The FASHIONISTA, SADISTA and NERD (Editing)

Chapter 26

Nagkulong lang ako sa kwarto hagang dumating si kuya. Lumabas ako ng kwarto saka ko siya nadatnan sa sala at mukang wala siya sa mood. Galit siya lagot. Alam ko na ang dahilan, dahil ito sa pagliban ko sa klase. Tumayo ako sa harapan.

"Kuya, sorry sa----" Galit talaga siya!

"Why you cut your classes?" Seryoso niyang tanong. Boom lagot na this!

"Amh kasi kuya---"

"Kasi gusto mong di malaman ang totoo." Nanlaki ang aking mga mata sa sina. Pano niya nalaman? Bakit alam niya?

"Kuya, bakit lahat nalang ng nangyayari sa akin alam mo!? Kuya naman pati ba yon alam mo!?Halos lahat kung saan ako nagpupunta kung anong nangyayari sa akin alam mo!? Kuya bakit ano bang tinatago mo sakin!?" Di ko alam bakit kailangan niyang malaman lahat bakit alam niya ang lahat!

"Hindi ito ang issue, Trish---"

"Eh ano!? Kuya naman buong buhay ko lahat ng kilos ko alam mo! Kuya hindi lahat ng nangyayari sa akin ay kailangan mong alami---"

"Trisha, kailangan! Hindi ko hahayaan pati ikaw mawala pa! Ikaw nalang ang natitira sa buhay ko kaya lahat ng nangyayari sayo ay inaalam ko! Oo, may binabayaran akong tao para sundan ka at para malaman ko kung anong lagay mo!" Pati ang mga luha ni kuya ay unti-unti na din tumulo.

"Pero....pero bakit kailangan mo pang magbayad ng iba kung pwede mo naman akong tanungin kung ano ang nangyayari sakin!"

"Sa tingin mo sasabihin mo sakin lahat lahat!" Hindi ko alam na guilt ako sa mga sinabi ko kanina. Ang tanga ko bakit di ko maisip yon. Tuloy tuloy ng umagos ang aking mga luha hanggang sa naramdaman kong niyakap ako ni kuya. "Tahan na naiintindihan kita pero sana intindihin mo rin ako bilang kuya mo kasi kapakanan mo lang ang tanging iniisip ko!"

"Kuya........kuya s-sorry sa mga nasabi ko!"

"Tahan na, pati tuloy ako napaiyak! Sigurado ako papanget na 'ko!"

"Kuya naman eh yang itsura mo pa inisip mo!" Napatawa nalang kaming dalaw sa sinabi ko."Pero kuya salamat sa lahat ng sakripisiyo mo sakin!"

"Bunso alam mo gagawin ko lahat para sayo, para maging ligtas ka!"

Simula bata si kuya na ang tumayong ina't ama sakin. Alam kong Ginagawa niyang lahat para lang sa akin, sa aming dalawa. Nagpapasalamat nga ako dahil binigyan ako ng napaka bait at sobrang gwapong kapatid.

*~~*

Nasa sala kami ni kuya. Pinaguusapan namin kung ano ang nangyari sa akin sa school kanina, yung sa amin ni Henry at yung kay Gilbert.

"So anong gagawin mo ngayon kay Gilbert, ayaw mo bang malaman kung siya ba talaga yung batang lalaki na nagbigay sayo ng porselas!" si kuya sa tingin ko parang natutuwa siya, yng para bang gusto niya akong tawanan kahit anong oras.

"Kuya, natatakot kasi ako sa maging resulta at saka kung siya nga talaga hindi pa ako handa para magpakasal sa kanya! Kuya anong gagawin ko?"

"Ikaw nga tinatanong ko tapos ngayon tatanungin mo naman ako!" Oo nga no!

"Di ko nga alam kung anong gagawin ko, kuya!"

"Ok sige ganito, kapag lumaapit siya sayo kausapin mo at yung porselas subukan niyo i-unlock para malaman niyo ang katotohanan!"

"Salamat talaga kuya!"

"Ano ka ba wala yung! Matulog kana maaga ka oa bukas at wag mo ng gagawin yung ginawa mo kanina!"

"Siyempre naman po kuya, hehehehehe hindi na po yung mauulit!"

"Punta kana sa kwarto mo!"

Iniwan ko na si kuya sa sala at nagtungo na sa aking kwarto. Masayang masaya ako dahil ngayon ayos na kami ni kuya. Pero nalulungkot ako dahil bakit di manlang ako pinuntahan dito ni Henry, baka nga siguro hindi niya ako gusto. Baka ginawa lang niya akong panakip butas para makalimutan niya si Taylor. Sila Sandy bakit di manlang nila ako hinanap di manlang nila ako tinawa----- anak ng palaka naman oh naiwan ko pala yung mga gamit ko sa canteen. Baka inasikaso din yun nila Sandy alam ko naman di nila hahayaan 'yon na maiwan doon. Sa kong sobrang pagiisip di ko namalayan na nakaidlip na pala ako.