✓Angel By Your Side

CHAPTER 8

CHAPTER 8

DECEMBER 14, 2017

"APOY NG PAGSINTA"

Apoy ang pagsinta ko;

Tumutupok sa puso.

Lagablab ng pag-ibig,

Hindi na malulupig.

Liyab nito, sinta ko,

Laan lamang sa iyo.

Kailanma'y 'di lalamig.

Ang init ng pag-ibig.

-Merry

(12/14/17)

"ANONG isinusulat mo?"

Agad kong itiniklop ang planner na pinagsusulatan ko ng mga tula ko nang biglang pumasok si Azarel sa loob ng kotse at maya-maya pa ay pinaandar na ito ng kanilang driver.

Uuwi na sana kami kanina kaya lang ay naiwanan ni Azarel 'yong gitara niya sa classroom nila, kaya agad siyang bumalik doon. Naiwanan ako rito sa loob ng kotse kaya naman ay naisipan kong ituloy 'yong ginagawa kong tula. Sa totoo lang, 16 na tula na ang nagagawa ko, pero ni isa wala pang nababasa 'yong taong pinag-aalayan ko nito.

"Wala, inilista ko lang 'yong mga activities na kailangang ipasa before Christman break," pagpapalusot ko.

Ang bilis ngang lumipas ang mga buwan dahil Disyembre na na naman. Walong buwan na pala 'yong nararamdaman ko kay Hezekiah, at hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ako sa nararamdaman ko sa kaniya.

"Busy ka ba mamayang gabi?" tanong niya sa akin kaya napaisip ako.

Ano nga ba ang mga ipapasa naming mga assignment bukas? Sa pagkakaalam ko, wala silang ibinigay na assignment bukas dahil magde-decorate lang ng classroom ang gagawin bukas.

"Hindi naman, bakit mo natanong?" tanong ko naman sa kaniya.

Humugot muna siya ng malalim na hininga, at kita ko ang pagpatak ng pawis mula sa gilid ng kaniyang noo. "Gusto sana kitang yayain..."

Napangisi naman ako sa inasal niya. "Saan naman?"

"Star gazing sana tayo sa San Alidrona Park tapos dadamhin natin 'yong malamig na simoy ng Disyembre."

"Sige, payag ako pero magpapaalam muna ako kina mommy."

Sigurado naman ako na papayag si mommy na sumama ako dahil may tiwala naman siya kay Azarel. Ilang buwan na rin naman na kaming magka-close, at alam kong kilala na siya ni mommy. Isa pa, lagi naming kasama si Azarel kapag nagsisimba kami, kaya tuwing pagkatapos ng misa ay inaasar niya ako.

"Sige, dadaanan na lang kita sa bahay niyo dahil uuwi lang ako saglit. Nakapag-paalam naman na ako," wika ni Azarel sa akin.

Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na kami sa bahay. Sa harap ng gate na ako ibinaba. Pagkapasok ko sa loob ng bahay ay nadatnan ko sina Kuya Mike at Kuya Melchi sa sala na naglalaro ng DOTA. Napatingin sila sa akin, at si Kuya Mike naman ay napangisi sa akin. Panigurado ay aasarin na naman niya ako.

"Wala pa ba sina mommy?" tanong ko.

"Wala pa," tugon ni Kuya Melchi, "bakit mo tinatatanong?"

"Magpapaalam sana ako," bahagya akong tumigil at ngumisi. "May pupuntahan kasi kami ni Azarel," dugtong ko at pabagsak na umupo sa sofa, at dinama ang pagod na naipon ko buong araw sa school.