✓Angel By Your Side

CHAPTER 21

CHAPTER 21

JUNE 30, 2018

ALAS kuwatro pa lang ng madaling araw ay nagising na ako dahil sa sunod-sunod na pagkatok sa pinto ng aking kuwarto. Inayos ko muna ang aking sarili bago ko binuksan ang pinto.

"Rica? Anong ginagawa mo rito?"

"Pupunta kami ngayon ni Melchi sa Baguio!" masiglang sagot niya habang ako ay pahikab-hikab dahil inaantok pa ako.

"Ano bang gagawin niyo roon?"

"May research kasi akong gagawin at kailangan kong pumunta sa Baguio kaya isasama ko na si Rica dahil uuwi rin lang kami mamayang gabi," tugon ni Kuya Melchi at tumabi kay Rica.

"Nakapagpaalam na ba kayo?"

"Kagabi pa ako nakapagpaalam kina mommy, tapos naipaalam ko na rin si Rica sa mama niya," sagot ni kuya at tumingin sa kaniyang relo. "Pupunta na kami para hindi kami ma-traffic," wika pa niya kaya tumayo na silang dalawa ni Rica.

"'Yong pasalubong kong strawberry, ah!" pahabol ko sa kanilang dalawa bago sila makalabas ng pinto.

"Eh, kung kay Kuya Hezekiah ka kaya magpabili, tutal nandoon din siya sa Baguio tulad n'ong sabi mo kahapon," sumbat naman ni Rica kaya napasimangot ako. Kahit kailan talaga napakakuripot niya.

Sa bagay, may point naman siya dahil papunta rin ngayon sa Baguio si Heze at Ate Eileen dahil may pupuntahan silang kamag-anak nila.

"Basta mag-ingat na lang kayo dahil marami pa kayong utang sa akin, lalo na sa iyo, Kuya!" sabi ko, at niyakap silang dalawa sabay bulong ng, "Strawberry na kasi." Sabay tuloy nila akong binatukan nang marahan.

Noong nakaraang linggo kasi sinagot na ni Rica si Kuya Melchi at dahil iyon sa tulong ko! Kung hindi ko tinutulungan si Kuya Melchi kay Rica, malamang hanggang ngayon ay pa-crush-crush pa lang si kuya.

"Oo na nga! Suwerte mo dahil malakas ka sa akin!" natatawang saad ni kuya, at tuluyan na silang sumakay sa taxi na naghihintay sa kanila.

Pinagmasdan ko na lamang ang taxi hanggang tuluyan na itong makalayo.

Bumalik na lamang ako sa pagtulog at nagising na lamang ako nang maramdaman kong may sundot nang sundot sa mukha ko. Kahit nakapikit ako ay alam ko na kaagad na si Kuya Mike iyon.

Walang pag-aalinlangan kong hinablot ang kamay ni Kuya Mike, at kinagat ang kaniyang daliri kaya para akong pusang may subong tinik kahit natutulog.

"ARAY!!!" hiyaw niya, kaya agad kong iminulat ang mga mata ko, at napabitaw nang ibang boses ang aking narinig.

"Hala! Sorry, Azarel!" Nilapitan ko si Azarel at kinuha ang kaniyang daliring kinagat ko at hinaplos iyon.

"Para akong kinagat ng piranha!" mangiyak-ngiyak na sabi niya. Imbes na maaawa ay mas natawa pa ako sa itsura niya.

"Sorry na talaga," wika ko habang nagpipigil ng tawa. "Akala ko kasi si Kuya Mike," dagdag ko pa.

Umupo naman siya sa kama ko kaya agad akong tumabi sa kaniya, ngunit lumayo siya bigla sa akin. Natawa naman ako sa inasal niya dahil natatakot na yata siya sa akin.

"Gusto mo bang mag-movie marathon na lang tayo tapos kumain ng maraming ice cream habang nanunood?"

Lumawak naman ang kaniyang ngiti, at dali-daling lumapit sa akin na tila ba naka-get over na sa kaniyang takot.

"Sige, basta libre mo iyong ice cream."

"Huwag kang madaya, Azarel! Hati tayo sa pambili," litanya ko kaya sinimangutan niya ako.