Harry'yi Sirius ve Remus'un yetiştirdiğini düşünelim mi? İşte öyle bir şey olsaydı oluşabilecek bir kaç durum :*
Harry 11 yaşına gelince, döneminin en başarılı ve zeki büyücüleri tarafından yetiştirilmiş genç bir büyücü olarak başlayacaktı Hogwarts'a. Üstelik büyü dünyasında yetişmesi de, normalde çok sonradan öğrendiği şeyleri çoktan biliyor olmasına neden olmuştu. Ailesinin neden ve nasıl öldürüldüğü, onların nasıl harika birer büyücü ve cadı olduğu, Quidditch'e olan yeteneği gibi. Üstelik Voldemort'un ve öldüren lanetin elinden kurtulan tek insan olması da Sirius'un pohpohlamalarıyla onu baya bir havalara sokmuştu tabi. Hogwarts'a giderken havasından geçilmiyordu yani.
Babasını taklit eden bir çocuk gibi, Sirius'un sandalyesinin iki bacağı üstünde geriye yaslanmasını taklit ediyordu.
Malfoy'la kavga ederken, onun için tam da uygun lanetleri biliyordu.
Üçüncü yılında Remus KSKS dersine girerken ondan utanıyormuş gibi yapıp, insanlar Profesör Lupin'in gelmiş geçmiş en havalı hoca olduğunu söylediğinde içten içe gurur duyuyordu.
Kurtadamlar konu olduğunda onları oldukça ateşli bir şekilde savunuyordu.
Sirius ona sürekli garip şeyler için Çığırtkan gönderiyordu. "HARRY, GICIK VELET, SENİ ÇOK ÖZLEDİK. NOEL TATİLİ SIRASINDA ACAYİP KIZKARDEŞLERİN KONSERİ VAR VE SANA BİLET ALDIK, İTİRAZ İSTEMİYORUZ! EN SEVDİĞİN VAFTİZ BABANDAN BOL BOL SEVGİLER... VE SANIRIM REMUS'TAN DA...
Ama en önemlisi, Harry seviliyordu. Harry'nin gidecek bir evi vardı. Ergenlik sorunlarıyla ilgili konuşabileceği birileri vardı. Ve anne babasının ne kadar cesur ve harika insanlar olduğunu bilerek büyüdü.
Bununların olmasını siz de benim kadar dilediyseniz parmaklar yıldızlara 🌟
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hogwarts Günlükleri
FanfictionBir zamanlar Hogwarts'ta bulunmuş olanların hikayeleri... Belki bir zamanlar aynı yatakta uyudular, aynı sandalyede oturdular. Hatta belki bir sıraya kazıdıkları isimleri yan yana duruyor. Ama siz hiç onların hikayelerini onların gözünden görmedini...