✓Angel By Your Side

CHAPATER 11

CHAPTER 11

DECEMBER 24, 2017

"ANO bang nangyari no'ng nakaraang araw? Bakit ayaw mo na naman yatamg sumamang magsimba?" sunod-sunod na tanong ni Kuya Mike sa akin at pilit akong hinihila sa kama.

"Wala naman. Inaantok pa kasi ako," tugon habang nakapikit pa.

"Bumangon ka na kasi riyan. Kung hindi ka sasama, siguradong hahanapin ka ni Hezekiah," sabi pa niya kaya bumangon ako at napabuntong-hininga.

'Yon na nga, eh. Si Hezekiah ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito. Hindi ko alam kung paano ko siya haharapin dahil hanggang ngayon ay nagtatampo pa rin ako sa kaniya.

Hindi na namin ipinaalam ni Azarel ang nangyari noong nakaraang araw. Hindi alam nina kuya na iniwanan ako ni Hezekiah. Mabuti na lamang ay dumating si Azarel para sunduin ako.

"Oo na, sasama na ako," malungkot na sabi ko.

Napagtanto ko na mali pala ito. Ang Diyos ang pupuntahan ko sa church at hindi si Hezekiah. Kapag kasi sa tao mo itutuon ang pansin mo sa pagsamba, iyon din ang magiging hadlang sa'yo sa pagsamba.

Naalala ko iyan sa isinulat ko sa aking devotion journal noong mga nakaraang araw. Sa tuwing bago ako matulog sa gabi ay sinisigurado ko munang nakakapag-devotion ako.

Pagkarating ko sa dining table ay nandoon na sina mommy. Ako na lang pala ulit ang nahuling bumaba.

"Oo nga pala, after ng Christmas magbabakasyon tayo sa Pangasinan. Limang araw tayo roon," wika ni mommy.

Abot-langit naman ang aking ngiti ngayon dahil sa sinabi niya.

"Sa Manaoag po ba? Kina daddy?" tanong ko kaya napatango sila.

"Tinatamad ka na naman daw bang magsimba sabi ng kuya mo?" tanong sa akin ni dad habang inaabot sa akin ang hot chocolate na nasa tasa.

"Siguradong hahanapin ka ni Hezekiah kapag hindi ka pumunta. Teka, may nangyari ba noong Friday?" tanong din ni mommy kaya yumuko na lamang ako.

"W-Wala po," matipid na tugon ko at nagsimula na sa pagkain para hindi na nila ako tatanungin nang tatanungin.

Hindi naman na nila ako kinulit pa hanggang sa makarating kami sa church. Si Ate Karel at Azarel lang ang sumama sa amin dahil may inaasikaso raw si Tita Zandra.

Gaya ng dati, nagkaroon muna ng praise and worship bago ang mass. Tahimik lamang akong nakikinig hanggang sa matapos ang misa.

"Merry, papalapit dito si Kuya Hezekiah," bulong ni Azarel sa akin.

Napatigil ako sa paglalakad. Lumingon ako sa likuran ko at nakita kong masayang sinalubong nina mommy si Hezekiah. Kasama niya si Ate Lana.

"Mauna na tayo, Azarel," natatarantang sabi ko at hinila siya para mauna na kaming pupunta sa sasakyan pero pinigilan niya ako.

"Sigurado akong ikaw ang sadya niya. Kausapin mo na lang kaya siya," saad naman ni Azarel kaya wala na akong nagawa pa. Tuluyan nang nakalapit sa akin si Heze.

"Merry, gusto sana kitang makausap tungkol noong Friday," sambit niya sa akin at napatingin kay Azarel.

Ngumiti naman si Azarel 'saka umalis para makapag-usap kami nang maayos ni Heze.

"A-Ayos lang po," tugon ko kahit na ang totoo ay nalulungkot pa rin ako dahil sa nangyari.

Sadya ngang hindi ako makapagpapalusot kay Heze dahil nabasa niya kung ano ang totoo kong nararamdaman.