The Wife's Misery (Misery Series #1)

Kabanata 20

Kabanata 20:

"Noreen are you okay?"

I can see how Reighdan is gentle on Yassi that he never did to me. He was assisting her like she was the most fragile things in this world and my heart is throbbing too much in his merciless moves. Seeing him how gentle on holding Yassi's waist makes my heart break into pieces.

"Noreen, hey!" kung hindi lang niyugyog ni Isaac ng marahan ang balikat ko ay baka hindi na talaga ako nabalik sa wisyo. Kung hindi niya ako tinawag baka tuluyan na talagang lumabas ang emosyon ko at naiyak rito. Huminga ako ng malalim para subukang pakalmahin ang sarili. Pinipilit kong wag tumingin sa direksyon nila pero parang inaakit ang mata ko na tumingin sa direksyon na iyon.

Tuluyan ko ng nakalimutan ang dapat sabihin kay Isaac, parang hindi ko na nga yata kaya pang magsalita ng maayos dahil sa sobrang sakit at paninikip ng dibdib ko.

"Hey, I'm sorry if I make you upset on confessing. I don't want you to feel that I've doing this fast. I just really want to court you Noreen." marahang ani  Isaac at hinuhuli ang tingin ko. Hindi ko siya magawang pakinggan dahil ang mga mata ko ay nakatuon pa rin roon sa direksiyon nila Reighdan.

Hindi ko alam kung martyr ba talaga ako at tumitingin pa rin ako kahit sobrang nakakamatay na iyong sakit. Parang may kamay na pumasok sa puso ko at pinipiga iyon ng sobra.

"I'm sorry Noreen. If you want----"

"I just go to the rest room. Excuse me." hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya at hindi na siya hinayaan na magsalita pa at nagmamadali na akong pumunta ng comfort room.

Hindi ko na talaga makayanan ang lahat.

Mabilis akong pumasok sa mga isa sa cubicle roon at umupo. Tahimik kong hinilamos ang mukha at pinakalma ang sarili. Pero sa oras na mapag-isa ako doon na tuloy tuloy na tumulo ang luha ko.

A sob was about to come out in my mouth when I immediately bit my lip to suppress it. I don't want to make another issue for anyone founding out that the top model Noreen Mendiola was heard crying in a rest room.

This night is so fuck up!

Ano bang nagawa ko at bakit naman binato sa akin sa isang gabi ang lahat ng problema at sakit!

My tears are continuing streaming down in my cheeks while I'm breathing massively because of pain!

I said, I'm willing to live in misery as long as Reighdan stays but I can't help but to cry in pain. Sobrang hirap, sobrang sakit.

Ano bang wala sa akin na meron si Yassi? Ano bang wala sa akin na hindi niya ako magawang pansinin.

Sa pagpikit ko ng mata ay mabilis na bumalik sa alaala ko ang nakita kanina at mabilis ding kumalat ang sakit sa dibdib ko. Nahirapan akong huminga dahil sa paninikip ng dibdib kaya muli kong pinakalma ang sarili. Like I said I don't want to make a commotion here.

Hindi ko alam kung alam ba ni Reighdan na nandirito ako sa event na 'to at natatakot ako na makita niya ako. I don't know why, but for this time. I don't want him to see look like a mess because of what he did!

Hindi ko alam kung kaya ko pa bang ipagpatuloy ang gabi na ito. Wala na akong natirirang lakas at tinakasan na ako noong nakita ko silang magkasama kanina.

Ilang minuto akong nagpalipas sa loob ng cubicle at nang medyo mapakalma ng sarili ay wala pa rin akong gana na lumabas. Para ngang mas gusto ko na lang na manatili rito at hintayin na lang ang oras ng tapos ng event. But I know that would be weird that I would be lost suddenly in this event.

Isaac will search for me too and the people who's inside the comfort room will wonder why I'm been here for long.

Dahil wala akong gana ay nilabas ko na lang ang phone ko dahil naalala ko na kumakalat sa social media ang picture namin ni Isaac at gusto kong malaman kung gaano na iyon kakalat.