Letting Go (Book One)

Chapter Six: ashley hold on

Stephanie Chan above 💕

~•~

I am inside a burning car, my vision is blurred at dahandahan kong iginalaw ang aking ulo at tumingin sa harapan. Sobrang hapdi ng sugat ko sa braso at galos ko sa gilid ng aking noo. I am breathing so deep hanggang sa may magbukas ng pintuan, it's Dad and Mom at inilabas nila ako sa kotse.

"Oh my ghad! Sweetheart, hold on, hold my hand, this can't be happening right now.."

Dad put my head on mom's leg habang nakaupo si mom sa damuhan, the car bumped to a tree at nasa likod ako ng kotse at sobrang lakas ng impact. Halos di na ako makahinga dahil sa dami ng usok na naaamoy ko.

"Sweetheart! Hold on! Nandito na ang ambulance at magiging okay ka anak ko!."

Tinakbo ako sa hospital with a hospital bed na tulaktulak nila. Mom and Dad are holding my both hands on my left and right
Pipinasok ako sa operating room pero bago iyun, nagkatitigan kami ng isang batang lalake, and yes, I was in elementary.

Habang inooperan nila ako, gising na gising ang isip ko at nirerewind ang lahat ng nangyare bago ang aksidente. Umalis ang guard sa loob ng kotse. There was a woman na nagbuhos ng gasoline sa tapat ng kotse at tinapunan ng lighter sa taas ng kotse so the car burnt. I panicked dahil mag-isa ko lang, mabilis na kumalat ang apoy at naamoy ko ang usok. Pawis na pawis ako sa loob at lalong umiinit ng umiinit.

"MAMA! PAPA! TULONG! TULUNGAN NIYO AKO DITO! MAMA! PAPA!."

Pinaghahampas ko ang bintana at sinubukan kong buksan pero nastuck ang pinto sa puno, sinubukan ko sa kabila pero nilock ng isang babae ang pinto gamit ang susi.

"NOOOOOO!!!."

Pumunta ako sa likod at nilabas ko ang panyo ko sa pocket at binuhusan ko ng tubig at pinangtakip ko iyun sa aking ilong. Mas safe ako dito sa likuran but I can't even open the god damn door.

"Mama! Papa!."

I saw them running papunta dito at nilingon ko ang babae na naglock ng pintuan ng kotse na tumatakbo na pala palayo.

(+0_______0+)

"DAD!."

Napabangon ako at hinihingal at sobrang pawis. Nagulat ako dahil galing si lalake sa kusina at may dalang tubig.

"You had a nightmare, kanina mo pa binabanggit dad mo. Drink some water."

Uminom ako ng tubig. Agad akong yumakap kay lalake, then, I realized that his hug makes me feel safe at niyakap niya din ako.

"Shhh... It's okay, it's just a nightmare prinsesa. You can hug me tight anytime.."

Ipinikit ko ang aking mga mata...

"Shhh... breath in breath out... "

I did what he said at nakarelax ako at sabay niya ding hinaplos ang likod ko. There's a message behind my nightmare, that kid inside the car was me. Bakit wala manlang akong maalala tungkol doon sa aksidente na iyun. I was brought to US because of that, Mom is missing now and Dad is in US now finding my mom.

"I want to know everything pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula."

"Saan ba nagsimula ang panaginip mo?." He asked me at napaisip naman ako.