Kabanata 6

60K 1.5K 267
                                    

Kabanata 6:
Lost

Nagising ako nang maramdaman ko ang init ng sikat ng araw na tumatama sa aking mukha. Agad akong nasilaw pagkadilat kaya naman gumulong ako para maiwasan 'yon pero bigla akong napahinto sa paggulong nang tumama ang ulo ko sa matigas na bagay. Napaungol ako sa sakit. I heard someone groaned too so I automatically open my eyes. Nanlaki ang mata ko nang makita kung sino ang katabi ko.

"Ang likot mo naman!" iritadong saad ni Reighdan at inis na tumingin sa akin. Nalaglag ang panga ko sa pagkawindang.

Bigla naman akong napalunok sa tingin niya. If he was hot and handsome on night, damn he looks more hot on his messy hair in the morning.

Wait, why are we together in bed? What happened last night? I clamp a hand over my mouth. Reighdan hissed and rub his eyes now. Mukhang nagising ko sa malikot kong pagbangon sa kama.

Agad kong nilibot ang paningin ko at halos mapasapo ako sa noo na nasa kwarto pala ako ni Reighdan. Mukhang tuluyan akong nakatulog kagabi habang hinihintay siya.

"S-Sorry Reighdan, nakatulog ako kagabi." sabi ko sa kanya at lumayo nang kaunti. He just gave me a bored look and sighed. He raised from the bed and get his towel on the rack, then he didn't say anything as he march towards the bathroom.

Hindi ko naman maiwasang titigan siya habang naglalakad papalayo, even his back is breathtaking. He's extremely hot on his down hair and crumpled shirt.

Kinukusot niya pa ang mga mata habang ang isang kamay ay ginugulo ang buhok. Wala pa rin akong narinig na salita sa kanya hanggang sa isara niya ang pinto ng bathroom.

I sighed. Is he mad. Hindi ko talaga namalayan na nakatulog ako sa kwarto ni Reighdan.

I know Reighdan, and he don't want to sleep with someone beside him. Lalo na kung ako pa ang kasama.

Kaya nakakapagtaka na hinayaan niya ako na makatulog rito. Ginising niya na lang sana ako para makalipat sa kuwarto ko at doon matulog. If he can't wake me up then, he should have carry me on my room. Does he hate to touch my skin too much that he lets me sleep here instead of carrying me?

Binagsak ko muli ang sarili sa kama at niyakap ang kumot. It's still covering my body. The sheet was crumpled because Reighdan just get up. The side of my lips suddenly curls up for a smile when I realized that we just sleep together in one bed.

Awang awa na yata talaga sa akin ang tadhana kaya pinagbibigyan ako ngayon na matupad ang ilan sa mga pangarap ko. This is the best morning I had since Reighdan and I got married.

I look up at the ceiling and the image of fireworks flashing on the dark sky suddenly cross my mind. I hold my chest, my heart is pounding harshly again. Until now I am confused why Reighdan let me hug him last night.

Naawa na rin ba siya sa akin dahil nakita niyang umiiyak ako kaya hinayaan niya na? O guilty ba siya sa ginawa niya kagabi kaya gusto niyang bumawi sa akin?

Napailing ako sa pangalawang rason na naisip. Imposible! I didn't even trace any guilt on his face on what he did! Bumigat muli ang dibdib ko nang maalala ang ginawa niya kagabi.

He didn't even say sorry, and I don't know if he will be even sorry for what he did.

I just shook my head for all of that thoughts! Stop that Noreen! That thoughts will just ruined your good morning! Pilit ko na lang kinalimutan iyon. Masaya akong nagising kaya kailangang panatilihin ko iyon.

I stood up and fix the bed. I am smiling like stupid while folding the sheets. I am still in disbelief that I sleep beside Reighdan. I know that's so petty but as a wife who doesn't experience any intimate moment with his husband, this small thing is overwhelming my heart. 

The Wife's Misery (Misery Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon