Girls Love Bad Boys

Rozdział 40

Victoria's POV

-Szkoła wysysa z ludzi całą radość. - powiedziała Mia, gdy razem wychodziłyśmy z sali od matematyki. - Ja rozumiem, że edukacja i wykształcenie są ważne, ale moim zdaniem nastolatkowie przez niektórych nauczycieli mają ochotę wyskoczyć przez okno. Może to ta aura tego miejsca tak na nas wpływa? Cholera, słuchasz mnie? - zapytała, szturchając mnie w ramię, kiedy przechodziłyśmy przez korytarz.

-Weź to i przeczytaj na głos, bo chyba mam zwidy. - podałam jej mój test z matmy, który przed chwilą oddał mi nauczyciel. Wzięła kartkę i lekko rozszerzyła oczy, widząc ocenę.

-Whoa! Dziewięćdziesiąt cztery procent. Nie poznaję cię, dziewczyno. - zaśmiała się, patrząc na mnie kątem oka. - Ja dostałam czterdzieści dwa.

-Byłam przekonana, że tego nie zdam. - odpowiedziałam, a następnie schowałam kartkę do plecaka.

-Jednak twój korepetytor zna się na rzeczy. - uśmiechnęła się cwanie. - Potrafi nauczyć cię matmy i doprowadzić do orgazmu. Masz szczęście.

-Oj, zamknij się. - burknęłam, rozglądając się po korytarzu. Nate ma dziś na trzecią lekcję, więc zaraz powinien być.

-Twój książę stoi sobie tam. - dźgnęła mnie łokciem w ramię, a później wskazała na drugi koniec korytarza, gdzie rzeczywiście stał mój książę. - Idź tam i podziękuj mu w jakiś miły sposób. Nie będę cię oceniać! - uniosła ręce. - Daję ci moje błogosławieństwo, dziecino.

-Za dużo czasu spędzasz z Chrisem. - postukałam się palcem wskazującym w czoło. - Za dużo! - odwróciłam się i skierowałam w stronę chłopaka, który opierał się tyłem o parapet i sprawdzał coś na swoim telefonie.

Miał na sobie czarne jeansy, tego samego koloru bluzkę i rozpiętą koszulę w niebiesko-czarną kratę. Na nogach miał swoje czarne Air Force, a jego włosy były roztrzepane. Dlaczego on musi być tak cholernie seksowny?

-Cześć. - powiedziałam, stając naprzeciw niego i zarzucając mu na szyję swoje ręce. Schował telefon do kieszeni, a później położył swoje dłonie na moich plecach. Spojrzałam w jego oczy, a następnie przycisnęłam swoje usta do jego warg. Chwilę tak staliśmy, aż w końcu się od niego oderwałam.

-Czym zasłużyłem sobie na takie powitanie? - zapytał, unosząc brew.

-Dostałam pięć z matmy. - odpowiedziałam wyraźne z siebie zadowolona. Ostatni raz dostałam piątkę z matmy w czwartej klasie, gdy nauczycielka przypadkiem doliczyła mi kilkanaście punktów za zadanie, które zrobiłam źle. I tacy ludzie uczą nas matmy...

-Moja zdolna bestia. - mruknął, bawiąc się suwakiem mojej bluzy.

-Boże, przez was skacze mi cukier. - obok nas pojawiła się Mia, która wskoczyła na parapet, o który opierał się Shey. Oparła swój łokieć na barku bruneta i zaczęła jeść batona.

-O ironio. - parsknęłam, patrząc na nią z rozbawieniem.

-Hejka. - we trójkę odwróciliśmy się w stronę Monici, która uwieszona na ramieniu Luke'a, szeroko się uśmiechała. Sam Parker nie był taki szczęśliwy, a Matt, który stał obok nich, miał jeszcze bardziej zbolałą minę.

Minęły już trzy dni odkąd Luke zaczął umawiać się z Fallach. Nate stwierdził, że chłopak zapadł na ciężką chorobę zwaną kretynizmem. Chciałam pogadać z nim i z Mią, ale oboje mówią, że nic się nie stało, a ja mam się nie wtrącać. Oczywiście, że wiem, że coś musiało się stać, bo inaczej nie zachowywaliby się jak banda idiotów, którzy ze sobą nie rozmawiają.

-Cześć. - uśmiechnęłam się do dziewczyny. To nie tak, że Monica jest jakąś suką, jak Ashley. Jest bardzo miła, mimo że jest naprawdę... niezbyt inteligentna.