Letting Go (Book One)

Chapter Nineteen: attack of the enemies

Kakatapos lang ng klase namin at nagutom ako sa math subject namin, I tried to contact Tan pero hindi siya sumasagot, parang busy ata. Pumunta ako sa basketball court at naririto nga siya naglalaro ng basketball. Naupo ako sa bleachers nila tapos saktong break time nila at tumabi sakin si Tan na pawis na pawis pero kahit pawis siya... gwapo pa din naman siya. Napansin ko ang mga babaeng kilig na kilig na nakatingin kay Tan ngayun kaya nakaisip ako ng paraan. Tumayo ako sa harapan ni Tan tapos pinunasan ko ang pawis niya tapos binigyan ko siya ng tubig at nakangiti niya itong tinaggap.

"Thank you." He said and drink the water.

"Gutom na ako, tara shabu-shabu.." Sabi ko tapos tinignan nila akong lahat.

"Tara shabu.. shabuhay ko! AyiiiiEEEeh!." Sigaw ni Jervin tapos binatukan siya ni Ravi.

Dumating naman si kuya kasama si Steph.

"Anong meron at nagtipontipon tayo?." Tanong ni kuya.

"Libre mo nga kami kuya... shabu-shabu please!." Sabi ko at nag-beautiful eyes pa ako sakanya. "Pretty please kuya! Please.. please.. please.."

"Okay okay, oo na, oo na." Sabi ni kuya. "Di naman kita matitiis eh. Tara kila Janice, matagal na din tayong hindi nakakabisita sakanila, wala na ba kayong klase lahat?."

"Wala na." Sabi ko.

"Oo nga, sakto tapos na basketball practice namin." Sabi ni Ravi.

"See you tomorrow team!." Sigaw ng couch nila tapos umalis na tapos nag-good bye wave pa ang tatlo.

Nakalabas na kami lahat sa gate ng school pero may pamilyar na kotse ang nakapark kaya nilapitan ko iyun, it's Dad, lumabas siya sa driver's seat tapos tinginan sila kuya na nasa likuran ko nakatayo at hinihintay nila ako.

"Dad? Bakit kayo nandito?."

"Training mo today with Tan." Sabi niya. "Bakit may iba ba kayong lakad?."

"Kakain muna kami Dad and I promise na sa bahay ang deretso namin, sakanila Janice po kasi kami kakain."

"Hatid ko nalang kayo." Sabi ni Dad at pumasok kami lahat sa loob ng kotse.

Dad drive us papunta sa restaurant nila Janice, pagkabukas namin ng pintuan, iba ang sumalubong samin. Sinalubong kami ng magugulong upuan, mga sapot sa ding-ding, makalat ang buong gilid ng restaurant. Tumaas ako para tignan ang rooftop pero nagkaroon ng lumot ang sahig tapos yung mga kulungan ng ibon ay nasunog, ibig sabihin namatay lahat ng ibon kasi sarado lahat ng kulungan.

"Ashley... tawagan mo si Janice." Sabi ni Jervin.

"Hindi ko maalala kung sino siya, I can't remember.." Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko nang sabihin ko iyun, sino si Janice?

"Sis... she was your best friend bago mo nakilala si Steph, you used to work in a caffe with her." Sabi ni kuya tapos nilawakan ko ang pagiisip ko. "I have her number, ako na lang tatawag sakanya."

"Bakit nangyari ito? Dito pa mandin natin sinalubong ang birthday mo noon anak, this place was memorable for me kasi dito ko din unang dinali ang mama mo matapos ko siya'ng mahanap sa U.S and your mom must be very upset kapag nalaman niya ito.."

"Dad? Sino namang may gawa neto?." Tanong ni kuya.

"I don't know son."

Pumasok ulit kaming lahat sa kotse tapos nagmaneho na si Dad paalis. Gutom na gutom na ako kaya nakaramdam ako ng panghihina ng katawan.

"Dad... may kinalaman kaya dito yung nagbigay sakin ng black rose?."

"Bakit may natanggap ka bang black rose ulit?."