Untitled 2014
Depression
အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တညလံုးမအိပ္ရ
ေသးတာနဲ႔ပဲ.. ဝင္အိပ္ေနလိုက္တယ္..
Daesung က ေက်ာင္းသြားဖို႔ႏိုးေပမယ့္..မထ
ခ်င္ဘူး..စိတ္ေရာ လူပါ ကိုင္႐ိုက္ခ်ိဴးထားသလို
ပဲ.. ဘာလို႔ ခြန္အားေတြကုန္ခန္းေနမွန္းလည္း
မသိဘူး..
" Seungri..မင္း ညက ဘယ္မွာအိပ္တာလဲ
ဖုန္းလည္းမဆက္ဘူး..ငါကေတာ့ စိတ္ပူလို႔
အခုေရာ..ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ..မင္း ဘာ
ေတြလုပ္ေနတာလဲ..ခုတေလာ အာရံုကိုမရ
ဘူး "
Daesung က သူ ည ျပန္မအိပ္လို႔စိတ္ပူၿပီး
ေမးလိုက္ေပမယ့္.. သူ႔မွာေတာ့ ဘယ္လိုေျဖရ
မယ္မသိ..
" ဟို...."
" ဟိုတခါ မင္းေျပာတ့ဲတေယာက္နဲ႔ ရည္းစား
ျဖစ္သြားၿပီလား.. "
Seungri လည္း ဘယ္သူဘယ္ဝါလို႔မေျပာပဲ
" ဟုတ္တယ္..ငါတို႔ အျပန္အလွန္သေဘာက်
လို႔.. date ေနၾကၿပီ "
Daesung က သူ႔အေျဖကိုၾကားလိုက္ရေတာ့
သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး..
" Date တာက Date ပါကြာ..အတန္းေတြ
ပ်က္ၿပီးလည္း ေလွ်ာက္လည္မေနန႔ဲဦး.. "
" ေအးပါ.."
" ကဲ.. ငါ သြားၿပီ.. အတန္းေတာ့လာတက္ "
" အင္းပါ.. "
ကုတင္ေပၚမွာပဲ လွဲေနမိၿပီး ဘာမွလုပ္ခ်င္ကိုင္
ခ်င္စိတ္လည္းမ႐ွိဘူးျဖစ္ေနတယ္..
~ Hyung နဲ႔ နီးကပ္တ့ဲဘဝကို လိုခ်င္တယ္
ဒီလိုႀကီး ခြဲမေနခ်င္ဘူး..Fanboy တေယာက္
ေက်ာင္းသားတေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ဘူး..
Hyung နဲ႔ လိုက္ဖက္ညီတ့ဲဘဝ ကို ရခ်င္မိ
တာ..
ကြၽန္ေတာ္..ဒီလို ဘဝနဲ႔မေနခ့ဲခ်င္ဘူး Hyung
သန္းေခါင္ေက်ာ္မွာ Hyung နဲ႔ေတြ႔ရၿပီး..မိုးမ
လင္းခင္ ထျပန္ရတ့ဲ အျဖစ္ကိုမလိုခ်င္ဘူး..
ကြၽန္ေတာ့မွာ ဘာအျပစ္႐ွိလို႔လဲ..Hyung ကို
ခ်စ္မိတာကလြဲရင္..ဘာအျပစ္႐ွိလို႔ ဒီလို
လူမသိ သူမသိေနေနရမွာလဲ..
တကယ္ဆို..သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ့ဘက္က
ဇာတ္လမ္းစခ့ဲတာေတာင္မဟုတ္ဘူးေလ..
ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္..စာပို႔လို႔ေျပာ
ထားတာမို႔..
