken boşandılar. Sürekli kavga ettiklerini evde kırılan tabakları falan az çok hatırlıyorum. Sonra babam evi terk etmişti ve boşanma kağıdı anneme gelmişti. Öyle boşandılar. Ben annemde kaldım. Ama annem bunu kendine o kadar yediremedi ki kariyerini birinci plana aldı ve ben umrunda olmadım. Babam desen üç dört yıl onu hiç görmedim sesini bile duymadım. Kısacası yalnızdım. Sonra bir gün babam geldi ve beni alıp yaşadığı yere götürdü. O kadar sevgiye açtım ki beni senelerce aramamasının hesabını sormadım bile. Babam tekrardan evlenmişti ve karısı hamileydi. Beklenmedik bir anda kardeşim oluyordu. Buna o kadar şaşırmıştım ki uzun bir süre konuşmamıştım. Onu çok seviyordu. Çocuk daha doğmadan kıyafetler oyuncaklar her şeyi almıştı. Sanki ilk çocuğu oymuş da ben misafirliğe gelen bir çocukmuşum gibi davranıyordu. Evde görünmez gibiydim."