Anna Karenina

Otuz Yedinci Bölüm

Yeni seçilen il başkanıyla seçimi kazanan yeni gruptan olanların çoğu o gün yemekte Vronski'nin konuğuydu.

Vronski seçimlere köyde canı sıkıldığı için Anna'ya karşı erkeklik özgürlüğünü savunması gerektiği için bir de, bölge seçimlerinde ona büyük yardımı dokunan Sviyajski'ye –seçimde onu destekleyerek– borcunu ödemek, en önemlisi de bir soylu ve toprak sahibi olarak görevini eksiksiz yapmış olmak amacıyla gelmişti. Ama buraya gelirken bu işin onu böylesine saracağını, böylesine ilgilendireceğini, görevini böylesine iyi başaracağını hiç ummuyordu. Soylular çevresinde yeniydi henüz; ama bu konuda başarılı olduğu belliydi. Soylular arasında sözünün geçtiğini düşünüyor, bunda da yanılmıyordu. Onun bu başarısında zenginliğinin, tanınmış bir aileden olmasının ve para işleriyle uğraşan, Kaşin'de gün geçtikte gelişen bir banka kurmuş eski arkadaşı Sirkof'un, orada kaldığı sürece ona verdiği çok güzel evinin, Vronski'nin köyden getirdiği usta aşçısının, okul arkadaşı, hem de koruduğu bir okul arkadaşı olan valiyle dostluğunun, hele hele, onu mağrur olmakla suçlayan soyluların çoğunun onun üzerine düşüncesini değiştirmesine neden olan herkese karşı sade, dostça davranmasının büyük etkisi olmuştu. Kiti Şçerbatskaya ile evlenmiş, â propos de bottes ona deli gibi öfkeli, ipe sapa gelmez bir sürü şey söylemiş şu acayip adam dışında, tanıştığı her soylunun ondan hoşlandığını hissediyordu Vronski. Nevedovski'nin başarısında kendisinin hayli etkisinin olduğunun farkındaydı. Yalnız o değildi hem böyle düşünen. Şimdi de kendi sofrasında, Nevedovski'nin seçilmesini kutlarken, desteklediği adayın başarısından tatlı bir zafer sevinci duyuyordu. Seçim öyle sarmıştı ki onu, gelecek üç yıl içinde evlenirse –koşturduğu jokeyi birinci olunca gelecek yarışa kendisi katılmak isteğine bir at sahibi gibi– gelecek seçimde adaylığını koymayı düşünüyordu.

Şimdi jokeyin başarısı kutlanıyordu. Vronski baş köşede oturuyordu. Sağında Çarlık generali genç vali vardı. Vali herkes için seçimleri göz kamaştırıcı bir konuşmayla açan, birçoklarında saygı ve korku uyandıran, –Vronski farkındaydı bunun– kentin en büyüğü; Vronski için de –askeri okuldaki adıyla– Maslov Katka, ondan çekinen Vronski'nin mettre â son aise çalıştığı arkadaşıydı. Solunda, bir kararlılık ve alay okunan genç yüzüyle Nevedovski vardı. Ona karşı senli benli, saygılı davranıyordu.

Yenilgisini neşeyle karşılamıştı Sviyajski. Onun için bir yenilgi bile değildi bu. Kadehini kaldırıp Nevedovski'ye, soylular sınıfının izlenmesi gereken yeni akımın ondan daha iyi bir temsilcisinin bulunmayacağını söylemesinden belliydi bu. "Dürüst herkesin bugünkü başarıdan yana olmasının, bu başarıyı kutlamasının nedeni de budur işte!" diyordu.

Zamanını hoş bir biçimde geçirdiği herkesin keyfi yerinde olduğu için Stepan Arkadyeviç de neşeliydi. Bu parlak yemekte, seçim sırasında geçmiş ufak tefek olaylardan söz ediliyordu. Sviyajski, eski il başkanının ağlamaklı konuşmasını gülünç bir biçimde anlattı. Nevedovski'ye dönüp hesapların kontrolünde ekselansın, gözyaşından daha geçerli bir yol bulması gerektiğini söyledi. Bir başka şakacı bay eski il başkanının, vermeyi düşündüğü balo için uzun çoraplı uşaklar getirttiğini, yeni başkan balo vermek istemezse bu uşakların geri yollanmasının gerektiğini söyledi.

Yemek sırasında ikide bir Nevedovski'ye dönüp şöyle diyorlardı: "Sayın il başkanımız", "Ekselans".

Genç bir bayana "Madam" derken ya da onu kocasının adıyla çağırırken duyulan hazza benzer bir haz duyuyorlardı ona böyle derken. Nevedovski bu adları umursamamak bir yana, onları küçümsüyormuş gibi davranıyordu. Ama çok mutlu olduğu belliydi. Herkesin içinde bulunduğu bu yeni, özgür ortamla uzlaşmayan heyecanını belli etmemek için kendini tutmaya, sevincini belli etmemeye çalıştığı anlaşılıyordu.